به گزارش برنا؛ باتری گوشیهای امروزی از نوع لیتیوم یونی هستند. در هر باتری تعدادی سلول شیمیایی و پایانه مثبت و منفی وجود دارد که در زمان شارژ واکنشی در این مواد شیمیایی رخ میدهد و باعث شارژ شدن گوشی میشوند.
باتریهای متحرک از طریق الکترودهای مثبت و منفی کار میکنند که بین آنها اختلاف پتانسیل الکتریکی از نظر تعداد الکترونها وجود دارد. هنگامی که این جریان تمام شد، باتری کار نمیکند و نیاز به شارژ مجدد دارند تا الکترونها را از الکترود مثبت به منفی منتقل کرده و باتری شارژ شود.
شارژ باتری کم و در اینجا تکنیکهای شارژ فوقالعاده سریع میآیند که با قرار دادن تقسیمکنندههای داخلی بین الکترودها، الکترونها را سریعتر حرکت میدهند تا اطمینان حاصل شود که الکترونها بهجای عبور از مدارهای تلفن، مستقیماً از الکترود منفی به الکترود مثبت حرکت نمیکنند. هرچه سرعت شارژ بیشتر باشد، این جداکنندهها ضخیمتر هستند و در نتیجه، اندازه باتری موجود کاهش مییابد.
برخی از شرکتها باتری بزرگ را به باتریهای کوچکتر تقسیم میکنند تا فرآیند شارژ را تسریع کنند، بنابراین حجم بیشتری را که برای افزایش شارژ باتری استفاده میشد از دست میدهند. این بدان معناست که فناوریهای شارژ فوق سریع فقط در گوشیهای بزرگ یافت میشوند و نمیتوان آنها را با همان قابلیتها در گوشیهای کوچکتر نصب کرد
دومین عاملی که روی باتری تأثیر میگذارد این است که تکنیکهای شارژ فوق سریع الکترونها را با سرعتهای بالاتر از الکترود مثبت به الکترود منفی منتقل میکند و در نتیجه گرمای بیشتری منتشر میشود که بر کیفیت و عمر باتری تأثیر منفی میگذارد. دلیل آن این است که دمای بالا به تدریج ساختار داخلی باتری را تغییر میدهد و به مرور زمان توانایی باتری را برای حفظ شارژ کاهش میدهد.
توصیه میشود از گوشی در هنگام شارژ استفاده نکنید. این با هدف کاهش گرمای ساطع شده توسط آن و حفظ عمر باتری است، مگر اینکه گوشی از قابلیت Bypass Charging برای کارکردن مدارهای تلفن در هنگام استفاده زیاد بدون شارژ باتری پشتیبانی کند. بنابراین، شارژ فوق سریع باعث میشود باتری در طول زمان کمتر دوام بیاورد و کاربر باید آن را در مراکز خدمات سازنده تعویض کند. اکثریت قریب به اتفاق گوشیها با چسبهایی بسته شدهاند که به کاربر اجازه نمیدهد آنها را برای تعویض باتری باز کند.
سومین عامل، کاهش منفعت افزایش قابلیت شارژ فوق سریع است، زیرا سازندگان اغلب فناوریهای شارژ فوق سریع را با صحبت در مورد سرعت شارژ ۵۰ درصد اول باتری ترویج میکنند. زیرا ظرفیت شارژی که شرکت در مورد آن صحبت میکند حداکثر ظرفیت ممکن است و نه ظرفیت مداوم برای شارژ. فناوریهای شارژ فوق سریع میتوانند این حداکثر ظرفیت را در طول اولین شارژ حدود ۵۰ درصد، نه همیشه، به دست آورند. این بدان معناست که گوشی پس از آن برای حفظ عمر باتری، روند شارژ را کند میکند.