به گزارش خبرگزاری برنا، کتاب «کوتوله»، رمان جذاب و فلسفی پرلاگر کویست، به کاوش در مسئله ی هویت شخصی و اجتماعی می پردازد. داستان کتاب در زمان درگیری شهرهای ایتالیا در جنگ اتفاق می افتد و حول محور کوتوله ی دربار، پیکولین، می گذرد. پیکولین که در نظر جامعه، مطرود و بیگانه است، با زبان و عقاید خاص خود، به تفسیر شهوت رانی های دربار و دسیسه های سیاسی در زمان محاصره ی شهر می پردازد. او به تدریج، بیشتر و بیشتر به درون ستیزه های سیاسی کشیده شده و با نمایاندن علاقه مندی توده ی مردم به استفاده از خشونت، باعث شعله ور شدن آتش ترس و نفرت در پیرامون خود می شود. رمان کوتوله به شکل های مختلفی تفسیر شده اما عمدتا به عنوان تلاش پرلاگر کویست در خلق شخصیتی شرور در نظر گرفته می شود که نشان دهنده ی جنبه های بد و شیطانی بشر است. استفاده از یک کوتوله به عنوان شخصیت اصلی داستان را می توان تمثیلی از شخصی بی احساس[مانند کوتوله ی دیوانه و انسان گریز داستان]که از نظر عاطفی رشد کامل نداشته در نظر گرفت و او را به نوعی یک «کوتوله ی عاطفی» نامید.
رمان «کوتوله» در سال 1944 به بازار آمد. پرلاگر کویست نویسنده این اثر در سال 1951 برای قدرت هنری استقلال حقیقی ذهن که او تلاش کرد در شعرش پاسخهایی برای سوالهای جاوادان مردم پیدا کند برنده جایزه نوبل ادبیات شد.
بخشهایی از کتاب:
انسان به چاپلوسی نیازمند است، چون بدون آن حتی در نظر خود چیزی که قرار است باشد، نمی شود.
باید تسلیم سرنوشت شد، زندگی فقط برای خوشبخت بودن نیست.
زمانی که انسان ها عاشق می شوند چه قدر مضحک به نظر می آیند، به ویژه اگر عشقشان بی حاصل هم بوده باشد.
انتهای پیام //