با تشدید تحریم ها فاجعه رخ می داد/ چرا هشدار دهندگان مجازات شده اند ولی بی مبالاتان مکافات ندیده اند؟!

به گزارش خبرگزاری برنا از مشهد، حسام الدین آشنا در مراسم پایانی گردهمایی معاونان و مدیران فرهنگی و اجتماعی دانشگاه ها و مراکز آموزشی کشور اظهار داشت: می گویند برجام برای توسعه جامعه ایران معجزه نمی کند، درست است اما این افراد فقط بخشی از واقعیت را می گویند.

وی با تاکید بر اینکه با تشدید تحریم ها فاجعه رخ می داد اما فقط با رفع تحریم ها نیز معجزه رخ نمی دهد، افزود: رفع تحریم ها شرط لازم پیشرفت هست اما کافی نیست.

رئیس مرکز بررسی های استراتژیک ریاست جمهوری با بیان اینکه 10اصلاح ساختاری مورد نیاز در کشور ایران وجود دارد، گفت: کاستن از شمار مراکز تصمیم گیری متداخل و متوازی و اصلاح نظام قانونگذاری و وضع مقررات، تصمیم گیری و تنظیم گری برای مشارکت همه ذی نفعان، دو بخش مهم اصلاح ساختاری است.

وی عنوان کرد: بهسازی نظام قضایی برای جرم زدایی، زندان زدایی و مقابله با فساد درون دستگاهی، اصلاح نظام بودجه یزی وارزیابی عملکرد بودجه، اصلاح نظام بانکی عقب مانده، تجارت زده و ناکارآمد در مقابله با پول شویی و اصلاح نظام قیمت گذاری برق، بنزین، نفت، گاز و آب بویژه در مصارف کشاورزی از دیگر اصلاحات مور نیاز است.

آشنا ادامه داد: در این بخش ها تصمیم های جدی و انجام اقدامات عملیاتی لازم است تا از عوام فریبی ساختاری که بیش از پنج دهه بر کشور حاکم شده رها شویم و بتوانیم از فرصت های پساتحریمی، شرایطی بین المللی، همکاری های فناورانه و حتی سرمایه های داخلی برای هموار کردن مسیر توسعه استفاده کنیم.

وی تاکید کرد: این حق برای ملت ایران و نخبگانی که چند دهه درباره همه این مسائل هشدار می داده اند محفوظ است که سئوال کنند چرا به هشدارها توجه نشده و چرا هشدار دهندگان مجازات شده اند ولی بی مبالاتان مکافات ندیده اند.

رئیس مرکز بررسی های استراتژیک ریاست جمهوری، دلیل به تعویق افتادن اخذ تصمیمات دشوار را محصول چهار عامل دانست و بیان کرد: نخستین عامل این است که سیاست مداران اسیر رای مردمند و همواره بیم دارند که واکنش مردمی به تصمیم های سخت سبب کاهش محبوبیت آنان شود.

وی گفت: در تعارض بودن پیامد اخذ تصمیم های دشوار با منافع بسیاری سازمان یافته و سازمان نیافته و نیز بروکراسی غیرشفاف و تصمیم گیری در اتاق های در بسته، به دور از چشم همگان و نخبگان که موجب باز گذاشتن راه پنهان کاری و مسئولیت گریزی می شود از دیگر عوامل است.

وی افزود: در دست نبودن دانش لازم برای شناسایی تصمیمهای درست و شواهد دقیق برای متقاعد کردن ذی نفعان و سیاست گذاران از دیگر عوامل تعویق در اخذ تصمیمات درست است.

مشاور فرهنگی رئیس جمهور، بخش مهمی از چیستی نقش اجتماعی و فرهنگی دانشگاه در عصر پساتحریم را در کمک به رفع این موانع دانست و گفت:هر تصمیم بزرگی بخصوص تصمیماتی که با مناقع گروه هایی در تعارض است بدون طی شدن فرایند اجتماعی اجماع سازی با شکست مواجه خواهد شد.

وی بیان کرد: سیاست مداران اغلب فقط زمانی تن به پذیرش تصمیمات بزرگ می دهند که مطمئن باشند اکثریت مردم از آنها حمایت می کنند و در نظاماتی که رای مردم مهم و تعیین کننده است این موضوع شدت می یابد.

آشنا افزود: بنابر این تا زمانی که مردم بر عمق خسارت ناشی از به تعویق افتادن اخذ تصمیمات بزرگ آگاه نباشند و به اثربخش بودن تصمیم های سخت اعتماد نکنند هرگز پشت تصمیمات درست و دشوار نخواهند ایستاد.

وی تاکید کرد: وقتی مردم را نسبت به واقعیت کشور و ضرورت تصمیم گیری آگاه نکنیم، فرصت فراهم می شود تا صاحبان منافع در خطر، فضاسازی کرده و دایه های مهربان تر از مادر شوند.

او افزود: البته این واقعیت که گاه مسائل شناخته شده هستند اما راهکارهای درست روی میز نیست نیز به تعویق تصمیم گیری ها کمک می کند.

آشنا با بیان اینکه در این میان دانشگاه باید ارزش مسئولیت نخبگی و قدر سرمایه اجتماعی خود را بشناسد، اظهار کرد: دانشگاه می تواند پرسشگر، پاسخگو و مروج باشد.

وی تاکید کرد: درعصر پساتحریم از دانشگاه انتظار می رود که کنشگر باشد اما نه کنشگری الزاما سیاسی آنچنان که در دهه 70 و اوایل دهه 80 بود بلکه کنشگری سیاستی که آغازگر گفت و گویی تخصصی، اجتماعی و منتقدانه نسبت به رویه های جاری تصمیم سازی، تصمیم گیری و تداوم مسیرهای غلط گذشته است.

وی تصریح کرد: متاسفانه سوءاستفاده از واژه مردم در گذشته و اعمال سیاست هایی نادرست به نام مردم، ترسی عمیق به جان نخبگان انداخته که از نزدیک تر شدن به مردم می ترسند اما ویژگی شرایط امروز نزدیک شدن به مردم را می طلبد.