جبار آذین منتقد سینما و تلویزیون در گفتوگو با خبرنگار برنا، اظهار داشت: امسال پیرو سالهای پیشین صدا و سیمای انحصاری و اسپانسری کشور برای ایام نوروز چندین سریال تدارک دیده شده بود که تعدادی از آنها سریالهای فاخر و خوش ساخت سالهای دور بودند که برای چندمین بار از تلویزیون پخش میشدند. در کنار این مجموعههای قدیمی چهار سریال جدید هم در ایام تعطیلات نوروزی از شبکههای مختلف سیما پخش شدند که از منظر کلی ساختار هنری، مضمونی و محتوایی بالاتر از سطح متوسط قرار نداشتند که در میان آنها حتی سریالهای ضعیف نیز وجود داشت.
آذین تصریح کرد: سعید آقاخانی بازیگر و کارگردان آثار سینمایی و تلویزیونی در نوروز 98 سریال «ن خ» را داشت. این سریال هم مانند اغلب سریالهای نوروزی کوشیده بود که با استفاده از طنز و شوخی مخاطب را سرگرم کند و رضایت آن را بدست آورد اما «ن خ» با دو مشکل اساسی روبرو بود و مهمترین آن استفاده نادرست از لباسها و لوکیشن هموطنان کرد بود چرا که در این سریال هیچ نشان دقیقی از فرهنگ و ادبیات، زبان و لهجه و آیینهای کردی وجود نداشت. به عبارتی داستان آن میتوانست در هر جای دیگر و با هر موقعیت متفاوت به تصویر درآید. از همین رو «ن خ» علیرغم آن که سعی شده بود در مسیر تقلید و تکرار از «پایتخت» تولید شود نتوانست به عنوان یک مجموعه نوروزی، نو آور، متفاوت، ارزشمند و ماندگار باشد.
وی در ادامه با اشاره به سریال «بر سر دو راهی» گفت: ملودرام شبه هندی «بر سر دو راهی» که با استفاده از موضوعات کلیشهای به تکرار مضامین فیلمسازی گرایش داشت با سوء استفاده از احساس نیاز مخاطب به سریالهای خانوادگی بینندگان میلیونی سیما را به تماشای ماجرای تکراری در صدها فیلمفارسی یعنی رساندن پسر فقیر به دختر پولدار و مال و ثروت بود. این سریال زیر متوسط نه در مضمون و محتوا حرفی برای گفتن داشت و نه به لحاظ ساختار هنری، بازیها، فیلمنامه و کارگردانی توانست مخاطب را راضی کند. «بر سر دو راهی» مصداق سریالهای بودجه بر باد ده تلویزیون است.
این منتقد در ادامه درباره دیگر سریالها اظهار داشت: سریال تلویزیونی «شش قهرمان و نصفی» که سریال کودک محور، فانتزی و غیر جذاب بود که علیرغم حضور اکبر عبدی در آن به جز تکرار ماجراهای بارها به تصویر در آمده در فیلمهای ایرانی و خارجی و ساختار ضعیف با فیلمنامهای آشفته و کارگردانی آشفتهتر حرفی برای گفتن نداشت.
آذین خاطرنشان کرد: سریال «زوج یا فرد» در میان سریالهای نوروزی امسال گرچه آنچنان دچار بازیهای کلیشهای از بازیگران کلیشهای نقشهای تکراری بود اما به دلیل برخی فضاسازیها، موقعیتها، دیالوگها و بازیها به آثار طنز نزدیک شده بود و میتوان آن را بهترین سریال نوروز دانست. در واقع «زوج یا فرد» از نظر مضمون و ساختار هنری و تلویزیونی یک اثر متوسط بود که ویژگیهای مثبت آن را از سریالهای زیر متوسط، بد و ضعیف تلویزیون متمایز کرده بود. با این همه «زوج یا فرد» در میان بینندگان تلویزیون مخاطبان بیشتری داشت اما هیچکدام از سریالهای نوروزی امسال نتوانست فراتر از سطح متوسط قرار بگیرد چه رسد به آنکه جزو آثار درجه یک، فاخر و ماندگار باشند.
وی در پایان تأکید کرد: در پایان به طور کلی باید بگویم که سریالهای نوروزی تلویزیون در سال 98 تنها در سکوهای پایینتر از حد استانداردهای رایج حتی در تلویزیون کشور بودند.