به گزارش خبرگزاری برنا، در این سفر که وزیر جهاد کشاورزی نیز حضور داشت ، زمینه صادرات مازاد محصولات باغی و کشاورزی کشورمان به پاکستان یکی از موضوعات مهم زیر بخش توافقات بین دو طرف بود که سبب توسعه مناسبات اقتصادی فعالان بخش کشاورزی دو کشور خواهد شد.
اگر چه امنیت مرزها و مقابله با قاچاق مواد مخدر پیش زمینه تقویت مبادلات تجاری میان دو کشور است، اما تقویت صادرات مازاد محصولات باغی و کشاورزی و رونق تجارت و بازرگانی مرزنشینان در هر دو طرف مرزهای ۹۰۰ کیلومتری ایران و پاکستان می تواند سبب افزایش درآمد کشاورزی دو کشور و تامین امنیت و جلوگیری از قاچاق شود که از هر جهت می تواند به نفع کشورما هم باشد.
اگر به نوار مرزی جمهوری اسلامی ایران و پاکستان و حتی در بخش سیستان که هم مرز با افغانستان است، سفر کرده باشید در خواهید یافت که به هر میزان که فعالیت اقتصادی سالم در دو سوی مرزها افزایش یابد، مهمترین معضل مرزنشینان یعنی بیکاری ، قاچاق مواد مخدر و فقر ناشی از کمبود امنیت نیز کاهش و حتی ریشه کن خواهد شد.
ایران و پاکستان قرابتهای دینی و فرهنگی زیادی دارند و تعمیق این اشتراکات میتواند زمینهساز گسترش روابط اقتصادی دو کشور باشد، زیرا بسیاری از هموطنان بلوچ ما با ساکنان بلوچستان پاکستان روابط قوم و خویشی و مبادلات بازرگانی دارند.
از جمله مواردی که در سفر ریاست جمهوری در سفر پاکستان پیگیری شد، مباحث کشت قراردادی، تهاتر کالاهای اساسی و سایر اقدامات زیرساختی بود، که توسعه کشت قراردادی زمینه بسیار فراوانی در صرفه جویی در مصرف آب محصولات کشاورزی ایران پدید می آورد .
همچنین با توجه به اینکه پاکستان کشور اسلامی است، میتوان بحث واردات گوشت و دام زنده از آن کشور را پیگیری کرد. در مقابل ایران ظرفیت فراوان علمی و صنعتی در ساخت و توسعه کشتارگاه های پیشرفته ،تولید سرم و داروهای دام و طیور و صادرات کود های شیمیایی و همچنین صادرات ماشین آلات کشاورزی را برای طرف پاکستانی روشن ساخت و در سفر وزیر جهاد کشاورزی به پاکستان تفاهمنامه همکاری در بخش بهداشت دامی یکی از ۸ سند همکاری بود که بین مقامات دو کشور ایران - پاکستان امضا شد.
از سوی دیگر ذرت دامی که در پاکستان کشت میشود از کیفیت مطلوب و قیمت مناسب برخوردار بوده و جز نهادههای مورد نیاز ایران است که می توان در کنار وارداد برنج ، مرکبات و گندم مورد نیاز صنایع تبدیلی و صادراتی به آن توجه کرد.
این شرایط زمانی تقویت می شود که دو کشور حضور پررنگ در رویدادهای تجاری و نمایشگاههای بزرگ مرتبط اصلاح روشهای بازگشت ارز حاصل از صادرات و نیز توسعه زیرساختهای گمرکی و تجهیز زنجیره سرد لجستیک حمل و نقل کالای کشاورزی داشته باشند تا به هدف مشترک دست یابند در این بخش اقتصاد ایران و پاکستان تا حدودی مکمل یکدیگر بوده که میتواند منجر به گسترش تعاملات شود.
هم اکنون برنج کامل سفید شده صیقلی یا براق شده و برنج نیمه سفید شده با سهم ۸۵ درصد و دانه کنجد به استثنای بذر آن عمده کالاهای وارداتی ایران از پاکستان است.
پاکستان کشوری با جمعیت ۲۳۵ میلیون از بین کشورهای همسایه ایران بازار بزرگی برای بحث صادرات دارد. به طوری که آمار واردات محصولات کشاورزی این کشور سال گذشته بیش از ۱۱ میلیارد دلار بوده ،اما سهم ایران از این بازار تنها ۴۳۷ میلیون دلار بوده است.
با توجه به اقداماتی که وزارت جهاد کشاورزی انجام داده، صادرات سال گذشته محصولات کشاورزی و صنایع غذایی به پاکستان رشد ۲۶ درصدی را تجربه کرد. بخش کشاورزی ایران ظرفیت بالایی در صادرات محصولات کشاورزی و صنایع غذایی داشته و میتوان سالانه تا سقف یک میلیارد دلار صادرات به پاکستان داشت.
کشاورزی در پاکستان عمدتا به شیوه سنتی و نیمه سنتی دنبال میشود. هرچند در برخی از مناطق، مزارع و کشتزارهای وسیعی نیز مشاهده میشود. در حال حاضر، سهم بخش کشاورزی در تولید ناخالص داخلی این کشور ۱۹.۲ درصد است. بیش از ۶۵ درصد از جمعیت کشور در این بخش اشتغال داشته و حدود ۳۹ درصد از کل نیروی کار فعال در کشور، بطور مستقیم در بخش کشاورزی مشغول بکار میباشند. با این اوصاف، بخش کشاورزی پایه و اساس اقتصاد پاکستان است.
سهم دامداری در صنعت کشاورزی حدود ۶۰.۰۷ درصد بوده و ۱۱.۵۳ درصد از تولید ناخالص داخلی پاکستان را به خود اختصاص داده است. سهم تولید محصولات زراعی در بخش کشاورزی ۳۵.۸۱ درصد بوده که ۶.۸۷ درصد از تولید ناخالص داخلی را به خود اختصاص می دهد. سهم شیلات در کشاورزی ۲.۰۱ درصد و سهم آن در تولید ناخالص داخلی ۰.۳۹ درصد است. سهم صنعت چوب و جنگل کاری در کشاورزی ۲.۱ درصد و حدود۰.۴ درصد از تولید ناخالص داخلی پاکستان است.
عضویت همزمان ایران و پاکستان در ترتیبات منطقهای مانند سازمان همکاری اقتصادی (اکو)، گروه هشت کشور اسلامی در حال توسعه(۸ D ) سازمان همکاری شانگهای و اتحادیه پایاپای آسیایی (ACU) و همچنین همکاریهای سازنده دو کشور در مجامع بین¬المللی مانند بانک جهانی، صندوق بینالمللی پول، شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل متحد (ECOSOC) و سازمان توسعه صنعتی ملل متحد (UNIDO) بستر مناسبی را برای ارتقای مناسبات تجاری و اقتصادی دو کشور ایجاد کرده است.
انتهای پیام/