به گزارش گروه خبر خبرگزاری برنا، استعدادیابی در ورزشمان وضعیتی ضعیفتر از زمینههای دیگر دارد. از خانواده گرفته تا باشگاههای ورزشی و مدارس و دانشگاهها و فدراسیونها و دولتها، هیچکدام به استعدادیابی و تقویت پایههای یک حوزه ورزشی و برنامهریزی بلندمدت اعتقاد چندانی نداریم. این در حالی است که در بسیاری از کشورهای توسعهیافته برعکس این کار انجام میشود. مثلا باشگاه فوتبال منچستریونایتد سالها قبل یک برنامه استعدادیابی راه انداخت و کودکان و نوجوانانی را جذب کرد و نتیجهاش شکلگیری طلاییترین نسل تاریخ این باشگاه فوتبال بود. ژاپن و کره جنوبی از چند سال قبل از اینکه جام جهانی فوتبال را میزبانی کنند، بر روی تیمهای پایه خود کار کردند و نتیجهاش اوج گرفتن فوتبال این دو کشور در سطح جهان بود. بماند که ایران در اغلب موارد در رتبهبندی فیفا بالاتر از آنها قرار دارد ولی مقایسه افتخارات این سه تیم و میزان حضور بازیکنانشان در باشگاههای معتبر جهان گویای بسیاری از تفاوتهای اساسی است. چند روز قبل بود که تیم فوتبال امید ایران با شکست سنگین برابر ژاپن از راهیابی به المپیک بازماند. این شکست باز هم مؤید اهمیت توجه به امر استعدادیابی و برنامهریزی بلندمدت و هدفمند برای تیمهای پایه است. پرونده شبکه مجازی آستان به این موضوع اختصاص دارد که در ادامه می خوانید:
وزارت ورزش باید استعدادیابی را جدی بگیرد
امیررضا خادم معاون وزیر ورزش و جوانان، به صورت کلی و عمومی در تمامی دنیا در ابتدا از بحث ورزش همگانی و سپس برای استعدادیابی به ورزشهای پایه میپردازند و به همین خاطر هم نیز بسیاری از کشورها در برخی ورزشها بسیار موفق هستند. قطعا وزارت ورزش و جوانان نیز باید این مسأله را مدنظر قرار دهد و در حوزه زیرساختها و استعدادیابیها جدیتر و با برنامهریزی دقیق وارد شود تا بتواند نتایج مطلوبی را در عرصههای بینالمللی بدست بیاورند.
توجه به تیمهای پایه، یعنی ساختن آینده ورزش کشور
سیدهادی حسینی عضو هیأت رئیسه فراکسیون ورزش، هر چیزی اگر قرار است نتیجه بدهد، باید از پایه قوی و محکم باشد. اگر ما بخواهیم در ورزش نتیجه بگیریم حتما از کودکی باید بر روی افرادی که میخواهیم به عرصه ورزش واردشان کنیم کار کنیم. توجه به ورزشهای پایه مثل ژیمناستیک و دو و میدانی و سپس توجه به آموزشهای پایه و انتخاب رشته مناسب با استعداد افراد قطعاً میتواند ما را در رسیدن به اهدافمان در عرصه ورزش نزدیک کند. توجه به تیمهای پایه، یعنی توجه و یعنی آینده جامعه و ساختن آینده ورزش کشور.
تربیت و پرورش بازیکنان برنامه مشخصی نداریم
بیژن ذوالفقارنسب مربی و کارشناس فوتبال، در بخش تربیت و پرورش بازیکنان، ضعیف عمل میکنیم و برنامه مشخصی نداریم و این تنها از ضعف مدیریت است. اگر مدیریت قوی، باشگاههای لیگ برتر را نظارت کند آنها ملزم میشوند تا این کار مهم را جدی بگیرند. برای فوتبال پایه دستور عمل و برنامه خاصی نداریم و فدراسیون با برگزاری اردوهای متعدد بصورت گلخانهای فوتبالیستهای نوجوان و جوان را تربیت میکند و تنها ۴۰ بازیکن را به اردو میبرد و شاید آن بازیکنان پیشرفت کنند اما این به معنی توسعه فوتبال در کشور نیست. به عنوان نمونه، انگلیس یک تیم ۲۰ نفره را به عنوان نماینده کشورش اعزام میکند اما مشابه آن ۲۰ نفر شاید ۵۰۰۰ نفر دیگر را هم داشته باشد.
اساس تیمهای ملی را تیمهای پایه تشکیل میدهد
قاسم کردبچه کارشناس ورزشی، اساس تیمهای ملی ما را همین تیمهای پایه تشکیل میدهند و اگر پایه و اساس خوبی داشته باشد تیم ملی خوبی را در ردههای مختلف میتوانیم داشته باشیم و آموزش و پرورش بهترین خوراک را برای پرورش تیمهای ملی میتواند آماده کند. در گذشته هم همینظور بود و بهترین تیمهای ملی ما از آموزش و پرورش بالا میآمد. توجه به سرمایهگذاری در این زمینه میتواند بازدهی تیمهای ملی ما را بالا ببرد و قهرمانان از داخل اینها بیرون میآید.
شناسایی استعدادها باید از طریق باشگاهها و آموزش و پرورش انجام شود
محمد احسانی استاد دانشگاه، ما باید استعدادها را شناسایی کنیم و سپس این استعدادها را پرورش دهیم و در مرحله بعد از آنها نگهداری کنیم. وجود برنامههای بلندمدت و سیستماتیک در این زمینه بسیار موثر است. ما در کشورمان هنوز به ساختار مشخصی در زمینه استعدادیابی نرسیدهایم. هنوز امکانات سختافزاری مناسبی در کشور نداریم و امکانات برای شناسایی و پرورش و نگهداری استعدادها نداریم. در کشورهای دیگر شناسایی و نگهداری استعدادها از طریق باشگاهها و آموزش و پرورش انجام میشود ولی در کشور ما از طرف فدراسیونها این کار انجام میشود و همین مساله به معنی گام نهادن در مسیر اشتباه است.