به این ترتیب رابرت دنیرو اواخر امسال در راس یک تئاتر موزیکال مشغول خواهد بود که خودش در آن روی صحنه نخواهد رفت.
این نمایش نخستین بار سال ۱۹۹۳ در قالب یک فیلم که نخستین تجربه کارگردانی دنیرو بود و خودش هم در آن بازی میکرد، ساخته شده است. اکنون دنیرو نسخه نمایشی آن فیلم را با همکاری جری زاکس به عنوان کارگردان همراه با عنوان «قصه برانکس: موزیکال» به صحنه میبرد.
داستان این نمایش را پالمینتری با تکیه بر داستانی نوستالژیک از کودکی خودش در خیابانهای نیویورک نوشته و درباره پسر نوجوانی است که بین دو احساس عشق و وفاداری نسبت به یک گانگستر و پدر خودش که یک راننده است در نوسان و سرگردان است.
اجرای آزمایشی این موزیکال در ماه فوریه امسال، در خانه نمایش نیوجرسی به روی صحنه رفت. این خانه نمایش امسال به عنوان تئاتر محلی نمونه برنده جایزه تونی شد و این نمایش نیز با نقدهای مثبت منتقدان روبه رو شد.
موسیقی این نمایش موزیکال را آلن منکن و ترانهسرا گلن اسلیتر که پیش از این نیز با هم در آثاری از دیزنی از جمله نسخه نمایشی «پری دریایی» همکاری داشتند، ساختهاند. متن این نمایش توسط پالمینتری نوشته شده است. او نخستین بار در سال ۲۰۰۷ برای برادوی نمایشنامه نوشت و با نمایش آن چهار ماه روی صحنه بود و زاکس نیز کارگردانی آن اثر را برعهده داشت.
این محصول جدید دومین اثر موزیکال زاکس برنده چهار جایزه تونی است که در فصل نمایشی ۱۷-۲۰۱۶ روی صحنه میرود. او در آغاز امسال با نمایش «سلام، عروسک» با بازی بت میدلر و دیوید هاید پیرس در اوایل مارس روی صحنه بود.
نمایش رسمی «قصه برانکس» اول دسامبر در برادوی به صحنه میرود.