به گزارش گروه اجتماعی برنا ، این هشدار از سوی کارشناسان متخصص جانورشناسی که این هفته در تلاشی دستهجمعی برای نجات این دوزیستان در لندن گردهم خواهند آمد، صادر شده است.
پروفسور ترنت گارنر - از انجمن جانورشناسی لندن که میزبان این گردهمایی خواهد بود- در این مورد اعلام کرد: دوزیستان جهان در معرض یک بحران جدید قرار دارند که یکی از عوامل آن حملات پاتوژنهای مختلف است. از همین رو ما به شدت نیاز به استراتژیهایی داریم تا بتوان از آنها محافظت کرد.
30 سال پیش دانشمندان متوجه شدند که جمعیت دوزیستان در مناطق مختلف جهان به دلیل بیماری قارچ دیگچهای دوزیستان (Chytridiomycosis) رو به کاهش است و این بیماری موجب تلفات بسیاری میان قورباغهها، وزغها و سمندرهای سراسر شده است. در آن زمان و به دنبال شیوع این بیماری دستکم 100 گونه دوزیست به طور کامل روی زمین منقرض و صدها گونه دیگر نیز به دلیل این عفونتهای قارچی دچار کاهش شدید در جمعیتهای خود شدند.
اما دانشمندان هماکنون اعلام کردهاند که بیماری قارچ دیگچهای دوزیستان تنها عامل کشنده دوزیستان جهان نیست بلکه رانا ویروس که در چهار نوع مختلف وجود دارد نیز به عنوان یکی از قاتلهای دوزیستان سراسر جهان شناخته میشود. همچنین نتایج تحقیقات نشان میدهد که دو نوع از قارچ دیگچهای دوزیستان وجود دارد که در هر یک از آنها انواع ژنتیکی مختلفی وجود دارد.
نکته حائز اهمیت آن است که این پاتوژنها دیگر بهتنهایی عمل نمیکنند بلکه در حال تعامل با دیگر پاتوژنها هستند و بهصورت ترکیبی تعداد بیشتری از دوزیستان جهان را قربانی خود میکنند. این تعاملات معمولا باعث اثرات بسیار مخربتری نسبت به اثرات پاتوژنها بهصورت انفرادی بر دوزیستان میشود.
به جز انقراض مستقیم دوزیستان، کاهش شمار دوزیستان اثرات مخربی بر محیط زیست دارد، چرا که قورباغهها، سمندرکها و وزغها نقش مهمی در حفظ اکوسیستمهای سالم دارند. برای مثال قورباغهها با خوردن پشهها از انتشار بسیاری از بیماریها جلوگیری میکنند همچنین برای پرندگان و سایر حیوانات غذا فراهم میآورند. علاوه بر آن نوزاد قورباغه از جلبکها تغذیه و به حفظ گلهای جلبکها در خلیجها کمک میکند.
به نوشته روزنامه گاردین، با این حال راناویروسها مسالهای دیگر به شمار میروند. این نوع ویروس بسیاری از انواع دوزیستان را تحت تاثیر قرار داده است و میتواند کشنده باشد. از همین رو دانشمندان از مردم خواستهاند تا در صورت مشاهده لاشه دوزیستان به مقامات زیست محیطی اطلاع دهند همچنین از انتقال و جابهجایی تخم این جانوران از محلی به محل دیگر جدا خودداری کنند تا عفونتهای کشنده از زیستگاهی به زیستگاه دیگر منتقل نشود.