درباره مناطق آزاد تهمت و دروغ می‌سازند و بعد آن را باور می‌کنند

به گزارش گروه خبر خبرگزاری برنا، در نامه «محمد صادق مبرهن نیاکان» به مرتضی بانک آمده است:

جناب آقای دکتر بانک

مشاور محترم ریاست جمهوری و دبیر شورای عالی مناطق آزاد و ویژه اقتصادی

با سلام و احترام

ضمن تقدیر و سپاس از بابت حضور مقتدرانه و مدبرانه جنابعالی در برنامه و شوی تلویزیونی سراسر هجمه و جهت دار علیه مناطق آزاد با نام کاملاً مغایر ثریا در مورخ 4/11/96 که با متانت ذاتی و روحیه تعاملی حضرتعالی در القای بسیاری از شبهات مدنظر سازندگان آن به مخاطبان ناکام ماند؛ لازم دیدیم تا مواردی را که حتماً  به خوبی به آن واقفید و شاید به دلیل برخی معذورات امکان طرح آن را در آنتن زنده رسانه ملی پیدا نکردید به عرض برسانیم تا شاید صدای فعالین اقتصادی مظلوم این مناطق که سالیان متمادی در معرض انواع تهمت ها و هجمه های ناروا هستند به جایی برسد.

1-بیش از دو دهه از فعالیت این مناطق  که به اعتراف همین برنامه هیچگونه اعتباری جهت احداث یا تکمیل  زیر ساخت های لازم برای اجرای پروژه  مناطق آزاد از طرف دولت و نظام برایشان در نظر گرفته نشده می گذرد و اطلاق تهمت سکوی واردات و قاچاق به کشور از همان ابتدای فعالیت این مناطق (سال  74 به بعد) توسط بلندگوهایی مطرح شده و چون استدلال خود را همواره بنا به اطلاعات و ارقام غیردقیق و غیرعلمی پایه گذاری می نمایند ؛ طبیعی است که هیچ وقت حاضر به شنیدن واقعیات موجود این مناطق و آمار و ارقام مستند نبوده و نیستند و معمولا بر همین دور باطل خود اصرار دارند. شاید آنچه این گروه را به انعکاس بیشتر این موارد کذب ترغیب می نماید عدم دفاع لازم و قدرتمندانه در مقابل این هجمه ها طی دو دهه گذشته بوده که آنان را  حتی به باور دروغ هایی که می گویند رسانده است.

بنابر اطلاعات و آمار رسمی موجود، کل میزان واردات کالای مسافری تمامی مناطق آزاد کشور که بزعم دشمنان این مناطق امکان قاچاق کالا به  سرزمین اصلی را دارند کمتر از یک میلیارد دلار در سال می باشد که در مقایسه با آمار مسافرین ورودی مرزهای رسمی ،  واردات تجاری و قاچاق سازمان یافته از مرزهای رسمی و غیررسمی نسبت یک به صد  می باشد و این در صورتی است که کالای مسافری منطقه در بدو ورود توسط سازمان های مناطق آزاد به نمایندگی دولت مشمول دریافت عوارض گمرکی ویژه مناطق آزاد بوده و به صورت دقیق ثبت و ضبط می شوند و در هنگام خروج نیز در صورت اعمال کنترل های لازم توسط گمرک جمهوری اسلامی و سایر نهادهای ذیربط می بایستی با کارت معافیت مسافری که تهیه آن نیز مستلزم پرداخت عوارض به سازمان های یاد شده می باشد ، قادر به ورود سرزمین اصلی خواهند شد.

بنابراین ملاحظه می فرمایید روند ورود و خروج کالای مسافری به مناطق آزاد در صورت انجام تکالیف دستگاه های ذیربط نمی تواند مشمول واژه قاچاق باشد و اساسا" در صورت خروج کالای مسافری بدون دریافت کارت معافیت،  هیچگونه مسئولیتی به عهده سازمان های مناطق آزاد نبوده و راساً گمرک جمهوری اسلامی و سایر نهادهای کنترلی بنا به وظایف ذاتی دارای تعهد قانونی بوده  و می بایستی پاسخگو باشند که متاسفانه به انحای مختلف از اجرای این وظیفه خطیر شانه خالی می نمایند.

