رضا رخشان:

شراکت بازیگران در سود و زیان فیلم به نفع سینماست

|
۱۳۹۸/۱۰/۲۳
|
۰۵:۰۰:۰۰
| کد خبر: ۹۴۳۳۶۳
شراکت بازیگران در سود و زیان فیلم به نفع سینماست
تهیه کننده آثاری چون «هزارپا»، «ضدگلوله»، «اجباری» و... درمورد راه تامین هزینه‌های فیلمسازی در صورت شکست در گیشه، تاثیر فیلم بر کارنامه هنری یک تهیه‌کننده و تاثیر کارگردانی بر موفقیت یک فیلم سینمایی، به گفت‌وگو پرداخت که در ادامه می‌خوانید.

رضا رخشان در گفت‌وگو با خبرگزاری گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا در مورد منبع تامین هزینه‌های فیلمسازی گفت: من همیشه در مسیر کار حرفه ای، سعی کردم فیلمی بسازم که بتواند تماشاگران را جذب کند و هزینه های ساخت خود را دربیاورد اما وقتی فیلمی ضرر می‌دهد دیگر نمی‌شود کاری کرد. در این شرایط سرمایه‌گذار فیلم، برای کارهای بعدی نمی‌آید و سرمایه‌گذاری نمی‌کند.

او ادامه داد: فاکتورهایی که برای ساخت فیلم به آن توجه می‌کنم، قصه و فیلمنامه است. بعد از فیلمنامه قوی، بازیگر اهمیت ویژه ای دارد. درواقع این دو عامل لازم و ملزوم یکدیگر هستند. اگر فیلمی قصه قوی داشته باشد اما هیچ بازیگر چهره‌ای در آن بازی نکند، دیده نمی‌شود و درمقابل اگر فیلم پر از ستاره باشد اما قصه پرکشش و جذاب نباشد، شکست می‌خورد.

تهیه کننده فیلم «هزارپا» تصریح کرد: متاسفانه وضعیت به گونه ای است که تهیه کنندگان شخصی نمی توانند کار کنند. دلیلش هم افزایش سرسام آور هزینه ها به ویژه دستمزد بازیگران است. افزایش دستمزد بازیگران در چند سال اخیر باعث شده به سینمای ایران ضرر وارد شود، چون فیلم ها هزینه خود را در نمی آورند.

او افزود: به نظر من بهترین راه حل این است که بازیگران در ساخت فیلم شراکت کنند. به این صورت که هم یک درصدی دستمزد بگیرند و هم سرمایه گذاری کنند. در این شرایط اگر فیلم شکست بخورد بازیگر هم سهیم می شود و فقط تهیه کننده متضرر نمی شود. اگر این شرایط ایجاد شود یک برد دو طرفه است و این به نفع سینماست.

رضا رخشان در پایان اظهار کرد: ما الان بیش از هر چیزی نیاز به قصه و فیلمنامه خوب و قوی داریم که با هزینه کم ساخته شود و حتی بدون حضور بازیگر چهره بفروشد اما متاسفانه بسیار کم است. اگر قصه خوب وجود نداشته باشد هر کارگردانی هم که بیاید نمی تواند آن را دربیاورد. کارگردانان بفروش داریم اما تعدادشان بسیار کم است و نمی توان با قاطعیت گفت فقط حضور آنها باعث موفقیت فیلم می شود.

نظر شما