به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛ در روزگاری که اکثریت افراد جامعه متن بیشتر از ۳۲ کلمه را نمیخوانند و همه مسائل به صورت فست کرن و آماده از طریق فضای مجازی انتقال مییابد خطری که نمیتوان آن را انکار کرد این است که جامعه دچار کم سوادی و ناآگاهی خواهد شد و در پس آن عقب ماندگی شکل میگیرد آنهم با سرعت بالا، زیرا جهان با سرعت در حال حرکت به سمت جلو و پیشرفت علم و دانش است.
اکثریت مردمان دنیا، فضای مجازی را میشناسند و بعضا در شبکههای اجتماعی مختلف عضو هستند ولی، کمتر افرادی در کشورهای توسعه یافته مشاهده میشوند که بیشترین زمان شبانه روز خود را غرق دنیای مجازی شوند و از فضای حقیقی و زندگی واقعی دور بمانند. در ایران از کودک شش ساله تا سالمندی که بازنشسته شده درگیر فضای مجازی است. فارق از اعتراضها و صحبتهایی که درباره عدم مطالعه افراد در جامعه میشنویم حال به دنبال راهکارهایی برای دور نماندن مردم از آگاهیها و کمک به پر کردن جای مطالعه از دست رفته هستیم.
با یک نگاه اجمالی و تحقیقات، مشاهده شد توجه ویژه مردم غرق شده در فضاهای مجازی، به فیلمها و انیمیشنهای کوتاه پررنگ است. آثار تصویری کوتاهی که از روابط اجتماعی، نوع رفتار افراد با یکدیگر در جمع خانواده و اطلاعات اجتماع، سیاسی، تاریخی؛ علمی و هنری میگویند آن هم فشرده، در مدت زمانهای یک دقیقه و یا چند دقیقهای کوتاه. این توجه نشانگر این است که آموزشهای بصری میتواند تا حدی در پر کردن جای خالی کتاب خوانی موثر باشد.
به همین بهانه با علیرضا تابش مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی به گفتوگو نشستیم تا نظر وی را درباره کمک گرفتن از فیلمسازان متبحر در ساخت فیلم کوتاه برای تولید آثاری شبیه کتابهای تصویری چند دقیقهای جویا شویم و اینکه تولید اینگونه فیلمهای کوتاه تا چه حد میتواند ضعف بیاشتیاقی ایرانیان به مطالعه را رفع کند که در ادامه میخوانید:
علیرضا تابش با بیان اینکه کمبود و کاهش سرانه مطالعه، در شرایط کنونی جامعه ما امری است انکارناپذیر آسیبهای این معظل فرهنگی، به مرور و در آیندهای نه چندان دور، تمامی ساحت فرهنگی کشور را در بر خواهد گرفت به خبرنگار اجتماعی برنا گفت: نتیجه این روند رویارویی با نسلی است که اگرچه به لحاظ دسترسی به اطلاعات و اشراف به دانستنیها با گذشتگان خود بسیار متفاوت خواهد بود ولی نگرانیها به این حیطه محدود نخواهد شد.
مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی با گفتن از اینکه هنرهای نمایشی به طور عام و گسترده از یک سو و سینما در معنای خاص خود، نسبت مشخصی با «تفکر» و «تخیل» دارند چنین ادامه داد: اگرچه در ظاهر سینما و هنرهای نمایشی نمیتوانند جایگزین مطالعه کتاب شوند اما تماشای یک فیلم که بر گرفته از متن فیلمنامه است و گاه اقتباسی است از یک کتاب، میتواند تلاشی برای مرتفع نمودن معضل کاهش سرانه مطالعه باشد. همینطور با عنایت به ابزار آلاتی که صنعت سینما به خصوص در حوزه انیمیشن کوتاه و داستانی در اختیار دارد، این امکان را فراهم میآورد تا سیاستگذاران فرهنگی و متولیان آموزشی بتوانند با تکیه بر خلاقیت و نوآوری و ابزار سینما، اشتیاق وافری را در مخاطبان خود بر انگیزانند.
وی یادآور شد: دو سال پیش سینماهای نمایش دهنده فیلمهای هنر و تجربه فیلمهای یک دقیقهای با موضوع «دعوت به کتابخوانی» قبل از نمایش هر فیلم پخش میکردند که فیلمهای کوتاه جذاب و خوش ساخت و اثر گذار بودند. ساخت فیلمهای کوتاه جذاب و تبلیغاتی، با موضوع مطالعه، نویدبخش گامهای ابتدایی اما تاثیرگذار بلندتر بعدی است که البته این مهم، میسر نخواهد شد مگر در سایه سار یک برنامه مدوم، مستمر، اصولی که نشأت گرفته از دلسوزیهای فرهنگی باشد.
تابش در پایان تاکید داشت: فراموش نکنیم مطالعه فقط یک گونه از هزاران گونه روش تعامل با دنیا و شناخت جهان است و نمیتوان با تعاریف سنتی از مطالعه به استقبال دنیای مدرن رفت. بازنگری در تعاریف قدیمی از مطالعه و اشراف لازم نسبت به کارکردهای مدرن، ضرورت بازنگری در مواد و شیوه های آموزشی را میطلبد.