روزبه اسدیبخش، آتشنشانی که به تازگی در مسابقات جهانی مدال طلا را کسب کرده و قصد اهدای آن را به خانوادههای پلاسکو را دارد باحضور در خبرگزاری برنا در مورد علت این عمل خود به خبرنگار اجتماعی برنا گفت: در حادثه پلاسکو نیروهای آتشنشانی تهران تعدادی از اعضای خانوادههای خود را از دست دادند و هرکدام از ما میدانیم که امکان داشت یکی از ما در این حادثه شهید شویم و خانوادههای ما همین شرایط را داشته باشند که اکنون خانواده شهدای پلاسکو دارند. البته لازم به ذکر است که بعد از آن شهروندان تهرانی لطف زیادی به آتشنشانها داشتند. تنها هدف من برای اهدای مدال به خانوادهها و فرزندان شهدای پلاسکو این است که آنها بدانند فراموش نخواهند شد و شاید با این کار توانسته باشم به صورت جزئی آنها را خوشحال کرده باشم.
وی ادامه داد: مدالم را به آنها تقدیم میکنم که بدانند دوستشان داریم و تا روزی که زنده هستیم در کنارشان خواهیم ماند و از ته قلب با آنها احساس همدردی میکنیم.
این آتش نشان اضافه کرد: نمیدانم که مشکلات این خانوادهها تا چه اندازهای برطرف شده است و بعد از این اتفاق به حقوق کامل خود دست یافتهاند یا خیر ولی همه همکارانم این شغل را خودشان انتخاب کردهاند و همه خطرات آن را با جان و دل پذیرفتهاند ولی اگر زمانی برای من نوعی، در حادثهای مانند پلاسکو اتفاقی رخ دهد میخواهم پس از آن خانوادهام از سوی سازمانی که برای آن کار میکنم حمایت بشود و این جزء وظایف سازمان آتشنشانی و شهرداری است. هیچکدام از ما آتش نشانان وقتی صبحها از خانه خارج میشویم نمیدانیم که آیا شب به خانه برمی گردیم یا نه؛ در چند سال اخیر تعداد شهدا افزایش پیدا کرده است.
اسدیبخش گفت: در رابطه با حمایتها باید بگویم که ما بهعنوان یک سازمانی که کار خدماتی به شهروندان ارائه میدهیم با شرایط اقتصادی کشور جلو نمیرویم و این موضوع مشکلاتی را در خانوادهها ایجاد میکند. اکثر آتش نشانان اکثر مواقع مقروض هستند که نباید این اتفاق رخ دهد زیرا فکر وقتی درگیر باشد نمی توان به راحتی بر روی کار تمرکز داشت. به عنوان کسانی که کار تخصصی انجام میدهیم باید رسیدگی لازم به خانوادهام از سوی مسئولان انجام شود.
وی ادامه داد: اکثر آتشنشانهای جهان به اندازه نیازشان دریافتی دارند ولی در ایران در چنین شرایطی به سر نمیبریم و همه این کسری دریافتیهای آتشنشانها به سازمان آتشنشانی باز نمیگردد، ما کارمند شهرداری هستیم و بهعنوان کارمند آنها محسوب میشویم ، شهرداری باید در این بحث ورود کند و به سازمان آتشنشانی کمک کند تا نیروهایش از این وضعیت اقتصادی خارج شوند. از صحبتهای من چنین برداشت نکنید که میخواهیم حقوق ما با باقی آتشنشانهای جهان برابری کند ولی حداقل میتواند با شرایط اقتصادی کشور برابر باشد. یک آتشنشان استرالیایی در حال حاضر ماهیانه 6 هزار دلار درآمد دارد ولی در ایران حتی نزدیک این رقمها هم نمیشویم اما میتوانیم انتظار داشته باشیم که باتوجه به شرایط اقتصادی بتوانیم نیازهای خودمان را برآورده کنیم. مسئولان آتشنشانی همواره در حال تلاش هستند که این مشکلات را برطرف کنند ولی همه اتفاقات بسته به مسئولان آتشنشانی ندارد به نظرم در حال حاضر دریافتیهای آتشنشانها با اقتصاد کشور همراه نیست و این موضوعات وضعیت معیشتی را برای خانوادههای ما سخت کرده است.
قهرمان آتشنشانهای جهان در رشته دو و میدانی در پایان گفت: شهروندان با رعایت نکردن نکات ایمنی بیشتر به خودشان آسیب میرسانند و برخی مواقع میبینیم به دلیل رعایت نکردن نکات کوچک اتفاقات ناگواری رخ میدهد، امیدواریم که شهروندان به جایی برسند که ایمنی را آنقدر رعایت کنند که آسایش و امنیت خودشان بیشتر بشود.