تیراندازی به من آرامش می دهد/ نرفتن به المپیک ریو خیلی برایم ناراحت کننده بود

به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری برنا، نرجس امام قلی نژاد عضو تیم ملی تیراندازی بانوان ایران درخصوص وضعیت رشته تیراندازی در سالی که گذشت و افتخاراتی که این رشته به دست آورد صحبت کرد.

امام قلی‌نژاد در گفتگو با خبرنگار برنا با اشاره به جایگاه تیراندازی ایران در آسیا و جهان اظهار کرد: در آسیا با توجه به رکوردهایی که بچه‌ها میزنند و شرایطی که داریم معمولا دوم هستیم، زیرا چینی ها خیلی از ما بهترند ولی از هندی ها خیلی بالاتر هستیم. خیلی کم پیش میاد در مسابقات هندی‌ها دوم شوند  و ما سوم شویم. در اغلب موارد دوم هستیم. خیلی سعی می‌کنیم که اول شویم و چند بار هم این اتفاق افتاده ولی در بخش انفرادی این موفقیت به دست آمده است. در سطح جهانی به لحاظ انفرادی خوب هستیم برخی از بچه ها زیر رنکینگ 10-15 هستند و بقیه هم 15-20 قرار دارند.

وی در ادامه درخصوص دانش فنی این رشته در کشور افزود: از نظر فنی با توجه به دانشی که مربیان پیدا کردند در کنار مربیان خارجی (لازلوچوچک) و دو تا مربی‌های دیگرمان نیز پیشنهاد داشتند و سطح کیفی مربی مهم است و مربی‌های ما را قبول داشتند. در سطح جوانان و نوجوانان خیلی خوبیم و در دوره قبل قهرمان شدند. در سطح آسیا رقیب ندارند جوانان نوجوانان این یعنی اینکه ما پتانسیل خوبی داریم و با برنامه جلو رفتیم.

امام قلی‌نژاد در پاسخ به این سوال که چطور به رشته تیراندازی علاقه‌مند شد اظهار کرد: من 16 سالم بود که مسابقات المپیک آتلانتا برگزار شد و خانم لیدا فریمان در این مسابقات پرچم دار بودند. من خیلی خوشم آمد که چقدر جذاب است از طرف ایران یک خانم پرچمدار است و تصمیم گرفتم یک ورزش حرفه ای را دنبال کنم. اول به سمت تکواندو رفتم ولی با روحیاتم سازگار نبود که فعالیت رزمی داشته باشم و مدرسه ام که تمام شد رفتم سراغ تیراندازی. صبر کردم بعد از دانشگاه باشگاهی رفتم نزدیک منزل و شروع به تیراندازی کردم.

تیرانداز تیم ملی ایران درخصوص افتخاراتی که در این مدت به دست آورده تصریح کرد: در گوانگ جو نقره تیمی گرفتم. در اینچئون یک نقره تیمی و یک نقره انفرادی دریافت کردم. من بعد از دو سال شروع کردم روی خودم کار کردن و تصمیم گرفتم که ایرادهای تکنیکی و ذهنی را حل کنم. هر آدمی همیشه روی مود خوب زندگی نیست یعنی همیشه حالت خوب نیست. در تیراندازی نیز همین است چون رابطه مستقیم با آرامش درونی دارد. من الان در نقطه اوج هستم ولی ممکن است دو ماه یک مسأله ای پیش بیاید که در اوج نباشم. این نمودار سینوسی است و بالا و پایین دارد. به قول مربی ما انسان هستیم و انسان بالا و پایین دارد.

وی همچنین درباره المپیک ریو خاطرنشان کرد: از دست رفتن المپیک برایم خیلی سخت بود. شاید من توان تحملش را داشتم و خیلی سخت بود. ماده تخصصی من 10 متر بادی است. میانگین رکورد 417 و بهترین رکورد 420 بوده و در المپیک اول می‌شدم اگر می‌توانستم ورودی این مسابقات را می‌گرفتم. بهترین حریف های جهانی همین حریف های آسیایی هستند.

امام قلی‌نژاد با اشاره به مشکلات این رشته ابراز داشت: یکی از مشکلات رسانه‌ها هستند که خیلی به رده جوانان و نوجوانان اهمیت نمی‌دهند. ما خانمی داریم که 14 ساله است و در یکی از مسابقات با بچه های بزرگسالان شرکت کرد و برنده شد و اغلب نیز مدال طلا می‌گیرد و در اکثر اردوهایی که خارج از کشور برگزار می‌شود ایشان نیز دعوت می شوند ولی متاسفانه کسی خانم آرمینا صادقیان را نمی شناسند. اسم ملی‌پوشان بزرگسال بیشتر است، چون در رده بزرگسالان بیشتر اسم ما مطرح می‌شود.

وی همچنین ادامه داد: ما همیشه با مشکل کمبود بودجه مواجه بودیم و برای برگزاری اردوی آماده‌سازی پول نداشتیم و مربی می‌گفت اگر بچه‌ها به این اردو نروند نمی‌توانند به آماده‌سازی لازم برسند. باید به جوانان و نوجوانان بها دهیم زیرا تیم بزرگسالان آینده هستند. اگر خودت را به نقطه اوج برسانی و بعد اعزام نشوی ناخودآگاه انگیزه را از دست خواهی داد. یکی از دغدغه‌هایم موضوع اسپانسر است که من ورزشکار دیده شوم.

تیرانداز تیم ملی ایران درخصوص برنامه کاری خود برای سال آینده خاطرنشان کرد: تلاش می کنم که لبخند را بر روی لب‌های مردم بیاورم. خودم را عادت داده‌ام که اسیر رنگ و عدد نباشم و ترجیح می‌دهم لبخند روی لب مردم را ببینم تا مدالم. اگر تلاش کنی نتیجه تلاش را می‌گیری فقط کافیست که قوی باشی. شرایط برای کار بهتر شده و نسبت به 3-4 سال قبل خانم‌های ورزشکار خیلی بهتر دیده شدند.