نفس تهران چنان از ذرات معلق گرفت که حتی شهردار پایتخت هم اعتراف کرد اگر باران نمیبارید با آنچه در روز 25 آذر 98 از آلودگی تجربه کرده بودیم باید شهر را تخلیه میکردیم. اما چرا کارمان به اینجا رسید که پدیده وارونگی در پائیز و زمستان کارمان را به توقف زندگی در شهر میکشاند؟ همین که مدارس تعطیل شوند، دانشگاهها تعطیل شوند و بسیاری پدران و مادران به سبب آنکه فرزندانشان را باید در خانه نگاه دارند مجبورند سر کار نروند عملا توقف زندگی معمول است. در این شرایط آنچه از زبان مسئولان میشنویم اعتراف به ناتوانی در حل مشکل آلودگی هوا چه در تهران و چه کلانشهرهاست. کما اینکه در ماههای گذشته از زبان مسئولان شهری شنیدیم که از «باد» و «باران» به عنوان عواملی که آلودگی را از بین میبرند سخن گفتند در حالی که ما میدانیم این عوامل از اختیار انسانها به ویژه مدیران خارج است.
جالب اینجاست که آنچه در اختیار و تحت مدیریت مدیران است تغییری به خود نمیبیند. در این سالها به جز تعطیل کردن مدارس و دانشگاهها و زوج و فرد کردن از در منزل اقدام موثر دیگری صورت نگرفته است. البته با سر کار آمدن دولت یازدهم تولید بنزین پتروشیمیها متوقف و استاندارد بنزین بهبود یافت اما آیا خودروهای ما هم بهبود یافت. یکی از مهمترین عواملی که آلودگی هوا را تشدید میکند خودروهای سبک و سنگین هستند. اما در این سالها نه خودروهای سنگین و نه خودروهای سبک برای کاهش آلودگی هوا مناسبسازی نشدهاند. جالب اینجاست که شورای شهر تهران با نصب فیلتر دوده بر اتوبوسهای شهری مخالفت کرد و از سوی دیگر سیستم حمل و نقل عمومی ما سالهاست که به خود اتوبوس جدید ندیده است.
از سوی دیگر وظیفه کاهش آلودگی هوا که نیازمند اقدامات بینبخشی است قربانی جزیرهای عمل کردن شده است و هیچکس به تعهدات خود در این زمینه عمل نمیکند. کمیته کاهش آلودگی هوا به ریاست سازمان حفاظت محیط زیست تشکیل میشود اما پرسش این است که اعضای آن کیستند و تا چه اندازه به وظایف خود عمل میکنند؟
یکی از عوامل موثر در آلودگی هوا که همان ذرات معلق است خودروهاست.
آیا خودروسازان در این سالها تعهدی نسبت به کاهش آلایندههای هوا داشتهاند؟ آیا خودروسازان استانداردهای جهانی برای تولید خودروی کممصرفتر و با مصرف بهینه را در دستور کار داشتهاند؟ عموما خودروهایی که خودروسازان ما تولید میکنند چند نسل از خودروهال روز دنیا عقب هستند؟ تکنولوژی آنها چند نسل عقبتر است؟
جالب اینجاست که صنعت خودروسازی که سالهاست حمایت دولتهای مختلف را داشته است هیچگاه به عنوان مسئول موثر در تولید آلایندهها شناخته نشده است و گاه پشت اشتغال پنهان شده اند و گاه پشت تحریم اما هیچگاه نه نیروی انتظامی موفق شده از پلاککردن و شمارهگذاری خودروهای بیکیفیت و غیراستاندارد جلوگیری کند و نه سازمان حفاظت محیط زیست توانسته از شمارهگذاری این خودروها جلوگیری کند. در چنین شرایطی که همچنان عامل اصلی تولید آلایندهها یعنی تولید خودروهای نامناسب ادامه دارد چگونه انتظار داریم آلودگی هوا کاهش پیدا کند؟
منبع: اعتماد