پور رهنما: تکواندو مرا انتخاب کرد

به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری برنا، سایت IPC از مهدی پور رهنما به عنوان «گردباد ایرانی» یاد کرده است. این پارا تکواندوکار ایرانی در وزن ۷۵+ کیلوگرم کلاس K۴۴ به نظر شکست ناپذیر می رسد. این ورزشکار می خواهد جواز حضور در پارالمپیک ۲۰۲۰ توکیو را کسب کند، جایی که این رشته برای نخستین بار اجرا می شود.

پور رهنمای ۲۲ ساله تا به حال شش مدال جهانی کسب کرده است. چهار مدال از این شش مدال، طلایی بوده است. وی همچنین سه عنوان قهرمانی آسیایی نیز در کارنامه دارد. او سال ۲۰۱۷ را با کسب مدال طلا در رقابت های آیواز به پایان برد. این پیروزی باعث شد وی ۱۵۰ امتیاز بیشتر از نزدیک ترین حریفش به اندوخته امتیازات خود برای شرکت در پارالمپیک اضافه کند. اکنون او نیاز دارد تا فرم مطلوب خود را حفظ کند.

پور رهنما گفت: موفقیت نهایی در پارالمپیک ۲۰۲۰ حاصل می شود. چنانچه شما به بازی های پارالمپیک راه پیدا نکنید، این رده بندی بی معناست.

پور رهنما در هر تورنمنتی که شرکت کرده برنده از میدان خارج شده است. تنها شکست او مربوط به سال ۲۰۱۲ می شود که این تکواندوکار مقابل «ماگومدزاگیر ایسالدیبیروف» روس شکست خورد.

وی گفت: بسیار خوشحالم که این رشته رو به رشد است. امیدوارم پارتکواندو روزی به یک رویداد همه گیر جهانی بدل شود.

رمز موفقیت این ورزشکار به جدول تمرینی فشرده او بازمی گردد که فدراسیون تکواندوی ایران برایش در نظر گرفته است. این ورزشکار در فاصله سه ماه به آغاز یک رویداد، روزانه دو جلسه تمرین می کند.

پور رهنما گفت: من قدرتمندترین ورزشکار نیستم. باید برای پیروزی از مغزم استفاده کنم. سعی می کنم هر سال شیوه مبارزه ام را عوض کنم چون رقبای من با دیدن فیلم های مبارزاتم، دستم را می خوانند.

وی افزود: شما تنها تمرین نمی کنید و یک تیم هستید. من، هم تیمی ها و کادر فنی تیم را تحسین می کنم. درست است که مبارزه شما نفر به نفر است اما من اعتقاد ندارم که تنها هستم.

پور رهنما که بدون دست راست متولد شده، پس از اینکه پدرش خواست از پاهایش استفاده کند این رشته را از سنین نوجوانی آغاز کرد. نخستین مدال این پدیده تکواندو در رقابت های جهانی و زمانی که تنها ۱۶ سال سن داشت، مدال برنز بود.

پور رهنما گفت: تکواندو مرا انتخاب نکرد نه من تکواندو را. پدرم هر روز مرا به تمرین می برد، به نظاره تمریناتم می نشست و اگر می باختم اعتراض می کرد. او حتی زمانی که برنده می شدم هم به من گفت اشتباه کارم کجا بود.