این روزها سازمان ملل متحد شاهد حضور سران و مقامات کشور های مختلف جهان است .دنیای سیاست دنیای نطق و سخن و گفتگو است .
اما آنچه در دنیای سیاست آنرا طعم و رنگ و بوی دیگری می بخشد استفاده از ادب و فرهنگ است . وقتی ابلهانی چون ترامپ بر اریکه تریبون سوار می شوند نه خوب حرف می زنند و نه سخن خوب برای گفتن دارند از روان آشفته نباید انتظار سخن خوب داشت ترامپ شاید با گاوهای شیر ده نفتی خوب بلد باشد رقص شمشیر را ، ولی هنر چیدمان واژه را فرا نگرفته است
،شاید برج وعمارت داشته باشد ولی از دنیای مهندسی عبارت دستش خالی است .اما این سوی عالم که سرزمین عالمان و دانشمندان و حکیمان و شاعران و سخنوران است
روحانی این سرزمین با عقل و اخلاق و شرع و حکمت چنان هنر چیدمان کلمات را فرا گرفته است که دل جهانیان را فتح می کند و چنان از قلمرو سخن سخن به میان می آورد که جهانی در تسخیر اوست و جهان فتح شده کلام ودل را چه حاجت به فتح جسم فانی ؟ واز دیر باز گفته اند که جهان همه تن باشد و ایران دل .