مسجد جامع عتیق، قدیمی ترین مسجد شیراز

به گزارش خبرگزاری برنا از فارس،  مسجد جامع عتیق یا مسجد جامع شیراز که به مسجد آدینه نیز معروف است، یکی از جاذبه‌های گردشگری استان فارس در شهر شیراز محسوب می‌شود. این مسجد، قدیمی‌ترین مسجد شیراز است و در شرق حرم شاه‌چراغ واقع شده است. ورودی این مسجد از داخل حیاط حرم شاه‌چراغ باز می‌شود.

معماری مسجد جامع عتیق شیراز
مسجد جامع عتیق شیراز به‌عنوان یکی از نمادهای معماری ایرانی شناخته می‌شود. این مسجد به سفارش حاکمان صفویه در دوره قرن ۱۲ میلادی ساخته شده است. یکی از ویژگی‌های معماری این مسجد، استفاده از آجر سفالی در دیوارها و سقف‌هاست که به آن زیبایی و شکوه خاصی بخشیده است. همچنین، مسجد جامع شیراز دارای ستون‌ها و بناهای زیبا منحصربه‌فرد است که از تزیینات هنرمندانه‌ای برخوردارند. این مسجد همچنین دارای حیاط بزرگی است که با نمایش زیبای آب‌نماها و باغچه‌های گل‌وگیاه زینتی، زیبایی فضای خارجی را تکمیل می‌کند. این ترکیب زیبای معماری داخلی و خارجی، مسجد جامع شیراز را به یکی از جاذبه‌های گردشگری مهم شیراز تبدیل کرده است.

تاریخچه مسجد جامع عتیق شیراز
بر اساس کاوش‌های باستان‌شناسی، این مسجد بر روی بقایای یک عبادتگاه قدیمی (احتمالاً آتشکده) ساخته شده است و حتی نقشه بنای قبلی نیز در طراحی مسجد تأثیرگذار بوده است. این عبادتگاه قدیمی به دوران پیش از اسلام باز می‌گردد، اما به دلیل محدودیت‌های کاوش‌ها، نمی‌توان با اطمینان مشخص کرد که به کدام دوره تاریخی تعلق دارد. ساخت مسجد جامع عتیق در دوران حکومت عمرو لیث صفاری، دومین فرمانروای سلسله صفاریان، یعنی بین سال‌های ۲۶۵ تا ۲۸۷ هجری قمری صورت گرفت. این بنا در طول تاریخ خود به طور مکرر تعمیرات و بازسازی شده است و بسیاری از این تعمیرات دارای سابقه تاریخی قابل‌توجهی هستند.

قدمت مسجد جامع عتیق شیراز 
مسجد جامع عتیق شیراز یکی از قدیمی‌ترین مساجد ایران است و قدمت آن به دورهٔ ساسانی (حدود ۱۴۰۰ سال پیش) بازمی‌گردد. این مسجد در طول تاریخ به‌مراتب بازسازی و توسعه‌یافته است، اما بخش‌هایی از ساختار اصلی و عناصر معماری قدیمی هنوز هم حفظ شده‌اند. به‌عنوان یکی از نمادهای فرهنگی و معماری شیراز، مسجد جامع عتیق شاهکاری از هنر و معماری ایران باستان و اسلامی است و جایگاه ویژه‌ای در تاریخ و فرهنگ این منطقه دارد.

دارالمصحف مسجد جامع عتیق
درگذشته، بخشی از مسجد جامع عتیق به‌عنوان “دارالمصحف” یا “خانهٔ مصحف” مورداستفاده قرار می‌گرفت. دارالمصحف یک مکان مخصوص برای نگهداری و حفظ کتب مقدس قرآن بود. این مکان معمولاً درون مسجد و در نزدیکی محل نمازگزاری واقع می‌شد تا قاریان و مردم بتوانند به خواندن و تحقیق در قرآن مقدس پرداخته و از آن استفاده کنند. در این مکان، نسخه‌های قرآن و کتب دینی دیگر نگهداری می‌شدند و از طریق آنها به برگزاری مراسم دینی و آموزش دینی نیز پرداخته می‌شد. مسجد جامع عتیق به‌عنوان یک مرکز فرهنگی و مذهبی در شیراز شناخته شده است. این مسجد به دلیل وجود دارالمصحف و کتابخانه‌ای بزرگ از جاذبه‌های گردشگری و زیارتی برای گردشگران و زائران شیراز به شمار می‌آید.

در این مسجد، به‌خصوص در ماه‌های مذهبی و محرم و صفر، مراسم‌های دینی و عزاداری برگزار می‌شود که با حضور جمعیت زیادی از مردم همراه است. این مسجد همچنین به‌عنوان یک مکان مهم برای دعا و عبادت برای مسلمانان شیرازی و بازدیدکنندگان خارجی است.

انتهای پیام