خشک شدن دریاچه مهارلو در این فصل امری طبیعی است

به گزارش خبرنگار محیط زیست خبرگزاری برنا، خبر خشک شدن کامل دریاچه ی مهارلو، دیروز سه شنبه سی ام تیرماه به همراه عکس های این رخداد، در رسانه های کشور منتشر شد. به همین منظور به سراغ پروفسور پرویز کردوانی ، پدر کویر شناسی ایران ، رفتیم تا این موضوع را برایمان شرح دهد.وی در رابطه با علت و صحت خشک شدن دریاچه مهارلو چنین گفت.

کردوانی در گفت و گو با خبرنگار برنا در رابطه با  دریاچه مهارلو گفت :« دریاچه مهار لو ، در 17 کیلومتر جنوب شرق شیراز واقع شده است . مردم محلی این منطقه به آن دریاچه نمک می گویند اما به دلیل اینکه این دریچاه در نزدیکی روستای مهارلو واقع شده است به نام دریاچه مهارلو شناخته می شود.»

وی در ادامه افزود :« بخش قدیمی روستا در ساحل دریاچه دیده می شود . این دریاچه جزئی از شهرستان سروستان است و در حدود 25 هزار هکتار وسعت دارد در فصل های گرم که آ ب دریاچه کم می شود . دریاچه رنگ قرمز به خود می گیرد و این به دلیل وجود نوعی از جلبک است به نام «دونالیلاسالینا» که جلبک آب شور است و در فصل گرما در دریاچه شکوفا می شود»

کردوانی در خصوص خشک شدن این دریاچه گفت :« منابع آبی که به این دریاچه می ریزند ، دائمی نیستند و این دریاچه از منابع سطحی تغذیه می کند . فروردین 93 تقریبا 14 هزار هکتار از این دریاچه آب داشت اما تابستان ها خشک می شود. که این امر کاملا طبیعی است .»

پدر کویرشناسی ایران گفت :« امسال به دلیل اینکه آب ورودی به این دریاچه کم شده است ، خشک شد اما امید بر این است، طبق روند هر سال در فصل زمستان که بارندگی در این منطقه بیشتر می شود آب به این دریچه باز گردد اما خشک شدن فعلی آن کاملا طبیعی است ، چرا که کره زمین نسبت به قبل گرم تر شده است و دلیلی دیگر اینکه در بالادست این دریاچه چاه های غیر مجاز زیادی حفر شده است که روند ورود طبیعی آب به دریاچه را تغییر می دهد و باعث پایین رفتن آب دریاچه می شود.ادامه این روند سبب می شود آب دریاچه به منابع زیر زمینی نفوذ کند که این اتفاق سبب شور شدن منابع آب زیر زمینی می شود . »

وی در رابطه این دریاچه افزود :« اتفاقی که در حال حاضر به این دریاچه آسیب می رساند ، ورود فاضلاب شهر شیراز به دریاچه است ، که علاوه بر اینکه نمک های منطقه را آلوده می کند از بعد اقتصادی نیز به آسیب هایی را متوجه این منطقه می کند و حفر غیر مجاز چاه ها که حیات دریاچه را به خطر انداخته است .اما در رابطه با خشکی دریاچه کاری نمی شود کرد چون منبع آبی در آن منطقه نیست که به دریاچه آب وارد کند .»

 او درباره ی استفاده از سیستم بارورسازی برای جلوگیری از خشکسالی مناطق مرکزی ایران گفت: « بارورسازی ابرها در مناطقی که بارندگی کم تر از 250 میلی متر دارند نباید رخ دهد.چون از لحاظ اقتصادی به صرفه نیست و این کار فقط در زمستان امکان پذیر است. همچنین باید توجه داشت بارورسازی ابر باید در ارتفاعات انجام شود که دما منفی 20 درجه سانتیگراد باشد و مستلزم پیدا شدن ابر با قطر مناسب است که این امکان در همه مناطق وجود ندارد.»