محمد خوشچهره استاد دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران در گفت و گو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری برنا، درباره مواضع اقتصادی نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری اظهار داشت: اگر ملاک ما بالا بردن سطح آگاهی مستمعین باشد، مشکلاتی در نحوه چینش و نوع سوالات در مناظره انتخاب ریاست جمهوری وجود دارد.
وی بیان کرد: سوالات میتوانستند حرفهایتر طراحی شوند و با دیدگاههای مختلف به شکل حرفهایتری برخورد شود، و نوع پاسخها الزامآور نبود.
خوشچهره همچنین اشاره کرد: اگر مجری توانایی بیشتری داشت، میتوانست بحثهای اقتصادی را بهتر هدایت کند و از انحراف به بیراهه جلوگیری کند و مباحث را در مسیر درست قرار دهد.
این استاد اقتصاد تصریح کرد: برای کسی که قصد دارد رئیس جمهور شود، توضیح و تبیین عقبه و چارچوب فکری بسیار مهم است. یکی از کاندیداها تلاش میکرد تا مشکلات را به سرمایه و منابع مرتبط کند و سعی داشت که با بهبود روابط خارجی میتوان این مشکلات را حل کرد.
نماینده تهران در دوره هفتم مجلس شورای اسلامی افزود: دیگر کاندیداها نتوانستند در چارچوب مشخصی صحبت کنند و سخنان آنها بیشتر برای مناظرات توسط مشاوران آماده شده بود، بدون اینکه چارچوب فکری مشخصی ارائه دهند.
وی تاکید کرد که نمیتوان عمق مسائل را در دو جلسه مناظره درک کرد و لازم است فضایی فراهم شود که روشهای آسیبشناسانه برای بررسی مسائل مورد استفاده قرار گیرند.
استاد اقتصاد دانشگاه تهران درباره آگاهی نامزد های انتخاباتی به مسائل و مشکلات اقتصادی کشور اظهار داشت: مشکل از شورای نگهبان آغاز میشود که مباحث کشور را محدود به دو جناح اصلاحطلب و اصولگرا کرده است. در حالی که طیف اصولگرا بسیار متنوع است و اصلاحطلبان نیز تنوع بیشتری دارند.
وی افزود: شاخصی که برای انتخاب رئیس جمهور لازم داریم این است که بتواند خوب عمل کند و صرفاً مدیر اجرایی بودن و عملکرد در یک شاخه خاص کافی نیست. در ایران یاد گرفتهایم که اگر یک نفر در یک درس خوب باشد، او را عالی میدانیم. اما این کافی نیست؛ ما نیاز به تدبیر و مدبر داریم، کسی که بتواند سیاستگذاری کند.
خوش چهره ادامه داد: این موارد باید در شورای نگهبان مورد توجه قرار گیرد و اینکه صرفاً بگوییم این فرد این صفات را دارد، کافی نیست. نقشهایی که در مناظرهها نشان داده میشود باید تا پایان دنبال شود و افراد اعضای کلیدی کابینه خود را معرفی کنند. مثلا یکی مدیر خوبی بوده، اما قبل از اینکه مدیر باشد باید تصمیمگیر باشد. اگر بتواند معاون اجرایی و معاون اصلی یا وزرای خود را معرفی کند، نگرانی مردم کمتر میشود. صرف داشتن یک صفت کافی نیست و شرط کافی را میتوان با معرفی کابینه و عناصر آن پر کرد.
استاد اقتصاد دانشگاه تهران در پاسخ به اینکه برنامه ارائه شده کاندیداها میتواند مشکلات اقتصادی کشور را حل کند اظهار داشت: متأسفانه، امیدوار نیستم که خود کاندیداها به یک باور عمیق به مسائل اقتصادی رسیده باشند. آنچه دیده میشود، بیشتر ارتباطی و کپینویسی از دیگران است، اگرچه استثناهایی هم وجود دارد که برخی عمیقتر فکر میکنند.
وی تصریح کرد: ایراد من به ساختار انتخاب کاندیداها و رئیسهای مناظره برمیگردد. مناظره باید مثل امتحان دکتری باشد که چند استاد مینشینند و چارچوب فکری، نظریهها و استنباط از پدیدهها را بررسی میکنند تا بتوانند راهحل ارائه دهند."
وی ادامه داد: در برنامههای قبلی دیدیم که کاندیداها با دو مشاور کنار خود حاضر میشوند. اگر این مشاوران بتوانند به کاندیدا کمک کنند، معلوم نیست که کاندیدا بعد از انتخاب همچنان به آنها وفادار بماند یا از آنها به عنوان ابزاری برای مناظرات استفاده کرده باشد. مردم نمیدانند که آیا این ایدهها و پاسخها باورهای واقعی کاندیدا هستند یا فقط برای پاسخگویی در مناظرهها ارائه میشوند.
وی در پایان تاکید کرد: باید فضایی فراهم شود که کاندیداها بتوانند عمق فکری و تواناییهای واقعی خود را نشان دهند، نه اینکه تنها به اتکای مشاوران خود و پاسخهای آمادهشده وارد مناظره شوند.
انتهای پیام/