ضرورت بازنگری در گزینش و تربیت معلمان؛ از کنترل خشم تا شایسته گزینی مدیریتی
به گزارش خبرگزاری برنا از قزوین، توحید صمدی کارشناس رسانه و فعال سیاسی در پی تنبیه بدنی یکی از دانش آموزان توسط معلمی در قزوین در یادداشتی این حادثه را تحلیل کرده است.
در یادداشت صمدی آمده است : در روزهای اخیر، انتشار خبر تأسف برانگیز تنبیه فیزیکی یک دانشآموز در قزوین و آسیب دیدگی او با شکستگی بینی و پارگی گوش، جامعه فرهنگی و خانوادهها را به شدت نگران کرده است.
هرچند دادستان عمومی و انقلاب استان قزوین از تشکیل پرونده قضایی و بررسی دقیق موضوع خبر داده و تأکید کرده است در صورت احراز اتهام با عامل یا عوامل برخورد قانونی خواهد شد، اما نفس شنیدن چنین خبری خود یک هشدار جدی برای نظام آموزشی کشور محسوب میشود.
به نظر میرسد لازم است وزارت آموزش و پرورش در فرایند گزینش و جذب نیروهای آموزشی، بهویژه دانشجومعلمان، سربازمعلمان و نیروهای ماده ۲۸، بازنگری اساسی انجام دهد. توجه ویژه به ارزیابیهای روانشناختی، مهارتهای ارتباطی و کنترل خشم باید از مهمترین شاخصهای استخدام در بدنه آموزش کشور باشد.
امروز نسل جدید دانشآموزان، یعنی نسل Z و نسل آلفا، با ویژگیهای رفتاری، ذهنی و ارتباطی متفاوتی نسبت به نسلهای گذشته وارد مدرسه شدهاند. معلمان نیز ناگزیرند برای ارتباط مؤثر با این نسل، آستانه تحمل، توان گفتوگو و درک اجتماعی خود را ارتقا دهند.
آموزگار قرن جدید، فقط انتقالدهندهی دانش نیست؛ بلکه معمار شخصیت و روان نسل آینده است. کوچکترین لغزش در گزینش یا تربیت او، میتواند به بحرانهای روانی، بیاعتمادی عمومی و آسیب به اعتبار نهاد تعلیم و تربیت بینجامد.
در همین زمینه، سخنی نیز با مدیرکل محترم آموزش و پرورش استان قزوین، جناب آقای اصغری دارم. ایشان در سالهای گذشته بارها بر ضرورت حفظ فضای علمی آموزش و پرورش و پرهیز از حواشی سیاسی تأکید کردهاند، اما پرسشی که امروز در افکار عمومی مطرح است این است که:
چرا با وجود دهها مدیر توانمند، باتجربه و متخصص در بدنه آموزش و پرورش استان، مدیریت دانشگاه فرهنگیان قزوین همچنان با حفظ سمت به جنابعالی سپرده شده است؟
دانشگاه فرهنگیان بهعنوان نهاد اصلی تربیت معلم در کشور، نیازمند مدیریتی تماموقت، تخصصی و علمی است؛ مدیری که بتواند به شکل حرفهای، آیندهنگر و بدون ملاحظات شخصی، مسیر آموزش معلمان آینده را طراحی کند. ادارهی این نهاد کلیدی نباید در حاشیهی وظایف روزمرهی دیگر قرار گیرد.
اکنون آموزش و پرورش کشور، بیش از هر زمان دیگری، نیازمند ثبات مدیریتی، نگاه علمی و شایستهگزینی واقعی است. متأسفانه در بدنه مدیریتی آموزش و پرورش استان، برخی مدیران همچنان زاییدهی تفکر دولتهای پیشین هستند و نهتنها با سیاستهای تحولگرای فعلی همراهی نمیکنند، بلکه گاه در مسیر پیشرفت مدیریتی شما و همکارانتان نیز سنگاندازی میکنند.
اگر قرار است آیندهی فرزندان این سرزمین به دست معلمان سپرده شود، در انتخاب، گزینش و آموزش آنان باید نهایت ظرافت، دقت و جسارت مدیریتی به کار گرفته شود.
انتهای پیام
