به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری برنا؛ پس از انتقادات گسترده و جدی نسبت به عملکرد وزیران پیشین وزارت ورزش و جوانان و واکنشهای جدی و تند نسبت به وزارت ورزش در دولت یازدهم و دوازدهم، حالا پس از گذشت نزدیک به یک سال از فعالیت سید حمید سجادی میتوان رویکرد جدید، خدمات و عملکرد وزارت را بررسی کرد و تفاوتهای جدی موجود در وضع استقلال و پرسپولیس را سنجید.
بر کسی پوشیده نیست که پرطرفدارترین ورزش در دنیا فوتبال است و عملکرد مناسب و حال خوب این ورزش میتواند همه کارنامه یک مدیر را تحت الشعاع قرار دهد. با در نظر گرفتن این نکته میتوان گفت فوتبال بجز معدود مواردی که باید از قبل برایش برنامهریزی میشد، حال بسیار خوشی را در این یک سال تجربه کرده، حال خوشی که هم اعضای تیم ملی داشتهاند، هم سرخابیها و هم مردم بابت موفقیتهای این ورزش.
یکی از اولین اقدامات سجادی، سروسامان دادن به وضعت نامانوس و زشت هیات مدیره دو باشگاه استقلال و پرسپولیس بود. پرسپولیس با حضور صدری روند خوبی داشت اما خود صدری چندان علاقهای به ادامه مدیریت خود نداشت و با وجود داشتن اختیار کامل در دوران حضور سجادی از پست خود کناره گیری کرد تا رضا درویش روی صندلی مدیریت بنشیند. درویش در این مدت توانست با پرسپولیس یک نایب قهرمانی کسب و واکنشهای مثبتی از طرف هواداران دریافت کند. عملکرد او در اولین فصل نقل و انتقالاتش هم بسیار خوب بود.
قبل از پرسپولیس اما سجادی هیات مدیره و مدیریت ویرانه مانده از دولت قبل را به معنای واقعی کلمه بنا کرد و ساخت. استقلالیها برای اولین بار در 5 یا حتی 10 سال گذشته هیات مدیرهای کمحاشیه، کامل و یکدست را داشتند، مسئلهای که با مدیریت خوب آجرلو توام و منجر به قهرمانی آبیها شد. در این دوران روند مدیریتی استقلال آن قدر خوب پیش رفت که حتی درآمدهای تبلیغات محیطی و وجود چند اسپانسر به جای یک کارگزار اتفاق افتاد، موضوعی که هرگز نمونهای مشابه آن در دولت قبل نبود.
چرخه باطل مصاحبههای بیهوده در زمینه زیرساختها و عملی نبودن رفع مشکلات که دائما مانند حرکت زمین به دور خود، هر 24 ساعت از سوی مدیران پیشین تکرار میشد در نهایت کار دست ورزش ایران داد و دو باشگاه پرطرفدار تهرانی به دلیل قصور اتفاق افتاده در 8 سال گذشته از حضور در آسیا محروم شدند. نکته عجیب این جاست زبان تمام افرادی که با مصاحبههای خود در 4 سال آخر این مسئله را حل شدنی و درایت خود میدانستند حالا کوتاه شده بود و اثری از آنها در رسانهها دیده نمیشد. پیامشان هم این بود که ما بیتقصیریم اما کیست که نداند وزیری که از شهریور کار خود را آغاز کرده در زمینه حل مشکلاتی که حداقل چند ماه روال اداری دارد نمیتواند یک شبه معادلههای چند مجهولی ایجاد شده را حل کند.
خوشبختانه اما قدمهای اول به خوبی برداشته شد و احتمالا در آیندهای نزدیک این دو باشگاه با حل مشکلات مربوط به خصوصیسازی و معضلات، برای همیشه حرفهای میشوند و روسیاهیاش خواهد ماند به صورت مدیران پشت میزنشین و بیگانه با ورزش پیشین.
از سالهایی دور دل هواداران استقلال و پرسپولیس پر از حسرت در این رابطه بود. از همان زمانی که این دو تیم نه تمام و کمال دولتی بودند و نه میتوانستند در بخش خصوصی، فعالیتی درست داشته باشند.
حذف این دو تیم از آسیا بهانهای شد تا وزارت ورزش و جوانان به ریاست حمید سجادی بالاخره چراغ را روشن کند و این دوتیم فعالیتشان در بورس، فروش سهام و پذیرهنویسی آغاز شود.
در این مرحله هواداران استقبال خوبی از دو تیم انجام دادند و خزانه سرخابیها با سرمایهای 700 میلیاردی (هر کدام 350 میلیارد) پر شد.
وزارت ورزش و جوانان از روز اول ریاست حمید سجادی، برخلاف دوره قبل هیچ دخالتی بر اوضاع تیم ملی نداشت و اعلام کرد رویکرد این وزارتخانه کاملا حمایتی است. هر تصمیمی از فدراسیون فوتبال به عنوان نهاد تصمیم گیرنده اصلی هم مورد استقبال این وزارت قرار خواهد گرفت. ماحصل این ماجرا هم خوب بود و تیم ملی فوتبال ایران نه تنها از مسیر خود خارج نشد که انگار با کمک یک کاتالیزور توانست صعود شیرین و بیدغدغهای را با حضور تماشاگران زن جشن بگیرد.
ورود زنان به ورزشگاه برای اولین بار در دوره وزارت ورزش و جوانان دولت سیزدهم اتفاق نیفتاد اما عملکرد مشاورین فرهنگی در این زمینه رو به جلو و در مسیر پیشرفت بود. تیم ملی در بازی منجر به صعود به جام جهانی قطر زیر باران، کنار بانوان جشن صعود گرفت و شبی فراموشنشدنی در کتاب تاریخ فوتبال ثبت شد.
قانونی من درآوردی که در دورههای پیشین وضع شده بود و حتی در کوتاه مدت اثرات اشتباهش را نشان داده بود به طور کامل در دوره ریاست سجادی برچیده شد. پیشتر البته قدمهایی در این زمینه برداشته شده بود اما حالا با ارائه راه حل جدی و صحیح، هر باشگاهی باید ضمانتهای لازم را فراهم کند تا نه فوتبال ایران بابت شکایتهای متعدد در مجامع بینالمللی ضرر کند و نه باشگاهها از دانش روز بیبهره بمانند.
ورزش ایران قطعا با عملکرد یک ساله حمید سجادی به طور تمام و کمال اصلاح نشده و هنوز فرصت برای رشد و پیشرفت وجود دارد. نکته اینجا است که در مسیر این کار سنگ انداخته نشود و همه برای اعتلای ورزش کوشش کنند. تا این لحظه اما نور روشنی بر ورزش کشور میتابد که نویدبخش روزهای پرامید آینده است، روزهایی که همه برای رقم زده شدنش میکوشیم و در انتظارش میمانیم.
انتهای پیام//