نتیجه محدودشدن دایره تایید صلاحیت‌ها انتخاب بین بد و بدتر است/ در دایره محدود افراد تایید صلاحیت شده، انتخاب متوسط انجام می‌شود

«غلامرضا ظریفیان»، فعال سیاسی اصلاح‌طلب، درباره اینکه آیا مردم باید از میان کاندیداها، بین بد و بدتر دست به انتخاب بزنند؟ به خبرنگار سیاسی برنا گفت: بحث انتخاب بین بد و بدتر قابل نقد است اما نکته‌ای که در این باره وجود دارد این است که در روایت دینی نیز آمده که عاقل کسی نیست که بین خوب و خوب‌تر دست به انتخاب می‌زند و خوب‌تر را انتخاب می‌کند بنابراین این انتخاب بسیار واضح و روشن است. بنابراین عاقل کسی است که بین بد و بدتر، بد را انتخاب می‌کند یعنی در بسیاری از مواقع در زندگی شخصی و فردی، انتخاب‌ها خوب نیست یا ترجیح می‌دهیم یک شرایط امن‌تری را نسبت به شرایط بدتر انتخاب کنیم. این امر عاقلانه‌ای است که عقل نیز آن را تایید می‌کند.

ظریفیان افزود: دایره محدودی که برای صلاحیت‌ها قائل می‌شویم مسئله مورد نظر ما است. ما یک جامعه 80 میلیونی با سوابق تاریخی طولانی طی این چهل سال در عرصه‌های مختلف هستیم و مردمی داریم که جان و مال خود را برای وطن فدا کرده و توانسته‌اند خود را مطرح کنند. وقتی دایره تائید صلاحیت‌ها را محدود می‌کنیم در واقع به جامعه جفا می‌کنیم. این در حالی است که بسیاری از افرادی که برای مردم و اسلام و کشور دلسوزی می‌کنند، تعدادشان در کشور کم نیست. محدود شدن دایره تایید صلاحیت‌ها، نتیجه‌اش این است که باید بین بد و بدتر انتخاب کنیم. در واقع در این میان مردم باید چه اقدامی انجام دهند یا باید رها کنند و یا اگر رای ندهند، چه کنند. طبیعتا در همین دایره محدود افراد تائید صلاحیت شده مجبور می‌شود دست به انتخاب بزنند.

وی ادامه داد: همگان نتیجه این دایره محدود افراد تائید صلاحیت شده را در دوره‌های قبل چه در انتخابات مجلس و چه در انتخابات ریاست جمهوری مشاهده کرده‌اند. مردم نیز در این میان دست به انتخاب‌های متوسط می‌زنند و انتظار خود را تاکنون تقلیل داده‌اند. بنابراین با تقلیل انتظارات مردم، در نهایت افرادی در مصادر امور قرار می‌گیرند که یا بخشی در حد و اندازه ملت نیستند و یا بخشی صلاحیت‌های مدیریتی و تخصصی و تجربی را ندارند. صرفا خوب بودن کافی نیست. این در حالی است که با انتخاب شدن این افراد، ملت فرصت‌های خود را از دست می‌دهند. جامعه جهانی و ملت‌های دیگر منتظر نمی‌مانند که خود را با ما تطبیق دهند! بنابراین فاصله ما با جامعه جهانی افزایش پیدا می‌کند و توانمندی و کارآمدی‌های ما نیز آسیب می‌بیند و با ناامیدی و ریزش سرمایه اجتماعی روبه‌رو خواهیم شد. بحث سرمایه اجتماعی بسیار مهم است که اکنون در اقشار مختلف نه فقط در میان نخبگان سیاسی دچار مشکل اساسی شده است. بنابراین میزان اعتماد جامعه نسبت به اساتید دانشگاه، معلمان و نیروهای تاثیرگذار فرهنگی و علمی هم کاهش پیدا می‌کند.

این استاد دانشگاه بیان کرد: اگر دایره تائید صلاحیت‌ها را با تجربه چهل ساله و تجربه جهانی گسترده‌تر در نظر بگیریم و این فرصت را در اختیار مردم قرار دهیم که بتوانند انتخاب اصلح خود را داشته باشند این مسئله که مردم بین بد و بدتر انتخاب کنند، حل می‌شود. وقتی دایره افراد شایسته محدود شود منطقی‌ترین کاری که مردم انجام داده اند، این است که از بین کسانی که اجازه حضور در انتخابات را پیدا کرده اند دست به انتخاب بزنند و به حداقل ها اکتفا کنند. طبیعتا با این شرایط پیچیده جهانی، حداقل‌ها نمی‌توانند مشکلات کشور را حل کنند. ما در برخی عرصه‌هایی که انتخاب اصلح داشتیم رشد و توسعه را تجربه کرده‌ایم و برعکس در زمانی که افراد شایسته نبودند، قاعدتا رشد و توسعه نداشتیم و دچار ناکارآمدی، ناامیدی و فروپاشی سرمایه اجتماعی شدیم. بنابراین مشکل اساسی این است که با یک نگاه چهل ساله نباید حلقه افراد شایسته را محدود کنیم هرچند مردم تاکنون نجیبانه به حداقل‌ها رضایت دادند اما نباید این گونه باشد.