به گزارش خبرنگار گروه علم و فناوری خبرگزاری برنا؛ تحقیقات جدید نشان میدهد که استرس میتواند باعث خاکستری شدن موها شود. بر اساس این مطالعات، استرس اکسیداتیو که ناشی از عدم تعادل رادیکالهای آزاد مضر و آنتیاکسیدانهای محافظ است، میتواند به سلولهای بنیادی موجود در فولیکولهای مو آسیب برساند و تولید ملانین، رنگدانهای که به موها رنگ میدهد، را متوقف کند.
این امر منجر به خاکستری شدن موها میشود. علاوه بر استرس روانی و عاطفی، عوامل محیطی مانند آلودگی هوا، اشعه UV، سیگار کشیدن و برخی داروها نیز در این فرایند مؤثر هستند.
چه عواملی به مو رنگ میدهند؟
هر تار مو توسط فولیکولهایی در پوست تولید میشود که حاوی سلولهای بنیادی هستند. این سلولها دو نوع مختلف رنگدانه تولید میکنند: اوملانین (قهوهای-سیاه) و فیوملانین (زرد-قرمز). بسته به میزان این رنگدانهها، رنگ موها از مشکی تا قرمز متغیر است. با افزایش سن، تولید ملانین کاهش مییابد و در نتیجه موها خاکستری یا سفید میشوند.
افسانهها و واقعیتهای موهای خاکستری یکی از باورهای رایج این است که کندن موی خاکستری باعث رشد بیشتر موهای خاکستری میشود. اما دانشمندان میگویند که هر فولیکول تنها قادر به تولید یک تار مو است و کندن موی خاکستری به رشد بیشتر موها در آن ناحیه منجر نمیشود. همچنین باور به خاکستری شدن ناگهانی موها نیز نادرست است، چرا که ملانین موجود در مو بهصورت فوری تغییر نمیکند و این فرایند نیاز به زمان دارد.
رنگ کردن مو و ارتباط آن با خاکستری شدن اگرچه رنگهای موقتی و نیمهدائمی تأثیر مستقیمی بر خاکستری شدن مو ندارند، استفاده مکرر از رنگهای دائمی که شامل مواد اکسید کننده هستند، میتواند به فولیکولهای مو آسیب برساند و موجب خاکستری شدن زودرس موها شود.
موهای قرمز و خاکستری شدن در افراد با موی قرمز، فرایند خاکستری شدن متفاوت است. تولید رنگدانه قرمز-زرد فیوملانین سادهتر از تولید رنگدانه قهوهای-سیاه اوملانین است. این موضوع باعث میشود موهای قرمز به جای خاکستری شدن، به رنگهای بلوند روشن یا سفید نقرهای تبدیل شوند.
نکاتی برای جلوگیری از خاکستری شدن زودرس
علاوه بر کاهش استرس، پرهیز از سیگار کشیدن و مصرف زیاد الکل، داشتن رژیم غذایی سالم نیز میتواند به تأخیر در خاکستری شدن موها کمک کند. ویتامینهایی مانند B۱۲، آهن و مس تأثیر زیادی در تولید ملانین دارند و میتوانند روند خاکستری شدن موها را کند کنند.
این گزارش بر اساس مطالعات منتشر شده توسط ترزا لارکین، دانشیار علوم پزشکی در دانشگاه ولونگونگ تهیه شده است.
انتهای پیام/