ایران یکی از پرمخاطره‌ترین کشورهای دنیا است

به گزارش گروه خبر خبرگزاری برنا، حضور رئیس سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور در شورای شهر و ارائه گزارش در خصوص مخاطرات زمین شناسی و تدقیق پهنه های گسلی شهر تهران نخستین دستور دویست و شصت وسومین جلسه شورای اسلامی شهر تهران بود که به استماع اعضای شورای شهر رسید.

محمد جواد بلورچی، مشاور ارشد سازمان زمین شناسی و اکتشاف معدنی کشور در این جلسه به تشریح مسائل مختلف در خصوص مخاطرات زمین شناختی ایران و شهر تهران پرداخت و گفت: با وجود افزایش مخاطرات زمین شناختی در سال‌های گذشته، تعداد کشته شدگان در این حوادث در حال کاهش است.

وی ادامه داد: با این وجود آنچه باید مورد توجه قرار گیرد این است که متناسب با افزایش جمعیت، تعداد افراد در معرض خطر افزایش یافته است.

سخنگوی سازمان زمین شناسی اظهار داشت: در ایران 97 درصد شهرها در معرض خطر زلزله، تمامی شهرها در خطر سیلاب و بیش از 300 دشت اصلی با خطر فرونشست زمین رودررو است.

بلورچی با بیان اینکه از 43 مخاطره شناخته شده در جهان 32 پدیده در ایران رخ داده است، گفت: ایران یکی از پرخطرترین کشورها در زمینه مخاطرات زمین‌شناسی در دنیا است که باید این مساله مورد توجه جدی قرار گیرد.

وی با بیان اینکه در سال 2010 نقشه مخاطرات جهان‌شناختی زمین استخراج شد و ایران در وضعیت پرخطر قرار دارد، گفت: از بین 10 کشور پرخطر، ایران در رتبه سوم قرار دارد و آنچه نگران کننده است این است که تعداد افراد در معرض خطر در ایران به اندازه کشور های چین و هندوستان است.

سخنگوی سازمان زمین شناسی با اشاره به رشد انفجاری سکونت در جایی که علم تشخیص گسل به کار گرفته نشده بود، گفت: از سال 63 علم به وجود گسل های فراوان در تهران به وجود آمده بود با این وجود تعداد خانه های بسیاری در این زمان در تهران ساخته شده بود و در طول سال‌ها ساخت و سازها به سمت گسل‌های شناخته شده ادامه داشت.

بلورچی با بیان اینکه نقشه لغزش‌های زمینی تهران احصا شده است، عنوان کرد: پیرامون تهران محلاتی وجود دارد که دقیقا روی زمین لغزش‌ها بنا شده‌اند.

وی بر لزوم راه اندازی سامانه هشدار در بالادست رود دره ها تاکید کرد و گفت: اکنون برخی از اتوبان‌ها و برخی از ساختمان‌ها در مسیر این روددره ها ایجاد شده است و برای جلوگیری از حوادث جبران ناپذیر باید این سامانه ایجاد شود.

مشاور ارشد سازمان زمین شناسی در بخش دیگری از سخنانش به عبور آب روددره ها از طریق کانال‌های ایجاد شده انتقاد کرد و گفت: این اقدام دو موضوع را در پی دارد که یکی از آن‌ها جلوگیری از نفوذ آب به زمین است که موجب خشک شدن سفره‌های زیرزمینی شده و تبعات بعدی را همچون فرونشست زمین، در پی دارد.

بلورچی اعلام کرد: بیشترین نشست کنونی امروز در منطقه ای در قاره امریکا با 32 سانتی متر نشست است که اگر روند کنونی نشست یک میلی متر شهر تهران ادامه یابد این رکورد شکسته می‌شود.

وی با بیان اینکه نشست زمین به دلیل انجام شدن در سطح وسیع قابل احساس نیست تصریح کرد: اتفاق این موضوع که به زلزله خاموش مشهور است موجب ترک خوردن ساختمان ها شده و در نتیجه آسیب پذیری ساختمان ها را افزایش می‌دهد.

سخنگوی سازمان زمین شناسی در خصوص اتفاق دیگر ناشی از ایجاد کانال برای عبور آب از سطح شهر تصریح کرد: کانالی برای عبور آب‌رود دره فرحزاد از زیر اتوبان همت طراحی شده است که اگر سیلابی در تهران رخ دهد، امکان عبور از این خط را ندارد و تهران قطعا با مشکلاتی مواجه می‌شود.

بلورچی با بیان اینکه اگر در زمان وقوع سیلاب، رودخانه کن طغیان کند به معادن واقع در محدوده خلیج و همچنین فرودگاه مهرآباد خسارت وارد می‌کند و باید موضوع نشست زمین در شرایط فعلی مورد توجه قرار گیرد.

وی در بخش دیگری از سخنانش به موضوع آتش‌فشان اشاره کرد و گفت: آتش‌فشان دماوند در 50 کیلومتری تهران قرار دارد اما تاکنون اقدامی برای ایجاد سامانه هشدار برای وقوع آتش‌فشان در این محدوده نکرده‌ایم.

سخنگوی سازمان زمین شناسی تاکید کرد: وقوع آتش‌فشان بر خلاف وقوع زلزله قابل پیش‌بینی است و با این اقدام می‌توان شرایط را کنترل کرد.

بلورچی در ادامه به موضوع گرد و غبار اشاره کرد و گفت: علاوه بر کشورهای عربستان و عراق که کانون‌های ذرات گرد و غبار هستند در کشور نیز برخی نقاط قابلیت ایجاد گرد و غبار را دارند که در اطراف تهران می‌توان به چند نقطه اشاره کرد و باید مورد توجه قرار گیرد.

وی در مورد وضعیت آب‌های زیرزمینی نیز گفت: وقتی آب‌های زیرزمینی کم می‌شود، آب باقی مانده با مواد معدنی زمینی آلوده شده و می‌تواند سمی و سرطان‌زا باشد.

سخنگوی سازمان زمین شناسی در پایان صحبت های خود به دو راهکار در حوزه مخاطرات اشاره کرد و گفت: راهکار اول این است که از سرچشمه خطر فاصله گرفته شود، اما در تهران این مهم امکان تحقق ندارد؛ راهکار دیگر نیز مقاوم سازی مقرون به صرفه است که عمده کشورها از آن استفاده می کنند.