مدیرعامل شرکت " لفافهای چند لایه خزر" : توقف طرح توسعه، تهدید جدی برای بیماران خاص است
به گزارش خبرگزاری برنا از گیلان ؛ فریدون خوشبو، مدیرعامل شرکت دانشبنیان «لفافهای چند لایه خزر»،در گفتوگویی تفصیلی با خبرنگارما، با معرفی این شرکت بهعنوان یکی از واحدهای فناور فعال در حوزه تجهیزات پزشکی و ملزومات دارویی گفت: ما طرح تحقیق و توسعهای را برای تولید کامل ملزومات دارویی مورد نیاز بیماران دیالیز صفاقی اجرا کردهایم؛ روشی که تا پیش از سال ۱۳۷۷ در انحصار یک شرکت آمریکایی بود، اما امروز با فناوری بومی ایران، نیاز بیماران خاص در کشور به طور کامل تأمین میشود.
وی مزایای دیالیز صفاقی را نسبت به همودیالیز برشمرد و افزود: بیمار میتواند بدون محدودیت غذایی یا وابستگی به مراکز درمانی، این فرآیند را در منزل، محل کار یا حتی سفر انجام دهد و کیفیت زندگی او تا ۷۰ درصد بالاتر میرود. این در حالی است که همودیالیز در کشور ما برای حدود ۴۵ هزار بیمار، یک روش فرسایشی و محدودکننده است.
خوشبو با اشاره به هدفگذاری تبدیل ایران به قطب اصلی این روش درمانی در منطقه، توضیح داد: در طرح توسعه، دستگاهی با ظرفیت تولید حداقل ۲ هزار تن فیلم لایههای پلیپروپیلن پیشبینی شده که ماده اصلی کیسههای محلول تزریقی و دیالیز است. ساختمان ۳۵۰۰ متری با کلینروم ۱۵۰۰ متری در شهرک دارویی برکت و زمینی در گیلان آماده شده تا واحد تولید محلولهای تزریقی و دیالیز نیز راهاندازی شود.
وی به مشکلات تامین اعتبار اشاره کرد و گفت: با وجود مصوبه پارک علم و فناوری و اختصاص ۱۴۰ میلیارد تومان در سال ۱۴۰۲ (معادل ۳ میلیون دلار)، روند پرداخت وام متوقف شد و رقم مصوب در مراحل کارشناسی از ۱۰۰ میلیارد به ۴۰، سپس به ۱۲ میلیارد تومان کاهش یافت. حتی همین رقم نیز با شروط غیرقابل اجرا ارائه شد؛ بانک رفاه کارخانه ۵۰۰ تا ۶۰۰ میلیارد تومانی بدون بدهی را بهعنوان وثیقه نپذیرفت و خواستار سند شخصی یا معرفی سه پزشک بهعنوان ضامن شد.
مدیرعامل «لفافهای چند لایه خزر» تأکید کرد: عدم اجرای این طرح توسعه، واحد ما را به یک مجموعه آهنی تبدیل میکند که نهایتاً کیلویی فروخته خواهد شد، در حالی که این پروژه توان تولید سرمهای تزریقی با قیمت تمامشده ۲۰ درصد زیر بازار منطقه را دارد. فناوری ما در کنار تنها چهار یا پنج تولیدکننده جهانی قرار میگیرد.
وی با انتقاد از لغو یک طرفه قرارداد زمین توسط شرکت شهرکهای صنعتی گفت: این تصمیم در حالی گرفته شد که پنج ماه دیگر طبق پروتکل فرصت داشتیم و تمام پرداختها به موقع انجام شده بود. حتی اگر زمین سه سال بلااستفاده میماند، نباید قرارداد را فسخ میکردند. پروژهای با این اهمیت در حوزه دارو باید حمایت شود نه حذف از چرخه تولید.
خوشبو در پایان، مشکل اصلی را نبود سازوکار شفاف در لایههای کارشناسی دانست و افزود: مصوبات بالا به نتیجه نمیرسد چون در اجرا به دست کارشناسانی میافتد که نگاه ارباب رعیتی به تولیدکننده دارند. اگر همان ۴۰ میلیارد تومان را به ما میدادند، ظرف ۷ ماه اسکلت پروژه را میبستیم و دستگاههای اصلی را وارد میکردیم. راهاندازی کامل تدریجی امکانپذیر بود، ولی اکنون این صنعت ملی در آستانه توقف است.
انتهای پیام/
