به گزارش سرویس فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛ در توضیح کتاب آمده است: «ردیف میرزاعبدالله یکی از منابعِ اصلیِ آموزشِ ردیف در موسیقی ایرانی محسوب میشود. این ردیف در اصل بنا بر ساختار و تکنیکهای نوازندگی سهتار شکل گرفته است، لیکن با محور قراردادن آن توسط نورعلی برومند برای سایر سازهای موسیقی دستگاهی نیز مورد استفاده قرارگرفت.
مجید کیانی، که یک دورۀ کامل این ردیف را نزد نورعلی برومند و داریوش صفوت آموخته است، پس از سالها ممارست آن را براساس تکنیک و شیوۀ مضرابگذاری حبیب سماعی برای سنتور تنظیم، و اجرای صوتی خود را در سال ۱۳۶۷ منتشر کرده که سالها بهعنوان مرجع درس ردیف در مراکز دانشگاهی موسیقی ایران مورد استفاده قرار گرفته است. آوانگار در کتاب حاضر اجرای مجید کیانی را به خط نت برگردانده است بهقسمی که آوانگاری، ضمن تدقیق و ثبت جزئیات ملودیک، با تمهیداتی، جنبۀ کاربردیِ خود را نیز حفظ کند.»
شهاب منا نیز در بخشی از توضیحات خود پیرامون انتشار چاپ دوم این اثر تالیفی نوشته است: «اتمام چاپ اول کتاب حاضر پس از ۹ سال با شمارگان ۳۳۰۰ نسخه رخدادی است که آدمی نمیداند باید آنرا به فال نیک بگیرد یا بر احوال جامعه موسیقیاش تأسف بخورد! کتابی که به دقت وسواسگونهای پیش از انتشارش دوبار کامل و یکسوم آن سهبار آوانگاری شده است تا آوانگار رضایت بر انتشارش داده و مرارتهای فراوان در راه آمادهسازی فنی آن_ تا پای ترک جان_ متحمل شده و حاوی آوانگاری اجرای استادی است که در نواختن ردیف میرزاعبدالله با شیوه مضرابگذاری پیشینیان تخصصی بیبدیل دارد و اجرای او حدود سی سال است بهعنوان مرجع درس ردیف برای ساز سنتور در دوره کارشناسی موسیقی در دانشگاههای ایران مورد استفاده است و دیگرانی که ایشان نیز در این راه قدم گذاردهاند و کتاب منتشر کردهاند بهطور مستقیم نزد وی قسمتی از این ردیف را آموختهاند یا غیرمستقیم از اجرای او در تنظیم این ردیف برای سنتور بهره بردهاند.
باری، بهرغم استقبال کمّیِ نهچندان زیاد، کتاب حاضر بهعنوان مرجع درس ردیف مورد استفاده دانشجویان موسیقی در دانشکدههای موسیقی ایران و نیز هنرجویان آزادی که بهصورت جدی به آموزش موسیقی میپردازند درآمده و نگارنده نیز خود به دعوت برخی مراکز دانشگاهیِ موسیقی از مهرماه سال ۱۳۹۳ تاکنون تدریس درس ردیف را در دانشگاه براساس کتاب حاضر و نیز کتاب ردیف حبیب سماعی (دیگر اثر یافته نگارنده) با ساز سنتور برعهده داشته است.»