توصیه هفته؛

درس های مدیریتی که باید از سیل گرفت

|
۱۳۹۸/۰۱/۲۲
|
۰۶:۲۰:۰۰
| کد خبر: ۸۳۲۳۸۷
درس های مدیریتی که باید از سیل گرفت
​ حوادث ناگوار سیل در اواخر سال گذشته و آغاز سال 1398 کام بسیار از هم وطنان ما را تلخ کرد. از شروع بارندگی ها که در هفته پایانی سال 97 شروع شد تا اواسط تعطیلات نوروزی به گفته مسولان سازمان حفاظت از محیط زیست اعلام کردند که طی این دوره 80 میلیارد متر مکعب آب بصورت بارش باران وارد طبیعت ایران شده است. و بارش های شدید دیگری نیز در راه است. بطوریکه مسولان سد کرخه اعلام کرده اند که با توجه به حجم آبی که از پشت سد باید تخلیه شود، نه شهر دیگر استان خوزستان باید تخلیه شود.

   به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا، قطعا این حجم از بارش ها برای هر کشوری هرچند پیشترفته و دارای امکانات و زیر ساخت مناسب ایجاد مشکلات عدیده میکند. این حجم بارش در یک بازه زمانی کوتاه میتواند بسیاری از کشورهای دنیا را درگیر مشکلات و مسائلی کند که خروج از آنها بسادگی امکان پذیر نیست.

          اما آنچه که میتواند باعث تفاوت بین کشورها در مواجهه با این حوادث باشد، آموزش نیروی انسانی و آمادگی قبلی است. درخصوص اهمیت آموزش باید به این نکته اشاره کرد که " گابریل آلموند و لوسین پای" دو نظریه پرداز توسعه در اروپای بعد از جنگ جهانی دوم به بررسی اهمیت آموزش در توسعه کشورها پرداختند. نظریه معروف آنها در دهه 1960 میلادی این بود که:"کشوری در مسابقه توسعه طی دهه 1970 برنده خواهد شد که امروز در امر توسعه بیشتر سرمایه گذاری کند." این نظریه به سبب فراگیری بودن آن در سایر کشورهای جهان باعث شد که همه صاحب نظران و کارشناسان توسعه اهمیت بحث آموزش را بپذیرند و نظریه آنها به نام آلموند – پای مشهور شود.

          ازسوی دیگر به سبب بالا بودن نرخ حوادث غیرمترقبه در کشور ما، لازم است که به مقوله آموزش نیروهای امدادی بطور جدی توجه شود. متاسفانه با وجود حوادث غیرمترقبه و زلزله های متعددی که در ایران طی چند دهه اخیر رخ داده است، هنوز بحث آموزش نیروی انسانی برای مقابله با حوادث طبیعی جدی گرفته نشده است.

          با این وجود حوادث اخیر کشور نشان داد که لازم است هر چه سریعتر به ایجاد هسته های امدادی و نیروهای آموزش دیده اقدام شود. این هسته ها باید مانند پایگاه بسیج در شهرها با محوریت محله ها و خارج از شهرها با محوریت روستایی تشکیل شوند. آموزش هایی مانند مقابله با آتش سوزی، اقدامات مناسب برای رسیدگی و مداوای مجروح تا رسیدن اورژانس و پزشک، اقدامات اولیه بعد از زلزله و امداد و نجات بازماندگان و همینطور مقابله با سیل، آموزش های لازم برای این گروه های امداد و نجات هستند. محوریت و سازماندهی این گروه ها و هسته های امداد و نجات نیز باید جمعیت حلال احمر و سازمان آتش نشانی و آموزش و پرورش باشد.

قطعا درصورت فراگیرشدن این آموزش ها حتی میتوان تلفات حوادث جاده ای و محل کار را نیز کاهش داد. زیرا آمارها نشان میدهد که درصورت رسیدگی مناسب اولیه به مجروحان در محل حادثه میتوان تا حد زیادی از تلفات و نقص عضو مجروحان کاست.

اما نکته قابل توجه و مهم اینست که ما باید هر چه سریعتر برای آموزش نیروهای امداد و نجات در سطح کشور اقدام کنیم. حوادث اخیر نشان میدهد که لزوم ایجاد این نیروها به اندازه نیروهای بسیج برای تامین امنیت کشور اهمیت دارد. در این راه قطعا افراد با تخصص های مختلف مانند بهیار، پرستار، انواع رشته های مهندسی و سایر تخصص ها مورد نیاز است و خودبخود یک سازمان مردم نهاد بزرگ را در کشور برای مقابله با حوادث طبیعی و غیرمترقبه ایجاد خواهد کرد.

توجه همه وزارت خانه ها و مسولان کشور را برای آموزش و ایجاد این گروه های امداد و نجات باید جلب کرد. قطعا تعلل و تاخیر در این کار باعث زیان های بیشتری در کشور خواهد شد. همانگونه که تا کنون از عدم تشکیل آن زیان های بسیار دیده ایم. شاید ضرورت ایجاد این گروه ها بزرگترین درس حادثه سیل اخیر باشد.

 به قول سعدی علیه رحمه:  یا مکن با پیل بانان دوستی          یا بنا کن خانه ای در خورد پیل

 

 

نظر شما