در حالی سریال «پدر» به کارگردانی بهرنگ توفیقی از کنداکتور ماه رمضان کنار گذاشته شد که قطعا تفکر ذخیره سازی در ذهن مدیران تلویزیون باعث شده که مدیران نخواهند تمام تخم مرغ ها را در یک سبد بگذارند که بعد از ماه رمضان رسانه ملی دست خالی بماند.
سریال «پدر» در حالی در روزهای آغازین ماه مبارک رمضان جای خود را به «بچه مهندس» علی غفاری داد که کمتر کسی تصور می کرد این سریال مشخصا قابل دفاع که از ابتدا عنوان ماه رمضانی بر روی آن گذاشته شده بود به آنتن شبکه دو سیما نرسد و به رغم آماده شدن آنونس، اعلام شبکه، مهیا بودن شرایط پخش به لحاظ تعداد تولیدات از آنتن کنار گذاشته شود.
درباره اینکه سریال «بچه مهندس» می تواند جایگزین خوبی برای نوشته حامد عنقا (پدر) باشد یا خیر، به این زودی نمی توان قضاوت کرد اما بی شک توقع آنتن شبکه دو سیما را می توان از حد معمول پایین بیارود چرا که سریال «رهایم نکن» محمدمهدی عسگرپور با قصه ای که نشان از یک فضای ملتهب و نزدیک به خط قرمز در تم ملودرام دارد و البته در کنار احسان علیخانی که این روزها کاربرد VPN را برای نوجوانان و خردسالانی که نمی دانند هم یادآوری می کند و البته برنامه پایان شبی شبکه با اجرای محمدرضا حسینیان و مسعود روشن پژوه (ماه سپید) قطعا گوی رقابت را از دیگر شبکه ها خواهد برد و این در حالیست که انتخاب سریال ها برای شبکه های مختلف، سیاست منطقی مدیران را می طلبد.
«سر دلبران» و موضوعی که قطعا مناسب شبکه یک سیما است استارت متوسطی داشت اما از شکل و شمایل کار می توان پیش بینی کرد که این مجموعه تلویزیونی به کارگردانی محمدحسین لطیفی که کارنامه پر فراز و نشیب تلویزیونی اش به کنار، اما مخاطب ماه رمضانی را خوب می شناسد نشان از آن دارد که این مجموعه می تواند به یکباره گرم شود و قصه اش راه بیفتد.
در میان برنامه های ترکیبی تلویزیون بی شک احسان علیخانی و برنامه «ماه عسل» حکم سریال «پایتخت» را دارند که پیروزی اش از قبل تعیین شده است چرا که گاهی سبقه یک اثر تلویزیونی مخاطب را پای رسانه می کشاند اما احسان علیخانی پس از سال ها فعالیت و برنامه سازی در مناسبت های نوروز و ماه رمضان حتما امروز می داند نیازمند تغییر تاکتیک است. او اگر بخواهد با فرمول همیشگی اش مجددا ماه عسل امسال را پیش ببرد بی شک جذابیت های خودش را نیز از دست می دهد.
در یک انتقاد سازنده و به دور از هرگونه هیاهوی رسانه ای با هدف ماندگاری برنامه باسابقه شبکه سه باید اذعان داشت که برنامه ماه عسل به جان تازه نیاز دارد در واقع نباید فکر کنیم که دکور خاص و عجیب و غریب و البته گران، انتخاب مهمانانی با شرایط خاص و پرداختن به لابیرنت های زندگی خصوصی افراد تنها راه رسیدن به خوشبختی نیست.
شاید این تغییر را امروز بهتر است احسان علیخانی در خود و در سبک و سیاق اجرای خود پیدا کند.
ماه رمضان امسال برهوت خنده
و اما نکته مهمتر از همه اینکه به رغم نیاز مبرم جامعه امروز جای خالی خنده در کنداکتور ماه رمضان به وضوح پیداست.
قطعا توقع نداریم که رامبد جوان و برنامه اش، جور آنتن بدون طنز سریال سازی را هم به دوش بکشد. فراموش نکنیم اوج مخاطب تلویزیون در روزگاری که سیروس مقدم و رضا عطاران برای ماه رمضان سریال می ساختند طوری بود که می شد حدس زد روزه دار خسته از کار و فعالیت در شب های ماه رمضان پیش از هر چیزی به خندیدن نیاز دارد. به هر حال تلویزیون به عنوان پرمخاطب ترین رسانه موجود وظیفه دارد در روزگاری که بی شک مسایل اقتصادی و اجتماعی مختلف گریبان گیر روزگار مردم است اقدامات لازم را برای تلطیف حال مخاطبش صورت دهد.
جای یک سریال طنز مفرح و جذاب در کنداکتور امسال رمضان به شدت خالیست چرا که فضای دراماتیک سه مجموعه روی آنتن نشان از این دارد که دست مخاطب آنچنان هم برای انتخاب ژانر باز نیست چرا که جنس و جمال تمام مجموعه ها نشان از آن دارد که بایستی مخاطب از همین سفره پهن هر آنچه هست را به سبد آثار مورد علاقه تلویزیونی اش اضافه کند. و اصولا فعلا خنده ممنوع است و مخاطبین تلویزیون برای خندیدن لطفا به شبکه نسیم سفر کنند البته به شرط آنکه رامبد بتواند برنامه اش را کماکان جوان نگه دارد.