مسئول منطقه حفاظت شده اشترانکوه ازنا خبرداد:

رهایی جوجه تیغی زخمی به دامان اشترانکوه

|
۱۳۹۶/۰۲/۰۹
|
۰۹:۲۹:۳۶
| کد خبر: ۵۵۰۵۹۹
رهایی جوجه تیغی زخمی به دامان اشترانکوه
مسئول منطقه حفاظت شده اشترانکوه ازتیمار و رها سازی یک جوجه تیغی به دامان طبیعت این منطقه کوهستانی خبرداد.

به گزارش خبرگزاری برناازلرستان ؛احمد گودرزی افزود: یک قطعه جوجه تیغی زخمی که به دلالیل نامعلومی مجروح شده بود توسط محیط بانان زحمت کش اشترانکوه تیمار و پس از اطمنیان سلامت جوجه تیغی که مدت یک هفته مهمان محیط بانان بود در محلی بسیار مناسبی که محل اختفای این حیوان زبیا است رها سازی شد.

وی ادامه داد: این گونه زیبا که در هرم غذایی نقش بسزایی را برای گربسانان دارد در ارتفاعات اشترانکوه توسط محیط بانان حبییب رحمتی ،زنگنه .ایازی کارشناس  انجام گرفت.

گودرزی درخصوص ویژگی های این گونه جانوری تصریح کرد:جوجه‌تیغی یا خارپشت به جانوران پستانداری گفته می‌شود که در خانواده خارپشت‌ها قرار می‌گیرند. گاه تَشی نیز به دلیل خارهایی که بر پشت آن قرار دارد جوجه تیغی و خارپشت نامیده می‌شود اما تشی جانوری کاملاً متفاوت از راسته جوندگان است، در حالی که جوجه‌تیغی‌ها کوچکتر و همه‌چیزخوار و از راسته پستانداران حشره‌خوار هستند.

وی اضافه کرد:در مجموع ۱۷ گونه جوجه تیغی در نقاط مختلف آسیا، اروپا، آفریقا شناسایی شده که در پنج سرده زیستی جای می‌گیرند. این حیوان بومی بر جدید یعنی استرالیا و آمریکا نیست. نزدیکترین خویشاندان این جانور حشره‌خوارها یعنی اعضای خانوادهٔ Soricidae هستند که ظاهری بسان موش کور دارند اما مثل جوجه تیغی‌ها به راسته حشره‌خوارها تعلق دارند. جوجه تیغی‌ها از پستانداران اولیه به شمار می‌روند و مثل اغلب آن‌ها به زندگی شب‌زی و رژیم غذایی حشره‌خواری خو گرفته‌اند.

گودرزی گفت:جوجه‌تیغی تقریباً در تمام مناطق دنیا موجود است، همچنین در ایران و به‌ویژه در مناطق گرمسیری زیاد است وبه گویش محلی هرمزگانی به آن زُزُه می‌گویند، این جانور به‌وسیلهٔ خارهای که برپشتش قرار دارد از خود دفاع می‌کند. این خارها در واقع موهایی توخالی هستند که با کراتین موجود در آن‌ها باعث تیزی و سفتی شده‌است و بر خلاف باور عمومی سمی نیست.

وی یادآورشد: جوجه‌تیغی‌ها اغلب در هنگام احساس خطر خود را به صورت گلوله در می‌آورند به طوری‌که تمام تیغ‌های آن‌ها رو به سمت بیرون قرار می‌گیرد. تمام گونه‌های جوجه تیغی از این مکانیسم دفاعی بهره‌مند هستند اما موفقیت آن‌ها بستگی به میزان تیغ‌های شان دارد.

گودرزی بیان داشت: به همین دلیل گونه‌هایی از جوجه‌تیغی که برای وزن کمتر از تیغ‌های کمتری برخوردارند بیشتر تمایل دارند تا از دشمن فرار کرده و گاهی به او حمله کنند و از تیغ‌هایشان به عنوان آخرین حربه استفاده کنند. پرندگان شکاری به ویژه جغدها، راسو، روباه، گرگ، گورکن و خدنگ از جمله دشمنان طبیعی جوجه تیغی‌ها به شمار می‌روند.

 

 

نظر شما