به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، ابراهیم حاتمی کیا که در هشت سال دولت قبل لام تا کام حرفی نمی زد ناگهان در این دولت متوجه شد حرف زدن و اعتراض کردن کار خوبی است و می تواند هم راهی برای تبلیغ فیلم باشد و هم به مطرح شدن طرف کمک کند!
در جشنواره سال قبل ناگهان ابراهیم حاتمی مدافع شیار 143 شد و قبل از اینکه جشنواره تمام شد به این موضوع اعتراض کرد که چرا شیار 143 نباید سیمرغ بگیرد، او البته بعد از اینکه این فیلم سیمرغ گرفت بابت قضاوت زودهنگام خود عذرخواهی نکرد. در همان جشنواره همفکران آقای کارگردان زیرآب فیلم من عصبانی نیستم را زدند ولی ابراهیم خان حاتمی کیا حتی یک کلام هم از این ظلمی که به فیلم درمیشیان شد حرف نزد.
امسال هم ناگهان آقای حاتمی کیا مخالف فرش قرمز شد و بعد هم به اینکه الان به جای سوریه در کاخ جشنواره است اعتراض کرد! اولا آقای حاتمی کیا که یک عکس خوش استیل کنار مجسمه اسکار آمریکایی دارد توضیح نمی دهد که اسکار غربی تر است یا فرش قرمز؟ آیا ره رفتن روی فرش قرمز بدتر از ژست گرفتن کنار جناب اسکار است؟
ثانیا؛ مگر کسی مانع از سفر آقای کارگردان به سوریه شده که اینگونه منتش را سر سینما و رسانه ها می گذارد؟ مگر مدافعان حرم سر و فرزند خود را رها نکردند و به سوریه نرفتند؟ شما هم می توانستید به جای حضور در جشنواره و ژست معترض گرفتن تشریف ببرید سوریه و باعث فخر سینمای ایران شوید.
این تناقض ها و این یک بام و دو هوای ابراهیم حاتمی کیا باعث می شود او را با خاطراتی که قبلا ساخته دوست داشته باشند نه با روندی که این روزها در پیش گرفته و از هر ابزاری برای طرح خود استفاده می کند!