به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛ این روزها سریالهای نمایش خانگی به دلایل مختلف در میان خانواده ها با اقبال مواجه هستند و البته اعتماد مخاطبان شبکه نمایش خانگی به آثار تولیدی در این مدیوم مدت زمان مشخصی دارد و اصولا شکننده است چراکه در صورت گیر نکردن قلاب اثر به سرعت تماشاگر از دنبال کردن سریال منصرف شده و عملا سریال در همان قدم اول با سر زمین می خورد.
در میان سریال های مختلف در این مدیوم دلایل متفاوتی برای موفقیت یا شکست دیده شده است، گاهی قصه حرف اول را می زند و در واقع کشش داستان مخاطب را تا پایان می برد و گاهی شخصیت ها آنقدر جذاب و دوست داشتنی هستند که تماشاگر با آنها همراه می ماند.
در برخی از موارد نیز فضای قصه، کارگردانی، نوع روایت و بازی جذاب بازیگران دست به دست هم می دهند تا سریال مخاطبش را تا پایان نگاه دارد. در حقیقت موارد مختلفی در کشش یک مجموعه تلویزیونی موثر است.
با نگاهی به کارنامه سریال سازی حسین سهیلیزاده به این نتیجه می رسیم که او یکی از بهترین سازندگان ملودرام ها در تلویزیون بوده و با شناختی که در طول این سال ها از مخاطب به دست آورده است خوب میتواند قصه اش را پهن کرده و تماشاگر را پای اثرش پاگیر کند.
بیتردید یکی از ویژگیهای سهیلیزاده در سریال سازی شناخت خوبی است که او از قشر جوان و دغدغه های این گروه سنی دارد. او در ایجاد فضا برای این گروه سنی به خوبی می داند چگونه می شود فضای ملتهب را قابل باور از آب درآورد تا سریال و داستانش در نزدیک ترین میزانسن به مخاطبش قابل باور باشد.
اخیرا سریال «مانکن» اولین ساخته حسین سهیلیزاده در شبکه نمایش خانگی به بازار عرضه شد تا این کارگردان خوش فکر تلویزیون در مدیوم جدید نیز خودش را محک بزند.
اگرچه امروز برای صحبت درمورد سریال «مانکن» زود است و در قسمت اول و دوم در واقع شخصیتها معرفی شده و هنوز قصهها در پله اول قرار دارند و بحث و بررسی درمورد آن نیازمند گذشت زمان است، با این حال باید گفت سریال در استارت به آنچه خواسته رسیده است. درحقیقت سریال با شروع ملتهبش نشان داد می تواند تماشاگر علاقه مند به سریال ایرانی را با خود همراه کند.
اما اتفاقی که در قسمت دوم سریال «مانکن» رخ داد و پر از جای فکر و تعجب بود، حضور فرزاد فرزین (بهرام) در نقش دوست امیرحسین آرمان (کاوه) کاراکتری لات مابانه بود که قرار است ما از او شخصیتی جدا از واقعیت خودش ببینیم.
اگرچه او در نقش بدل خودش در سریال «عاشقانه» منوچهر هادی هم کاراکتری تیپ طور با همین ویژگی را کار کرد اما خیلی دور از ذهن نیست که مخاطب سریال با شناختی که از او روی استیج خوانندگی دارد در این هیبت باورش نکند.
درحقیقت انتخاب فرزاد فرزین برای شخصیت «بهرام» در سریال مانکن توسط حسین سهیلی زاده یک ریسک حرفه ای محسوب می شود، چراکه نمی توان توقع داشت خواننده ای با این استایل و هیبت که البته در کارش موفق و پرطرفدار است در نقشی با این مختصات که قطعا نیازمند فیزیک، لحن و البته اجرای خاص است، جای بگیرد.
فرزاد فرزین اگرچه به بازیگری علاقهمند است و بارها ورود به این عرصه را تجربه کرده و حتی جواب گرفته اما عجیب است که از نقش «بهرام» در سریال «مانکن» توقع دارد تماشاگر این بازی درشت و غلوآمیز و فاصله دار از سریال را باور کند.
به هرحال بازیگری پر از فراز و نشیب هایی است که نمی توان از خوانندهای حتی مشهور خواست تا نقشی با این شکل و شمایل را حداقل دوست داشتنی از آب دربیاورد.
فرزاد فرزین به معنای واقعی چیزی خارج از بازیگری را ارائه می کند و هدایت کارگردان نتوانسته او را به یک حد متوسط هم برساند، چراکه شخصیت بهرام یک تیپ است و برای درآوردن یک تیپ در یک سریال طولانی مدت؛ بازیگر حتما باید بتواند با اشراف کامل بر بیان، بدن، استایل، نقش را شاید در برخی از اوقات به جای بازی نقاشی کند.
شاید اگر بهرام یک شخصیت صرف بود و قرار نبود او را در یک تیپیکال مشخص و تعریف شده ببینیم کار تا این اندازه سخت نبود. پرواضح است که نقش آنقدر راحت نیست که هر بازیگری بتواند آن را رمزگشایی کند. اینکه سهیلی زاده چرا نقش یک شخصیت اُور اَکت را به خواننده ای می سپارد که قطعا نمی تواند الفبای بازیگری را کامل بشناسد سپرده است اهداف خاص خودش را داشته اما نقش بد، بازی بد و لطمه ای که یک بازی ضعیف گاهی اوقات بر پیکره یک سریال وارد می کند بهترین فرصت است تا متوجه بشویم که بازیگری به هیج وجه شغلی سهل الوصول نیست و بازیگر قطعا برای موفقیت و اقبال در کارش باید پله هایی را طی کرده باشد نه اینکه خوش تراش از آب دربیاید و به هر ادا و اطواری بتوان به آن عنوان بازیگری اطلاق کرد.
بسیاری از طرفداران این خواننده محبوب هم قطعا از اینکه او در نقشی متفاوت با آنچه در تعاریف شان بوده است حضور پیدا کرده می توانند گلایه مند باشند. به هرحال فرزاد فرزین یکی از بهترین خواننده های پاپ این مملکت به شمار میرود که اتفاقا هنرنمایی اش روی استیج نشان از توانمندی اش در اجرا دارد.
کارنامه موسیقیایی فرزاد فرزین نشان می دهد که اتفاقا او در کارش موفق و شناسنامهدار است. حالا چرا باید او را در قالبی جدید بینیم اتفاقی است که می توان در قسمت های آتی سریال «مانکن» بیشتر به آن پرداخت.
ممکن است فرزین در قسمتهای آتی این سریال به آنچه مدنظر کارگردان و مخاطبان سریال است نزدیکتر شود اما با تمام اوصاف، حسین سهیلیزاده باید برای این نقش سراغ بازیگرانی با جنس و نوع بازی نزدیک به کاراکتر و تیپ بهرام می رفت تا این نقش هم بتواند گوشه ای از سریالش را بگیرد.
پیروز قهرمانی