نویسندگان دیگر حس و حال طنز نوشتن ندارند

علیرضا سبط احمدی تهیه کننده سینما و تلویزیون در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری برنا مشکلات موجود در جامعه را عامل ساخته نشدن سریال های طنز دانست و گفت: تمام ما تهیه کنندگان، کارگردانان، نویسندگان و مدیران تولید بارها و بارها شاهد این بودیم که صدا و سیما همیشه از کارهای طنز استقبال کرده و در جلسات مختلف همیشه از ما خواسته کار طنز ارائه دهیم تا مردم لذت ببرند اما باید بپذیریم روحیات و حس و حال نویسنده نزدیک به روحیات موجود در جامعه است.

وی در همین مورد ادامه داد: طنزی که بتواند از متن دربیاید، برای جامعه باشد و بتواند مردم را قلقلک دهد در فیلمساز بروز نمی کند. متاسفانه کشور ما مدت های طولانیست درگیر فشارهای اقتصادی و اجتماعی است و هر طرفی به آن فشار وارد می شود. نویسندگان و تولیدکنندگان هم در همین جامعه زندگی می کنند و طبیهی است حس طنز از آنها بر نمی آید. هرکدام از ما که در این جامعه زندگی می کنیم، وقتی به هم می رسیم به جای اینکه بگوییم و بخندیم بحث های سیاسی و اقتصادی می کنیم. متاسفانه در شرایط کنونی کمتر می بینیم که خانواده ها شاد و خوشحال باشند. برای مثال همین روزها که بحث گران شدن بنزین داغ است وقتی خیابان می رویم می بینیم مداوم همه در حال صحبت کردن از تاثیر گران شدن بنزین در سفره هایشان هستند. مسلم است در این شرایط هیچ کسی حال خندیدن ندارد.

سبط احمدی با اشاره به اینکه طنزهای سینما مبتذل هستند بیان داشت: طنزهایی که در سینما کار می شود طنزهایی نیست که با مردم بتوانند با آن جوشش پیدا کنند و با روحیات آنها سازش داشته باش، عموما طنزهایی است که با فضای اروتیک، شوخی های جنسی و جسمی ایجاد طنز می کند. این نوع طنز مبتذل است و هیچ ارزشی ندارد.

این تهیه کننده مشکلات اقتصادی و گران شدن همه دستگاه ها و ابزارها را عامل دیگری در ساخته نشدن سریال های طنز دانست و اظهار کرد: همانطور که عرض کردم از نظر من اولین دلیل در نساختن سریال های طنز نداشتن روحیه شاد در سازندگان ما است. دومین مورد مشکلات و مسائل اقتصادی است که امروزه گریبان گیر همه شده است. من به عنوان تهیه کننده اگر بخواهم دوربین را از تهران بیرون ببرم باید هزینه های بسیار سنگینی را متحمل شوم که با بودجه ناچیز صدا و سیما همخوانی ندارد. زمانی که تلویزیون دستش بازتر بود می گفت 6 کار برای فلان مناسبت بسازید تا ما از بین آنها 2 سریال را پخش کنیم باقی را هم بعد از مناسبت پخش می کنیم. صدا و سیما به مراتب با این روش کار کردن دست پخش، تهیه کننده، کارگردان و... را باز می گداشت تا اینکه کاری را دم مناسبت با عجله و هول هولکی تحت هر شرایطی بسازیم.

علیرضا سبط احمدی در پایان گفت: من می توانم همین لحظه  100 مورد قصه گریه داریم تعریف کنم اما دو مورد طنز  هم نمی توانم بگویم. متولین جامعه و دولت باید بازتاب این فشارهای اقتصادی و اجتماعی را که در جامعه وجود دارد ببینند و برای آن فکری کنند. وگرنه تا زمانی که شرایط جامعه به این صورت باشد هیچ کس حس و حال خندیدن هم  ندارد چه برسد به طنز نوشتن.