به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ پیوند علوم انسانی و هنر شاید یکی از راه حل های موثر و میانبری برای رسیدن به جامعه ای آرامتر و سالم تر باشد . این دو علم ؛ هر کدام با تکنیک های خود و با پیوند روش هایشان می توانند سریعتر با افکار مردم همراه شده و به فرهنگ سازی های درست کمک حائز اهمیتی کنند.
لیلا ملایی ؛ کارشناس ارشد جامعه شناسی و مدرس دانشگاه در خصوص مسیری با پیوند تکنیک های این دو علم در جامعه می تواند شکل بگیرد و اثرات آن بر بستر اجتماعی و زندگی مردم به گفتگو با برنا پرداخت که در ادامه می خوانید:
ملایی در خصوص اینکه چطور می توان پیوند میان این دو علم را به وجود آورد و همچنین در چه بعدهایی برروی فرهنگ سازی می تواند اثر گذار باشد بیان داشت : علوم انسانی را می توان علوم مربوط به انسان ها دانست و درکنار آن نیز هنر را به عنوان علمی که مربوط به اجتماع انسان ها دانست ، این دو علم از دیر باز در تمامی زمینه ها در کنار یکدیگر و مکمل یکدیگر بوده اند و فردی که وارد وادی هنر می شود باید علوم مربوط انسان هایی که در اجتماع زندگی می کنند را بشناسد تا بتواند هماهنگی و پیوند های لازم را میان این دو علم به وجود آورد و همچنین فردی که در حوزه علوم انسانی مشغول به فعالیت است نیز باید در خصوص هنر اطلاعات کافی را کسب کند تا تعامل مابین هنر و علوم انسانی را به وجود آورد
وی در ادامه با بیان اینکه فرهنگ باید تکامل یابد وآموزش داده شود و نباید ساخته شود ادامه داد : فرهنگی که قابل انتقال باشد فقط در قالب آموزش انتقال داده می شود و جامعه ای که خواهان پیوند هنر و علوم انسانی است باید زمینه های لازم را با آموزش آماده سازد، چون با پیوند این دو علوم است که می توان رفتارهای صحیح و درستی را نهادینه ساخت و فعالیت های در این حوزه در خصوص اثر گذاری بر روی فرهنگ زمانی مثمر ثمر خواهد بود که پیوند منسجمی در این دو حوزه به وجود آمده باشد
وی در خصوص اینکه آیا می توان آسیب های موجود در اجتماع را از طریق پیوند این دو علم از بین برد یا کمرنگ کرد عنوان کرد: باید در یک چشم انداز و در یک بازه زمانی به این موضوع پرداخت ، برای مثال باید در بازه زمانی 20 ساله به دنبال مرتفع ساختن آسیب ها از طریق پیوند هنر و علوم انسانی باشیم ، نباید انتظار داشت بعد از برقراری این پیوند بلافاصله آسیب هایی که در داخل جامعه وجود دارد از بین برود چون چنین چیزی امکان ندارد و انتظاری بیهوده است.
وی ادامه داد : صرفا نباید انتظار داشت که یک عامل مانند پیوند این دو مسئله در از سر راه برداشتن آسیب ها دخیل باشد و باید باقی عواملی که در راستای مرتفع کردن مشکلات و آسیب های اجتماعی موثر هستند نیز در این خصوص وارد عمل شوند و با برقراری یک ارتباط گسترده مابین مجموع عوامل موثر آسیب های موجود را از بین برد.
این مدرس دانشگاه در پایان نیز با اشاره به این موضوع که چرا تا به حال کارشناسان اجتماعی در برقرای پیوند این دو علم و مشاهده اثر آن در جامعه تلاش چندانی انجام نداده اند تصریح کرد : برای اینکه ما نمی توانیم پیوندهای موثر و درست را برقرار سازیم، علومی که در حال حاضر وجود دارد هیچ کدام مربوط به اجتماع ما نیست و تماما وارداتی است وصرفا مصرف کننده علوم بوده ایم ، البته حتی در نوع مصرف و به کار گیری علوم نیز دچار مشکل شده ایم و مصرف کننده آگاه نبوده ایم ، که همگی نشات گرفته از وارد کردن این علوم با یک تفکر پیشرفته و جهانی اولی به یک اجتماع در حال رشد است که نتوانسته خود را با با آن وفق دهد و همچنین عدم وجود آموزشی صحیح در این زمینه و درونی سازی علوم از جمله عواملی بوده است که باعث برقرار نشدن پیوند مناسب و هماهنگی لازم میان این دو علم شود.
وی افزود : باید زیر ساخت ها درست شود تا این هماهنگی ایجاد شود ، وقتی به یکباره تمامی علوم را وارد می کنیم و زیرساخت های مناسبی نداریم ، دچار یک خود برزرگ بینی خواهیم شد که نشان می دهد میزان علم وارد شده درست و دقیق است اما ظرفیت ما گنجایش لازم را ندارد و ما نمی توانیم هیچ ارتباط وپیوندی را برقرار سازیم