فاجعه سیل اخیر ناشی از بی توجهی به مدیریت حاشیه رودخانه ها است/ سیل اخیر تلنگری برای مدیریت یکپارچه منطقه ای و شهری است

پروانه مافی، نماینده تهران در مجلس، در مورد سیل اخیر در کشور در گفتگو با برنا گفت: نوروز ۹۸ را با اخبار سیل و طغیان رودخانه‌ها شروع و به پایان رساندیم. طغیانی که دلایل زیادی از منظر اقلیمی، پوشش و بافت گیاهی مناطق تحت تاثیر، شهرسازی، عمرانی و .... می‌توان بر آن برشمرد. اما همه این دلایل را شاید در یک عنوان بتوان خلاصه کرد.»

او اضافه کرد: ما سال‌هاست حقوق طبیعت (حق آب، حق زمین و حق هوا) را نادیده میگیریم. یکی از مهمترین این حقوق که بر شدت فاجعه سیل اخیر افزود، حق رودخانه‌ها است. با بروز فاجعه سیل فراگیر در شمال و جنوب کشور یک نکته کلیدی در افزایش شدت حادثه را قطعا باید بی‌توجهی به مدیریت حاشیه رودخانه‌ها و مسیرهای سیلابی برشمرد.

او اظهار کرد: اینکه گفته بشود سدسازی برای کنترل سیلاب خوب بود، نیازمند بحثی بسیار عمیق، چندوجهی و تکنیکی است. اما فارغ از خوب و بد بودن این شیوه مدیریت در بخش آب و نیرو در کشور،‌ یکی از دلایل افزایش شدت تخریب‌ها را باید در نبود مکانیزم نظارتی و وحدت رویه در مدیریت آب رودخانه‌ها در پایین دست سدهای ساخته شده توسط مدیران شهری و استانی در استان‌ها و شهرهای مختلف کشور برشمرد. بعد از ساخت سدها و کاهش دبی آب پایین‌دست این ذهنیت اشتباه در مدیران برای تجاوز به حریم رودخانه‌ها و دادن مجوز ساخت و ساز باعث شد عملا در شرایط سیلابی بستر رودخانه با ظرفیت حداقلی برای عبور آب مواجه باشد که طبعا شدت تخریب‌ها را دوچندان خواهد کرد.

عضو فراکسیون امید در مجلس اشاره داشت: نمونه‌هایی که متاسفانه در سیل‌های ویرانگر سال‌های اخیر در اسلام‌آباد غرب (سال ۷۵)، قم (سال ۸۹)، زیراب و سوادکوه (سال ۹۴) و نکا (سال ۷۸)، گلستان (سال ۸۰) و بسیار موارد دیگر این نکته هرچند بارها گوشزد شد اما در سیلاب کم‌سابقه و گسترده سال ۹۸ به وضوح در آق‌قلا، معمولان، زیراب، پلدختر، شیراز و اهواز و خرم‌اباد ‌اغلب نقاطی که درگیر این بحران بوده‌اند این کم‌توجهی به وضوح تشدید شده بود.

مافی إظهار کرد: تصاویر این فاجعه در شمال و جنوب گویای همین یک نکته کلیدی است که حریم رودخانه‌ها از دست سواستفاده‌کنندگان در امان نبوده و حتی بعضا بستر خشک رودخانه‌ها نیز مورد تعرض جدی قرار گرفته است. بارها در جلسات تصویب و بررسی طرح‌های شهری اصرار مدیرانی را شاهد بوده‌ایم که برای سانتی‌مترها تجاوز به حریم رودخانه‌ها و بسترهای خشک رودخانه‌های فصلی و دائمی و داشتن اجازه برای ساخت و ساز چانه‌زنی می‌کنند. بارها شاهد بوده‌ایم که به بهانه‌های گردشگری، زیباسازی، رضایت عمومی و درآمدزایی پایدار (!!!!) مدیران شهری نگاه طمع‌آلود و سودجویانه خود برای دسترسی به حاشیه رودخانه‌ها و پهنه‌های آبی مختلف را به نظرات کارشناسی و ساختارهای تصمیم‌ساز دیکته کرده‌اند. رویکردهایی که نتایج آن در سیلاب سراسری نوروز ۹۸ به خوبی و بسیار دردناک خود را نشان داد.

این نماینده مجلس در پایان تاکید کرد: شاید این سیل تلنگری بود برای آنکه یادآوری شود  ما در مدیریت یکپارچه منطقه‌ای و شهری نیازمند دقت بیشتر، حساسیت ویژه و اقدامی موثر در آزادسازی حریم رودخانه‌ها و رفع معارضین از یک سو و برخورد جدی و بدون اغماض با سودجویان است. برخورد با مدیریتی که درکی از ریسک، مدیریت بحران، شهرسازی، پدافند غیرعامل، ایمنی و مفهوم توسعه ندارد و مبارزه با سودجویی‌ای که همه فعالیت‌های  ایشان معطوف به کسب درآمد نامشروع ولو به قیمت ویرانگی ایران و آوارگی مردمش باشد. وظیفه داریم در کنار آسیب‌دیدگان تا رفع مشکلاتشان و در کنار طبیعت برای احیای و بازستانی حقوق از دست‌رفته‌اش باشیم موضوعی که مجلس محترم و با حمایت همکاران قطعا و حتما پیگیری خواهد شد.