به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری برنا، اگر بخواهیم یکی از ورزشهای تیمی کشورمان را که در چند سال اخیر موفق به کسب نتایج خوب و قرار گرفتن در جایگاه نسبتا مناسب در ردهبندی جهانی شده را نام ببریم، قطعا تیم ملی والیبال از هر لحاظ در ارجحیت قرار دارد. تغییر نگرشی که در این فدراسیون در چند سال گذشته صورت گرفت و برنامهریزی مطلوبی که در این مدت انجام شد، والیبال ایران را چیزی فراتر از آسیا نشان داد که میتواند همگام با تیمهای قدرتمند اروپا و جهان بهترین نمایش را در زمین ارائه دهد. اگر حرکت روبه جلو و مثبت فدراسیون را کنار بگذاریم، دوره طلایی والیبال از زمانی آغاز شد که خولیو ولاسکو به عنوان سرمربی تیم ملی انتخاب شد. ولاسکو را میتوان به نوعی متحول کننده والیبال ایران دانست که با دانش بیهمتای خود و قابلیتهای فنی که داشت با دعوت از بازیکنان جوان توانست ظرف مدت یکسال تیمی را آماده کند که حرفهای زیادی برای گفتن داشت.
حضور ولاسکو در ایران نوید روزهای خوبی را برای والیبال کشورمان میداد و اکثر کارشناسان و والیبال دوستان براین عقیده بودند که نهال تازهای که این مربی آرژانتینی برای ایران کاشته در چند سال آینده به بار خواهد نشست. هرچند که عملکرد خوب ولاسکو در مدت کوتاهی که در ایران حضور داشت باعث شد تا مسئولین فدراسیون والیبال آرژانتین از سرمربی ایران درخواست کنند که به کشورش برگردد و با دخالت رییسجمهور آرژانتین این امر به وقوع پیوست و تیم ملی ایران نتوانست راه خوبی که با این مربی آغاز کرده بود را به سرانجام برساند. بعد از رفتن ولاسکو از ایران دو مربی خارجی دیگر هدایت تیم ملی را برعهده گرفتند که هر دوی آنها نشان دادند دانش فنی و قابلیتهایشان با ولاسکو تفاوتهای زیادی دارد.
اسلوبودان کواچ، سرمربی کروات که سابقه قهرمانی با پروجا در لیگ ایتالیا را دارد، در همان بدو ورودش به ایران با اختلافاتی که بین او و چند بازیکن تیم ملی پیش آمد، حاشیههای زیادی را در تیم ایجاد کرد و نمایش نه چندان خوب ملیپوشان ایران در لیگ جهانی گواه این مسئله بود که تیم ایران با این مربی نمیتواند جایگاهی را در جهان پیدا کند و کواچ جایگزین خوبی برای ولاسکو نخواهد بود. فدراسیون والیبال با توجه به فرصت چند ماههای که تا آغاز رقابتهای المپیک ریو داشت چند گزینه را برای جایگزینی کواچ انتخاب کرد که در نهایت با رائول لوزانو به توافق رسیدند. هرچند لوزانو خواستهای که فدراسیون از او داشت را توانست محقق کند و تیم را به المپیک برساند و در ریو نیز در جمع هشت تیم برتر قرار بگیرد ولی درنهایت بازی ملیپوشان ما چنگی به دل نمیزد و در المپیک توقع بیشتری از بازیکنان میرفت تا بتوانند نمایش قابل قبولتری از خود ارائه دهند.
با پایان ماموریت لوزانو در تیم ملی، بعد از المپیک ریو چند گزینه برای هدایت ملیپوشان معرفی شده است. اسمهای متفاوتی در این مدت به گوش رسیده که نام برخی از آنها امیدوار کننده و نام برخی دیگر مایوس کننده بوده است. رسانهها نیز در این مدت صحبت از گزینههای زیادی کردهاند که حتی توافق بعضی از آنها را با فدراسیون والیبال قطعی دانستند. در مرحله اول مربیانی همچون آنتیگا، رزنده، آناستازی و استویچف برای هدایت تیم ملی عنوان شدند که با توجه به صحبتهای مسئولین فدراسیون با رادوستین استویچف مربی بلغارستانی توافقاتی نیز انجام شده بود اما در نهایت این امر صورت نگرفت. حالا در مرحله دوم نام سه مربی دیگر مطرح شده است که میتوان گفت هر سه آنها مربیان شناخته شدهای هستند ولی تنها یکی از آنها توانسته کارنامه موفقی از قبل با خود داشته باشد.
خاویر وبر مربی آرژانتینی یکی از گزینههای معرفی شده است که در افتخارات او تنها یک بار مقام پنجمی سال 2009 با تیم ملی آرژانتین در لیگ جهانی را میتوان دید. دیگر گزینه معرفی شده ایگور کولاکویچ صربستانی است که در سالهای 2006 و 2014 هدایت تیم ملی صربستان را برعهده داشت است.
اصلیترین و مهمترین گزینه معرفی شده مائورو بروتو ایتالیایی است که چند سال هدایت تیم ملی ایتالیا را بر عهده داشته و توانسته افتخارات خوبی را با لاجوردی پوشان کسب کند. قطعا این گزینه برای مردم کشورمان نیز شناخته شده تر است چون بارها مقابل تیم ایران در بازیهای مختلف قرار گرفته و از اینرو میتوان گفت که شناخت نسبی از تیم ایران نیز دارد. این مربی جوان موفق شده با تیم ملی ایتالیا در المپیک لندن مدال برنز را کسب کند و همچنین در رقابتهای جام جهانی 2011 مدال نقره را بدست آورد. بروتو در سال 2013 مدال نقره ایتالیا را در رقابتهای قهرمانی اروپا تکرار کرد و مدال برنز جام بین قارهها را نیز در همین سال بدست آورد. نکته حائز اهمیت اینکه این مربی با تیمهای باشگاهی ایتالیا و یونان نیز موفق به کسب عنوانهای خوبی شده است.
تیم ملی والیبال ایران در شرایطی قرار دارد که باید هرچه زودتر تکلیف سرمربی این تیم مشخص شود تا بازیکنان بتوانند به نحو مطلوبتری تمرینات خود را آغاز کنند و خود را برای حضور در مسابقات پیشرو آماده نمایند. به نظر میرسد با شرایط فعلی بروتو ایتالیایی میتواند گزینه مناسبی برای هدایت تیم ملی باشد و به نوعی راه ولاسکو در ایران را ادامه دهد.