علیرضا نجفزاده، مدرس و کارگردان سریالهایی چون «خوشنام»، «بوتیمار»، «زوج و فرد» و... در خصوص آموزشگاههای بازیگری و تبلیغات ضد و نقیض این کلاسها به خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا؛ گفت: از نوجوانی دغدغهی آموزش داشتم و در حینی که خودم آموزش میدیدم آموزش هم میدادم. در این چند سال اخیر که در زمینهی آموزش بازیگری به من پیشنهادات متفاوتی داده میشود هر بار با خودم فکر میکنم که چگونه و چطور باید پیش بروم که خروجی خوب و استانداردی برای هنرجوها داشته باشد. در تبلیغات برخی از آموزشگاهها عنوان میشود که اگر هنرجویی ثبتنام کند در سریال یا فیلم بعدی آن آموزگار نقشآفرینی خواهند کرد. باید بگویم که این فاجعه است. در واقع کار از احتمال و انتخاب هم گذشته است. ما واقعا شاهد این هستیم که جوانهایی با ثبتنام و حضور در 10 جلسه کلاس به سینما یا تلویزیون معرفی میشوند.
کارگردان سریال «خوشنام» دربارهی حضورش به عنوان آموزگار در آموزشگاههای بازیگری و سیاست کاریاش توضیح داد: من فضای سالمی را برای تدریس انتخاب کردم. در بحث تبلیغات به من گفتند میتوانیم عنوان کنیم بعد از اتمام کلاسها شاگردهای خودتان را سر سریالتان میبرید؟ من هم گفتم نه اصلا. چون حضور در این کلاسها تضمینی برای بازیگر شدن نیست. اگر بازیگری تلاشش را بکند و در طول کلاسها درخشان ظاهر شود من از او در ساخت آثارم استفاده میکنم اما اینکه پیشاپیش قولی به کسی بدهم امکانپذیر و حرفهای نیست. اگر با چند آموزشگاه بازیگری تماس بگیرید بهتر متوجه منظور من میشوید. خیلی از آنها به ضرس قاطع میگویند که شما را سرکار میبرند.
او ادامه داد: ما کارگردانها به دنبال بازیگر خوب هستیم وقتی فردی پتانسیلش را داشته باشد و در این راه تلاش کند حتما از او استفاده میکنیم. همیشه روز اولی که هنرجویانم سر کلاس حاضر میشوند به آنها میگویم که اگر تصورتان این است که شما را برای نقشآفرینی در سریال یا فیلمی معرفی میکنم سخت در اشتباه هستید.
این کارگردان در خصوص استفاده از هنرجوها در تولیدات نمایشی اظهار داشت: اگر به برخی از فیلمها و سریالهای نمایش خانگی دقت کنید کاملا متوجه میشوید که برای نقشهای فرعی یا مکمل از همین افراد استفاده میکنند. جالب است که عمدتا این بازیگرها خوب و حرفهای ظاهر نمیشوند و فضای افراد دیگر را اشغال میکنند.
نجفزاده در خصوص اعداد و ارقام استاندارد برای ثبتنام در کلاسها عنوان کرد: آموزشگاهها حداقل برای یک ترم 10 جلسهای چیزی حدود 10_15 میلیون تومان به بالا میگیرند. البته بستگی به تعداد شرکتکنندگان سر کلاسها هم دارد. برخی از آموزشگاهها در هر دوره پنجاه یا شصت هنرجو دارند. یعنی ممکن است در سه ماه هر هنرجو فرصت کند یک یا 2 اتود بزند. آخر این چه کلاسی است؟ حالا شما فکر کنید هنرجویی که کلا 2 یا سه اتود در طول کلاسها زده چگونه به راحتی مقابل دوربین میرود؟ بر اساس چه توانایی و استعدادی؟ اگر بخواهم شفاف بگویم مسیر نامرغوبی را طی میکنند و داستان همان نقشفروشی است. در واقع به بهانهی آموزشگاه پولشویی و نقشفروشی میکنند.
کارگردان سریال «بوتیمار» در پاسخ به این پرسش که آیا از طریق آموزشگاهها به او پیشنهاد بازیگر داده میشود یا خیر عنوان کرد: بله، آموزشگاهها چندینبار به من پیشنهاد دادهاند. جالب است برخی از مدیران آموزشگاهها دست روی چند فرد خاص میگذاشتند وقتی دقت میکردم متوجه میشدم که اینها نسبت به بقیه بیاستعدادتر اما دست به جیبتر بودند.
این کارگردان در توصیه به جوانهای علاقهمند برای ورود به حوزهی سینما گفت: نسخهی واحد و ثابتی را نمیتوان برای همه پیچید اما همیشه به بچههای شهرستان میگویم که در محیط کوچک خودتان مانند: آموزشگاهها، مساجد، فرهنگسراها، تئاترها و... شروع به کار کنید تا در همان فضاها دیده شوید بعد در سطح ملی توقع دیده شدن داشته باشید. همیشه به شاگردانم میگویم اگر از شما در خواست پول کردند و قول و قرارهای بیخود و بیجا دادند بدانید آنجا نقطهی پایان کارتان است و همان لحظه فرار کنید.
او ادامه داد: افراد بزرگ و شناسنامهدار در فضای سینما هرگز رزومهی خودشان را برای این کارها خراب نمیکنند. بنابراین باید بدانیم این کارها مخصوص افراد میانی و پایینی است که به دنبال سو استفاده هستند.
نجفزاده در پایان گفت: وزارت ارشاد باید نظارتش را در این زمینه بیشتر کند. همین الان میدانم 1800 نفر در صف رزرو آموزشگاهی که متعلق به بازیگر و کارگردانی است نشستهاند. بنابراین باید بدانیم که هر نامِ برندی متضمن مربی خوبی بودن نیست. در کل «ساختن» کار سختی است و از عهدهی هر کسی برنمیآید.
خبرنگار: تبسم کشاورز
انتهای پیام/