به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، در بخش ژانر هفته شاهرخ دولکو با یحیی نطنزی گپوگفتی درباره نبود تنوع ژانر در سینمای ایران داشت ؛ همچنین فرزاد موتمن در بخش فرزاد موتمن تقدیم میکند با محسن شاه ابراهیمی طراح صدا در سینما به گفت و گو نشست. در بخش شعبده بازیگری حامد سقایان با امیر پوریا گفت وگو کرد .در بخش سوژه هفته امیر عباس صباغ با محمدرضا ورزی، به گفتوگو نشست؛ و در نهایت شاهرخ دولکو در بخش کافه نقادی میزبان امیر حسن ندایی استاد دانشگاه بود. گزیدهای از مهمترین اظهارات سینمایی مهمانان این هفته «سینماگرام» پیشروی شماست.
یحیی نطنزی:
• ژانرهای سینمایی پدیده هایی هستند که بعد از فیلم ها به وجود می آیند.
• ژانر های سینمایی پدیده هایی هستند که بعد از فیلم به وجود می آیند.
• یکسری زمینه و حال و هوای متفاوت برای هر فیلم وجود دارد که به این صورت ژانرها شکل میگیرد و مخاطب منتظر دیدن این نوع فیلم هااست.
• ما در سینما ایران چنین خاستگاهی نداریم و شاید دو ژانر اجتماعی و ژانر ملودرام داشته باشیم به طور کل سلیقه مخاطب در جامعه ایرانی برای ژانر تربیت نشده است.
• زمانی که صحبت از ژانر شده همه به سراغ قوانین و آیین نامه رفته اند و کسی به دنبال خواسته های جامعه و سلایق گوناگون نرفته است.
• سلیقه مردم جامعه قطعا بر روی ژانر بندی فیلم ها موثر است.چه در زمینه اجتماعی چه عاشقانه.
• این ژانر ها برای کارگردانان راحت تر است و فیلمسازی که نخواهد هزینه خود را به خطر بیاندازد از سبکهای گوناگون استفاده میکند.
• یکی از ایده هایی که به فیلمساز کمک میکند دیدن فیلم های تاریخ سینما و خواندن کتاب در این زمینه است.
• فیلمهایی که با سلیقه و علاقه مخاطب همراه باشد فروش خوبی هم خواهند داشت.
ایرج شهرزادی:
• سینما ترکیبی از صدا و تصویر است.
• حضور صدا همراه با فیلم یک عامل حیاتی است و به گونه های متفاوت است.
• سینما ترکیبی از صدا و تصویر است، صدا در ناخودآگاه مخاطب تاثیر میگذارد.
• در سینما بخش عمده ای از صداساخته میشود و تمام آن صدا از خود فیلم نیست. در صدا دقیقا همان ابزار مورد نظر استفاده نمیشود.
• در صداگذاری سعی میشود کارگردان از نحوه ساخت صدا متوجه نشود چون فکر میکند ممکن است کارمصنوعی شود درحالی که این طور نیست.
• برخی از صداها در روند فیلم موثر است و برخی تنها وظیفه فضاسازی دارد.
• فیلم های سینمایی باید ظرفیت صداهای خاص و اگزجره را داشته باشد و احساس مخاطب خود را درگیر کند.
محمدرضا ورزی:
• ژانر تاریخی مذهبی یک تخصص است.
• ژانر تاریخی مذهبی کار سنگین و پرهزینه ای است بنابراین سرمایهگذار خصوصی، سرمایهاش را صرف این ژانر نمی کند؛ البته جدیدا بخش دولتی هم به این مسئله زیاد اعتنایی ندارد؛ به این دلیل که به دنبال بازگشت مالی و سرمایه شان هستند اما کارهای تاریخی مذهبی بازدهی مالی ندارند.
• بخش دولتی باید بر کارهایی که در جامعه ضرورت مطرح و تولید شدن دارند سرمایه گذاری کند حتی اگر بر مخاطب اندکی تاثیرگذاشته باشد.
• اگر مسئولین امر در حوزه سینما بتوانند با پخش خارجی یک سری رایزنی هایی را اتخاذ کنند میتوانند بازدهی مالی خوبی را به دست آورند.
• ژانر تاریخی مذهبی یک تخصص است و در فضای تاریخی ابتدا باید تجربه کرد؛ کسی می خواهد کار تاریخی مذهبی کند باید بشناسد، مطالعه و تحقیق داشته باشد تا بتواند خودش را در این ژانر به یک متخصص تبدیل کند.
امیر حسن ندایی:
• در طبقه بندی فیلمهای مستند یک فرمی به اسم (داکیو دراما) داریم که معادل فارسی هم ندارد؛ در این فرم ما یک مستند زندگینامهای را داریم که کارگردان فیلم را بر اساس آن داستان واقعی می سازد مانند «تایتانیک».
• در کنار داکیو دراما یک ساختار دیگر به نام داکیو فیکشن داریم که مجموعه ای از تخیل و واقعیت را در برمی گیرد.
• ساختارهای غیر خطی معمولا ساختارهایی هستند که به صورت دایره ای عقب گرد می کند یعنی از یک نقطه ای شروع می کند و به عقب برمیگردد
امیر پوریا :
• متد بیشتر به بازی در لحظه تاکید میکند.
• مکتب متداکتینگ به میزان قابل توجهی به بداهه پردازی بازیگر اهمیت می دهد.
• یکی از آموزه های متد این است که بازیگر از حافظه حسی عاطفی خود استفاده کند و بخواهد احساسات شخصیت را به بیننده منتقل کند.
• بخشی از درام را قائل به واکنش های عاطفی تماشاگر در بخش های دیگر بازی کردن خیلی کار متد نیست.
• متد بیشتر به بازی در لحظه تاکید میکند.
• این خطر وجود دارد که مردم تصور کنند با این شیوه کاری ادا درآوردن آن حتما می توانند جایگاه والایی به دست آورند.