تجلیل از ژان کلود کریر با یک جایزه سینمایی در اروپا

این چهره مطرح سینمای فرانسه با دریافت جایزه فیلم اروپایی در مراسم بیست و نهمین دوره این جایزه در تاریخ ۱۰ دسامبر در وراکلاو تجلیل می‌شود.

کریر نوشتن را با خلق رمان‌های کوتاه با الهام از فیلم‌های ژاک تاتی شروع کرد. از طریق تاتی او با پی‌یر اتایی آشنا شد که با او چندین فیلم ساخت که فیلl کوتاه «سالگرد شاد» در سال ۱۹۶۲ برنده اسکار شد.

علاقه اصلی کریر اقتباس از ادبیات است و بیشتر کارگردان‌هایی که دوست دارند از مشهورترین داستان‌های تاریخ ادبیات اقتباس کنند به سراغ او می‌روند.

او با لوییس بونوئل فیلمنامه «خاطرات یک کلفت» را در سال ۱۹۶۴ نوشتند که درآن او در بخشی از فیلم در نقش کشیش دهکده بازی نیز کرد. از اینجا همکاری ۱۹ ساله این دو شروع شد که شامل فیلم‌های بعدی بونوئل چون «بل دوژور» در سال ۱۹۶۷ و «جذابیت پنهان بورژوازی» هم شد که برای آن او جایزه بفتای بهترین فیلمنامه اوریجینال را دریافت کرد.

او یک جایزه دیگر بفتا برای «سبکی تحمل ناپذیر هستی» در سال ۱۹۸۸ دریافت کرد که آن را با همکاری کارگردان فیلم یعنی فیلیپ کافمن نوشته بود. جایزه اسکار برای همکاری در نوشتن فیلمنامه «بازگشت به ماریت گوئر» در سال ۱۹۸۲ به کارگردانی دانیل ویگنی از دیگر جوایز اوست.

وی سال ۱۹۷۹، کتاب مشهور گونتر گراس به نام «طبل حلبی» را تبدیل به فیلمنامه کرد که نسخه‌ای که شلوندورف از روی آن ساخت اسکار بهترین فیلم خارجی را دریافت کرد. وی در همکاری بعدی‌اش با شلوندورف، «عشق سوان» را از آثار مارسل پروست برداشت کرد. فیلمنامه «والمونت» نیز در سال ۱۹۸۹ نوشته شد که میلوش فورمن آن را تبدیل به فیلم کرد که اقتباسی از کتاب «روابط خطرناک» ‌اثر شودرلو دو لاکلو بود.

کریر سال ۲۰۱۵ اسکار افتخاری دریافت کرد.