یک اندامک ناشناخته درون سلولهای انسانی کشف شد!
دانشمندان موفق به شناسایی یک اندامک کاملاً جدید درون سلولهای انسانی شدهاند؛ کشفی که میتواند راه را برای درمان بیماریهای ارثی جدی هموار کند.
به گزارش ساینس دیلی، این ساختار تازه کشفشده که «همیفوزوم» (Hemifusome) نام گرفته است، توسط پژوهشگران دانشکده پزشکی دانشگاه ویرجینیا و مؤسسه ملی سلامت ایالات متحده شناسایی شده و به نظر میرسد نقش حیاتی در سازماندهی، بازیافت و دفع محمولههای درونسلولی ایفا میکند. به گفته تیم تحقیقاتی، درک عملکرد این اندامک میتواند بینش تازهای نسبت به اختلالات ژنتیکیای ایجاد کند که موجب اخلال در این فرایندهای سلولی میشوند.
سهام ابراهیم، پژوهشگر دپارتمان فیزیولوژی مولکولی و فیزیک زیستی دانشگاه ویرجینیا در اینباره میگوید: «این کشف مثل آن است که یک مرکز بازیافت جدید را درون سلول پیدا کرده باشیم. ما فکر میکنیم همیفوزوم در نحوه بستهبندی و پردازش مواد توسط سلول نقش دارد، و وقتی این روند دچار مشکل شود، ممکن است به بروز بیماریهایی بینجامد که چندین سیستم بدن را تحت تأثیر قرار میدهند.»
یکی از بیماریهایی که به اختلال در این فرایندهای درونسلولی مرتبط دانسته شده، «سندروم هرمانسکی-پودلاک» (Hermansky-Pudlak Syndrome) است؛ یک بیماری نادر ژنتیکی که میتواند باعث آلبینیسم (زالبودن)، اختلالات بینایی، مشکلات تنفسی و دشواری در لخته شدن خون شود. مشکل در پردازش درست محمولههای درونسلولی، یکی از عوامل مرکزی در این نوع بیماریهاست.
ابراهیم میافزاید: «ما تازه در آغاز راه درک چگونگی عملکرد این اندامک جدید در زمینه سلامت سلولی و بیماریها هستیم. این کشف هیجانانگیز است، چراکه یافتن ساختاری واقعاً جدید درون سلولها بسیار نادر است – و حالا ما یک مسیر کاملاً نو برای تحقیق پیش رو داریم.»
سلامی به همیفوزوم
تیم تحقیقاتی دانشگاه ویرجینیا با همکاری بشره کاچار، امیراسول توکلی و شیکیونگ هو از مؤسسه ملی سلامت، موفق به شناسایی این اندامک جدید شدند. نکته جالب درباره همیفوزوم این است که بسته به نیاز سلول، ظاهر میشود یا ناپدید میگردد. برای مشاهده این ساختار، پژوهشگران از فناوری تصویربرداری بسیار دقیق «میکروسکوپ الکترونی یخزده» (Cryo-Electron Tomography یا Cryo-ET) استفاده کردند؛ روشی که با فریز کردن سلولها، آنها را در وضعیت طبیعی نزدیک به واقعیت نگه میدارد.
بر اساس یافتههای این مطالعه، همیفوزومها در ساخت وزیکولها (vesicles) – ساختارهایی کوچک و حبابمانند درون سلول – نقش دارند که مانند اتاقکهایی برای اختلاط و بستهبندی محمولهها عمل میکنند. همچنین این اندامکها در ساخت اندامکهای بزرگتر که از چندین وزیکول تشکیل میشوند، مشارکت دارند. این سیستم برای دستهبندی محتویات سلولی، بازیافت مواد و حذف زبالهها حیاتی است.
ابراهیم با مثالی ساده توضیح میدهد: «میتوانید وزیکولها را بهعنوان کامیونهای تحویل بار درون سلول در نظر بگیرید. همیفوزوم مانند یک سکوی بارگیری است که این کامیونها در آنجا به هم متصل شده و بارشان را جابهجا میکنند. این مرحلهای از پردازش سلولی است که پیشتر از وجودش بیخبر بودیم.»
درحالیکه این اندامکها تاکنون از دید محققان پنهان مانده بودند، اما به گفته پژوهشگران، همیفوزومها در بخشهایی از سلولها بهطور شگفتآوری رایجاند. محققان اکنون مشتاقاند تا اهمیت این ساختارها در عملکرد درست سلولی را بیشتر درک کنند و بفهمند که نقص در آنها چگونه میتواند باعث بیماری شود. چنین بینشهایی ممکن است به درمانهای هدفمند برای مجموعهای از بیماریهای ژنتیکی پیچیده منجر شود.
ابراهیم در پایان میگوید: «این تازه آغاز راه است. حالا که از وجود همیفوزومها باخبر شدهایم، میتوانیم بررسی کنیم که آنها در سلولهای سالم چه رفتاری دارند و در صورت اختلال، چه پیامدهایی بهدنبال میآورند. این ممکن است ما را به سوی راهبردهای درمانی جدید برای بیماریهای ژنتیکی سوق دهد.»
انتهای پیام/
