اولین و قدیمی ترین محله طهران
محله ابن‌بابویه قدیمی‌ترین محله طهران و ری است. این محله وسعت چندانی ندارد، ولی به دلیل در بر گرفتن بقعه و آرامستان ابن بابویه و شیخ صدوق به دفترچه خاطرات چند صدساله و به عبارتی شناسنامه ری تبدیل شده است.
به گزارش برنا؛ بقعه و آرامستان ابن بابویه و شیخ صدوق علاوه بر هویت تاریخی و زیارتی خود، مدفن انسان‌های نام‌آور زیادی هستند که بازخوانی روزگار و سرگذشت هر یک، به نوعی زوایایی از پیشینه ری باستان و محله تاریخی ابن بابویه را روایت می‌کنند. محله ابن بابویه دارای بافت سنتی و قدیمی با کوچه پس کوچه‌های باریک آشتی‌کنان است که در٣دهه اخیر دچار تغییر و تحولات وسیعی شده و بسیاری از بناها و معابر آن نما و معماری امروزی پیدا کرده‌اند.
«مسعود امان الهی» رابط شورایاری منطقه٢٠ و دبیر شورایاری محله ابن بابویه می‌گوید : «شهرک جوادالائمه (ع) که اکنون بخش مسکونی محله ابن بابویه را تشکیل می‌دهد، در روزگاران قدیم قنات‌های جوشان و پرآبی داشت و در زمین‌های کشاورزی آن محصولات مختلفی کشت می‌کردند. شهرک جوادالائمه (ع) همان محله حسین‌آباد قدیم است که به برکت آب قنات حمام‌های خزینه‌ای پررونقی داشت.»
به قول امان الهی، اهالی بروجرد بیشترین بخش جمعیت محله ابن‌بابویه را تشکیل می‌دهند و شهروندان ملایری و اصفهانی‌تبار هم در محله ابن بابویه سکونت دارند. او می‌گوید : «اغلب مهاجران ملایری به کسب قالیشویی روی آوردند و مهاجرانی که اهل اصفهان بودند در کارخانه‌های سیمان و ذوب مس، کارخانه آرد و کارخانه تولید نخ و پنبه مشغول کار شدند. »
محدوده محله ابن بابویه از سه‌راه ورامین شروع می‌شود و تا چشمه علی امتداد دارد و خیابان شهید غیوری و خیابان ابن‌بابویه از معابر اصلی محله محسوب می‌شوند.
نظر شما
اخبار برگزیده
پرونده ویژه
تبلیغات متنی