به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری برنا، چند صباحی است که بحث ناترازی بنزین و به طور کلی انرژی در کشور خبرساز شده است؛ ناترازی انرژی در ایران اما بحث تازهای نیست و سالهاست کشور با آن درگیر است اما همواره از راههای گوناگون توانسته این ناترازی را برطرف کند.
در سالهای اخیر این ناترازی تشدید شده و مردم به خوبی آن را لمس کردهاند و رسانهها به خصوص در زمستان گذشته، به طور گستردهای به آن پرداختند و دولت هم تلاش کرد در اقداماتی ضربتی، ناترازی را کنترل کند؛ این در حالی است که باید از سالیان قبل و در دولتهای پیشین به این وضعیت رسیدگی میشد و در واقع با یک آیندهنگری ساده مشخص میشد.
با مصرف افسارگسیخته انرژی در کشور، به زودی شاهد ناترازی خواهیم بود و برنامهها و طرحهایی برای اصلاح الگوی مصرف در نظر گرفته میشد که متأسفانه دولتهای مختلف به آن توجه چندانی نداشتند و نتیجه آن، وضعیت شکننده انرژیِ امروز است.
بنزین یک کالای استراتژیک است و اگر ایران در وضعیتی قرار بگیرد که مجبور به واردات بنزین شود، شبکه اقتصادی دچار آسیبهای جدی خواهد شد. ایران در این سالها تلاش کرده با کاهش صادرات، کمبود بنزین داخلی را جبران کند که خود آسیب بزرگی بر بدنه اقتصاد وارد کرده است.
در این سالها عملاً صادرات انرژی ایران به شدت کاهش یافته و یا به واردات تبدیل خواهد شد که بجز آثار بودجهای، تبعات امنیتی و سیاسی هم در پی دارد؛ امنیت یک سری کشورها به صادرات انرژی ایران وابسته است و این موضوع امنیت ملی کشور را تضمین میکند اما زمانی که این توان صادراتی از دست میرود، امنیت ملی کشور هم به خطر میافتد ضمن آنکه منابع حاصل از صادرات نیز تضعیف میشود.
شاید مردم و حتی برخی مسئولین متوجه این امر نباشند که کاهش درآمدهای صادرات بنزین، خسارات بسیار زیادی برای کشور به همراه دارد و تصور کنند همین که وضعیت انرژی در داخل مناسب باشد و تولید، کفاف مصرف داخل را بدهد کافی است. مسئولین باید متوجه این امر باشند و تلاش کنند این مهم را برای مردم نیز جا بیندازند و اهمیت صادرات از همهی جنبههای آن را برای مردم توضیح دهند.
از وضعیت صادرات بنزین هم اگر عبور کنیم میبینیم که وضعیت در داخل هم چندان مناسب نیست و در بسیاری مواقع شاهد قطع انرژی صنایع هستیم و برخی معادن به خاطر کمبود گازوئیل روزها به تعطیلی کشیده میشوند و این هم ضربه دیگری بر بدنهی اقتصاد و صنعت کشور است.
یکی از مسائلی که همواره مورد انتقاد کارشناسان بوده، قیمت پایین حاملهای انرژی در کشور است اما با توجه به تصمیم ناگهانی و تجربهی ناخوشایند آبان 98 دولتها همواره از افزایش قیمت انرژی به خصوص بنزین دوری کردهاند.
بالا بردن یک شبه قیمت بنزین، البته که تصمیم نادرستی است اما باید سازوکاری برای افزایش تدریجی آن صورت بگیرد. نکته مهم این است که برای حل ناترازی انرژی باید ترکیبی از همهی راهکارها را بهکار برده شود.
وقتی حرف از قیمت زده میشود، نباید یک شوک عجیب و غریب وارد شود و تغییرات یک شبه صورت بگیرد. بلکه اصلاحات، یک ترکیب و تدریجی از مجموعه راهکارها را میطلبد. حل مسئله تقاضا، یک سبدی از راهکارها را میطلبد که ممکن است در بخشهایی از آن، قیمت هم بخواهد اصلاح شود و در بخشهایی هم نباید اصلاح شود، یعنی همهچیز هم قیمت نیست.
در حال حاضر یکی از مهمترین اصول اصلاحات انرژی در وضعیت فعلی آن است که مردم ذینفع صرفهجویی بشوند. با راهکارهایی از این جنس میتوان هم اصلاح الگوی مصرف را در میان مردم جا انداخت و هم در مصرف صرفه جویی کرد.
از سوی دیگر دولت باید از ایدهها و طرحهای کاهش مصرف استقبال کند و طرحها و پروژههای جامانده در این حوزه را به مرحله عمل برساند چرا که در صورت ادامهی روند فعلی، ایران به زودی به جای صادرات، مجبور به واردات گسترده بنزین خواهد شد.
انتهای پیام/