گزارشی از معلولیت یک شهر

گروه اجتماعی خبرگزاری برنا: اگر فقط برای چند لحظه چشمانتان را ببندید و یا احساس کنید، نمی توانید روی پاهای خود راه بروید، استرس و اضطراب زیادی وجودتان را فرا می گیرد که مبادا در جوی آب و یا کف پیاده روها نقش برزمین شوید و آسیب ببینید، همین چند لحظه کافی است که دنیای معلولان را بشناسید و رنجی که هر لحظه در طول زندگی با آن مواجه هستند را فقط یک لحظه درک کنید.

بخش عمده ای از مشکلات معلولان، تردد آنها به عنوان یک شهروند است و  این افراد به سختی می توانند از اتوبوس ها، قطارها، تلفن های عمومی، عابربانک ها و... استفاده کنند، بسیاری از آن‌ها فکر می‌کنند که شهر فقط برای افراد سالم ساخته شده است، این در حالی است که امکانات شهری برای تردد معلولان درکشورهای توسعه یافته به گونه ‌ای است که تمایزی بین معلولان و افراد سالم احساس نشود.

تردد آسان در شهرم آرزوست

اصغرعطایی، مدیرکل امور خدمات شهری در رابطه با ایجاد امکانات آسایش و رفاه برای معلولان و افراد مسن در سطح شهربه خبرنگار برنا گفت: عبورو مرور معلولان و افراد مسن یکی از مسائل مهم است که ما توانسته ایم، بخشی از نیازهای این دسته از افراد را برطرف کنیم، همچنین اقداماتی در ساماندهی پیاده روها و معابر صورت گرفته است.

حمیدرضا نیلی، سرپرست معاونت فنی طرح های شهری هم در گفت و گو با خبرنگار برنا در ارتباط با پیاده سازی طرح مناسب سازی عنوان کرد: امروزه توانسته ایم با ایجاد رمپ ها با مشخصات ایمنی و پل های مکانیزه در سطح شهر برخی از نیازهای معلولان را بر طرف کنیم.

این در حالی است که علی اصغر عین القضات، عضو شورای مشورتی شهردار تهران در خصوص صحیح اجرا نشدن طرح مناسب سازی در سطح شهر اظهار کرد: در سطح خیابان های پایتخت رمپ ها و پل های مکانیزه هنوز به صورت صحیح اجرا نشده است و در بعضی نقاط این رمپ ها با شیب 15درجه ساخته شده که برای تردد افراد با ویلچر این اندازه صحیح نیست و معلولان باز احتیاج به کمک دارند، باید اندازه شیب این رمپ های مکانیزه 6تا 8 درجه باشد و در حال حاضر رمپ‌های مکانیزه، فضای بسیار گسترده ای دارد که برای عبور و مرورمعلولان بسیار خطرناک است.

بودجه؛ مسئله این است

همه می دانند که طرح بالابر و یا آسانسور برای تردد معلولان بسیار حائز اهمیت است، ولی اجرای این کار به گفته مسئولان نیاز به هزینه‌ای کلان و فرهنگ سازی دارد.این درحالی است که به نظر می رسد میان مسئولان شهری کشور اتفاق نظر هم وجود ندارد.بعضی از مسئولان اجرای طرح مناسب سازی را مناسب می‌دانند و عده ای هم لکه گیری آسفالت را ترجیح می‌دهند، اما در این میان هر دو طرف معتقدند طرح مناسب سازی برای معلولان نیازمند بودجه کلانی از سمت شهرداری است.

حمیدرضا نیلی در خصوص هزینه های جانبی آسانسورو بالابر، بر روی پل های هوایی به خبرنگار برنا گفت: در بعضی مناطق این طرح اجرا شده است،اما ساختن آسانسور به مراتب سخت تر و پرهزینه تر است و هزینه آسانسور اعم از نصب، راه اندازی و نگهداری از آنها و سرویس های دوره ای برای هر آسانسور چند میلیارد هزینه در بر دارد و به جای ساخت آسانسور برای معلولان، لکه گیری آسفالت ها و فاضلاب ها مهم تر است.

همچنین اصغرعطایی درباره هزینه های جانبی آسانسورها گفت: بالابر برای پل های عابر، جزئی ازساخت پل است وهزینه بالابر، هم جزء دیگرازهزینه اولیه پل ها به حساب می آید ونیاز به بودجه جداگانه ندارد، ولی ازنظر ایمنی باید مورد بررسی قراربگیرد و بعد طراحی واجرا شود.

علی اصغر عین القضات هم در رابطه با هزینه های بعد از اجرای طرح مناسب سازی به خبرنگار برنا گفت: آسانسور و بالابرهم هزینه های به خصوصی همچون سرویس، نگهداری، تعمیرات به همراه دارد.

مشکلات با شعار حل نمی‌شود

بدیهی است که مشکلات معلولان با شعار دادن مسئولان حل نمی شود،   تنها زمانی یک معلول احساس راحتی در شهر خواهد کرد که پایتخت کشور هم از معلولیت نجات پیدا کند. فراهم کردن فضای شهری مناسب برای همه اقشار جامعه، وظیفه ای است که مدیران شهری باید سرلوحه کار خود قرار دهند.