سرمایهگذاری خطرپذیر در صنایع خلاق؛ از چالش تا فرصت
رئیس هیئت مدیره صندوق پژوهش و فناوری خلاق در مراسم تأمین مالی و افقهای سرمایهگذاری در صنایع خلاق که به همت این صندوق برگزار شد، اظهار داشت: در حوزه صنایع خلاق پس از یک دهه، هنوز باید درباره نظام مسائل آن گفتوگو کنیم و پیگیر حل چالشها باشیم.
به گزارش صندوق پژوهش و فناوری خلاق، سجادی نیری با بیان این که موضوع سرمایهگذاری خطرپذیر در صنایع خلاق پیچیده است افزود: این سوال که آیا سرمایهگذاری خطرپذیر در صنایع خلاق موضوعیت دارد یا خیر، هنوز در دنیا نظرات متفاوتی دارد. هدف بنده ارائه مدلی برای پاسخ به این سوال است که کشورهایی مانند فنلاند به آن دست یافتهاند.
سجادی نیری با تعریف سرمایهگذاری خطرپذیر به عنوان سرمایهگذاری جسورانه در مراحل خاصی از حیات کسبوکار با امید به مقیاسپذیری به چالشهای اصلی این حوزه در صنایع خلاق اشاره کرد: وابستگی به نیروی انسانی خلاق و مسائل مالکیت فکری و سانسور، پایههای سرمایهگذاری خطرپذیر را در صنایع خلاق تضعیف میکند. این چالشها موجب کاهش جذابیت حوزه برای سرمایهگذاران میشود.
وی با اشاره به تجربیات جهانی از جمله سرمایهگذاریهای موفق در شرکتهایی مانند سوپرسل و روبیو خاطرنشان کرد: پیشبینی میکنم ایران در افق پنجساله آینده به بلوغ لازم برای ایجاد نمونههای مشابه دست یابد. نمونههایی مانند بوکس مدیا و هتلهای اقتصادی در هندوستان نیز نشان میدهند مسئله مقیاسپذیری در صنایع خلاق قابل حل است.
رئیس هیئت مدیره صندوق پژوهش و فناوری خلاق با تأکید بر دو راهکار صنعت بازاریابی و استراتژی پنجرهای برای مقیاسپذیری گفت: پاسخ به سوال سرمایهگذاری خطرپذیر در صنایع خلاق مثبت است، اما شرط آن الگوبرداری از تجربیات جهانی و تلاش برای تدوین مدلهای بومی است.
وی در ادامه با اشاره به سابقه تاریخی سرمایهگذاری خطرپذیر در جهان خاطرنشان کرد: صندوقهای بزرگ جهانی از جمله "بس مهر" (Bessemer) که از سال ۱۹۱۱ فعالیت خود را آغاز کرده، و نهادهای مطرحی مانند "ایندکس ونچرز" (Index Ventures) و "اندرسن هوروویتز" (Andreesen Horowitz) عموماً سهم بزرگی از پرتفوی خود را به صنایع خلاق اختصاص ندادهاند. در دهههای ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ در ایالات متحده، اولویت با حوزههای فناوری اطلاعات و سلامت بود و سایر حوزهها به تدریج به دایره سرمایهگذاری خطرپذیر اضافه شدند.
رئیس هیئت مدیره صندوق پژوهش و فناوری خلاق گفت: پیشبینی من این است که ایران در افق پنجساله آینده به بلوغی خواهد رسید که شاهد نمونههای مشابهی در کشور باشیم.
سجادی نیری با تمایز قائل شدن بین زیربخشهای صنایع خلاق توضیح داد: سرمایهپذیری در حوزههای دیجیتالمحور مانند بازیهای ویدیویی، انیمیشن و محتوای دیجیتال به مراتب سادهتر از حوزههای تلفیقی با سختافزار یا هنرهای سنتی است.
سجادی نیری در پایان تجربه کشور فنلاند را نمونه موفقی از گذار از یک صنعت سنتی به خلاق دانست و گفت: پس از افول نوکیا "صنایع خلاق" همانند سیمرغی از خاکستر برخاست و شرکتهای بزرگی مانند سوپرسل و روبیو را پرورش داد. صندوق "آیپیسی" (IPC) در فنلاند نمونهای درخشان است که پرتفوی خود را کاملاً بر حوزههای سینما، انیمیشن، بازی و کسبوکارهای مبتنی بر بلاگرها متمرکز کرده و مقیاسپذیری را به خوبی محقق ساخته است. این تجربیات ثابت میکند که با الگوگیری صحیح، سرمایهگذاری خطرپذیر در صنایع خلاق نه تنها ممکن بلکه بسیار اثرگذار است.
انتهای پیام/