2- در خصوص عدم توفیق در زمینه تولید یا پردازش کالا در این مناطق ابتدا باید بررسی نماییم که انجام این کار در مناطق آزاد چه مزیت هایی دارد و آیا در این بحث، مناطق آزاد تافته جدا بافته بوده یا بقول حضرتعالی متاثر از سیاست های کلی موجود در سرزمین اصلی و تقریبا با همان مصائب و مشکلات و بعضاً برخوردهای سخت گیرانه تر مواجه هستند. اگر واقعاً بنا به ادعای مجریان برنامه و به ویژه مسئول ارائه آمار گرافیکی ، مناطق آزاد دارای مزایا و مواهب بی شمار نسبت به سرزمین اصلی می باشند تنها دو علت را می توان دلیل ناکامی در این بخش در نظر گرفت ، اولاً سرمایه گذاران و فعالین اقتصاد داخل و خارج کشور درست توجیه نشده و از این مزایای بیکران بی اطلاع هستند و یا اینکه از ضریب هوشی و فراست کمتری نسبت به فعالین اقتصادی سایر کشورها برخوردارند که از این مواهب اعطایی  استفاده نمی نمایند و احتمالاً از بابت کفران نعمت دچار عذاب الهی شده اند.

ما به عنوان فعالینی که پیش از دو دهه در این مناطق فعالیت کرده ایم با قاطعیت و مستندات لازم اعلام می نماییم که مزایای تولید و کارهای صنعتی در این مناطق به دلایل متعدد از سرزمین اصلی کمتر بوده و معارضان بیشتری در جهت ادامه فعالیت دارند و اساسا " هر نوع فعالیت در این جهت با حداکثر نگاه بدبینانه همراه بوده و اصل بر مجرمیت اینگونه فعالین می باشد مگر بتوانند برائت خود را  با طی هفتاد خان رستم به نهادها و ارگان های دولتی و نظارتی سرزمین اصلی اثبات نمایند.

3- در خصوص جذب سرمایه گذاری داخلی و خارجی نیز شعارهای زیادی داده شده و دائماً بر طبل باطل خود می کــوبند . سوال اینجاست که قوای سه گانه در سرزمین اصلی و مشخصاً سازمان جذب سرمایه گذاری زیر مجموعه وزارت اقتصاد و دارایی چه توفیقاتی طی چهل سال گذشته در زمینه ماموریت اصلی خود کسب نموده و اساسا" و رسماً اعلام نمایند که جذب سرمایه گذاری در مناطق آزاد چه مزیتی نسبت به سرزمین اصلی دارد . آیا نا هماهنگی های موجود در چرخه سیاست گذاری و اجرایی در بخش های مختلف ، اصلی ترین عامل عدم توفیق جذب سرمایه گذاری و ایجاد اعتماد در فعالین اقتصادی نبوده است ؟ آیا بخشی نگری و افکار جزیره ای سازمان ها و ارگان های دولتی که معمولاً فاقد نگاه ملی هستند در فرار سرمایه و سرمایه گذاران بی تاثیر بوده است؟

مناطق آزاد می توانست در این زمینه موفق باشد چنانچه قوانین و مقـررات و مزایای مطلــوب آن از نوشته محصور در کتاب به عرصه عمل می رسید . به طور مثال آیا قوانین پولی و بانکی مناطق آزاد پس از دو دهه به صورت شفاف تدوین و ابلاغ شده و به مرحله اجراء درآمده یا هنوز مسئولین محترم مشغول چانه¬زنی در راهروهای بانک مرکزی و جلسه هیئت محترم وزیران در این خصوص هستند ؟ بنابراین جذب سرمایه و سرمایه گذاران مستلزم ایجاد زمینه های لازم در این خصوص است که متاسفانه عمدا یا سهواً در مناطق آزاد انجام نشده و این بهترین دلیل در عدم توفیق این مناطق همانند سرزمین اصلی در مبحث جذب سرمایه گذاری داخلی و خارجی می باشد.

4- در خصوص ایجاد مناطق آزاد جدید با احترام زیادی که برای جنابعالی و سایر عزیزان قائلیم ، این شورا نیز مخالف انجام آن بوده و معتقدیم ابتدا به ساکن تکلیف این هفت فرزند ناخلف سرراهی که به عنوان  سیبل مناسبی جهت توجیه دست اندرکاران سازمان ها و ارگان های دولتی و سایر قوا در  ناکارآمدی عملکردشان در سرزمین اصلی محسوب می شوند را مشخص نماییم و سپس به فکر افزایش تعداد اعضای خانواده باشیم . "به قول معروف یک ده آباد بهتر از 100 شهر ویران است."

در پایان ضمن تشکر از بابت زحمات فراوانی که در طی این مدت کوتاه متحمل شدید ، آمادگی خود را در همراهی در هر مرجعی جهت بیان واقعیت موجود مناطق آزاد و برطرف نمودن مسائل و مشکلات آن اعلام می کنم.