به گزارش گروه خبر خبرگزاری برنا، بتن جسم بسیار سخت و سنگ مانندی است که از ترکیب مقدار معین و حساب شده ی سیمان، شن، ماسه و آب بدست می آید. در بعضی موارد از اجزای دیگری به نام مواد افزودنی نیز در ساخت بتن استفاده می شود. پس از اینکه آب به مخلوط مصالح سنگی و سیمان افزوده شد، سیمان و آب با هم وارد فعل و انفعالات شیمیایی حرارت زا می شوند. در اثر این فعل و انفعالات، ماده ی ژله مانند و چسبنده ای به وجود می آید که مصالح مختلف داخل مخلوط را به هم پیوند می دهد و آن را به صورت جسم سختی در می آورد. آشنایی کامل با خواص سیمان، مصالح سنگی، آب، مواد افزودنی و نیز چگونگی ساخت بتن، حمل، ریختن، جادادن، تراکم، عمل آوردن و پرداخت آن، همچنین اطلاعاتی درباره میلگرد و قالب بندی در کارهای بتنی، آزمایش های مختلف بر روی بتن تازه و سخت شده و بتن ریزی در شرایط خاص مباحثی است که امروزه دانستن آن برای همه کارگزاران کارهای بتنی ضروری و اجتناب ناپذیر است.
فراوانی و در دسترس بودن مصالح: شن و ماسه و آب در اکثر مناطق به آسانی و وفور یافت می شود، به همین دلیل اغلب می توان بتن را با قیمت ارزان تهیه کرد و به کار برد.
فرم پذیری: بتن قبل از سخت شدن فرم پذیر است، از اینرو می توان آن را در هر قالبی و به هر شکلی ریخت.
مقاومت فشاری بالا: اگر در ساخت بتن از مصالح خوب و مناسب استفاده شود، و همچنین آب به مقدار لازم به کار رود و در طرح اختلاط و روش های اجرا دقت کافی به عمل آید، بتن، مقاومت فشاری بالایی خواهد داشت.
عمر طولانی: در وضعیت بهره برداری مناسب، سازه ی بتنی می تواند بدون آنکه مقاومت و باربری اش کاهش یابد، مدتی نامحدود دوام داشته باشد. (این امر ناشی از افزایش مقاومت بتن در طی گذشت زمان است)
مقاومت در مقابل آتش سوزی: در برابر آتش سوزی با درجه حرارتی معادل با 1000 درجه سانتیگراد حدود یک ساعت طول خواهد کشید تا فولادی که دارای پوشش بتنی برابر 5/2 سانتیمتر است، به دمای 500 درجه سانتیگراد برسد.
خواص بتن
در لحظات اولیه ی اختلاط بتن، بتن حالت خمیری دارد و پس از انجام عملیاتی از قبیل ریختن آن در قالب، متراکم کردن و نگهداری از آن، با گذشت زمان، خود را می گیرد و سخت می شود و در نتیجه به شکل قالب خود در می آید. بنابراین بتن دو دوره ی عمر، شامل حالت تازه و حالت سخت شده، دارد که باید در هر دو دوره انتظاراتی را که طراح سازه از آن دارد، برآورده سازد. خلاصه ای از این انتظارات به شرح زیر است:
خواص مطلوب بتن تازه
قابلیت حمل: بتن باید در عین روانی، به صورت خمیری نسبتاً سفت باشد تا ضمن حمل و نقل، اجزای تشکیل دهنده ی آن از هم جدا نشده و در یک گوشه جمع نشوند.
قابلیت ریختن: بتن را باید بتوان به سهولت، بدون اینکه انسجام آن به هم خورد، در محل مورد نظر تخلیه کرد.
قابلیت جادادن: بتن را باید بتوان به راحتی در قالب جا داد به طوری که تمام گوشه ها و زوایای قالب ها و دور میلگردها را پر کند.
قابلیت تراکم: باید بتوان تا حد امکان هوای محبوس در بتن را خارج کرد و آن را متراکم نمود.
قابلیت پرداخت: سطح بتن تازه را باید بتوان به راحتی صاف نمود و یا روی آن نقش مورد نظر را ایجاد کرد.
مواد افزودنی
هر ماده دیگری که غیر از مواد اصلی به بتن (سیمان، آب و مصالح سنگی) در ضمن ساخت افزوده شود، ماده افزودنی نامیده می شود. مواد افزودنی معمولاً به صورت گرد یا مایع هستند و یک یا چند ویژگی بتن را تغییر داده، برخی از آنها را اصلاح می کنند و بعضاً ممکن است سبب اختلال و بروز عیب در پاره ای از ویژگی های مطلوب بتن شوند.
گروه بندی کلی مواد افزودنی عبارتست از:
کفپوش اپوکسی PEEP-2250
کفپوش اپوکسی PEEP-2250 بر پایه رزین اپوکسی و هاردنر پلی آمین بوده و صد در صد جامد می باشد. این پوشش با داشتن چسبندگی بسیار بالا به سطح بتنی و فلزی و همچنین سیستم هایی نظیر اپوکسی و پلی یورتان، مقاومت شیمیایی بسیار بالا در مقابل آب ، مواد شیمیایی، روغن ها، اسید ها، قلیا ها و حلال های نتی و آروماتیک برای پوشش دهی کف بتنی و فلزی سالن ها بسیار مناسب است. سازگاری آن با شرایط مختل آب و هوایی و حساسیت پایین آن به شرایط محیطی و قابلیت اعمال آسان آن کاربرد این پوشش را بسیار گسترده کرده است.
موارد مصرف کفپوش اپوکسی PEEP-2250
خواص و اثرات کفپوش اپوکسی PEEP-2250
روش مصرف کفپوش اپوکسی PEEP-2250
آماده سازی:
سطح زیر کار باید سخت و محکم باشد. به منظور چسبندگی بیشتر لایه آستری به سطح بتنی و حصول کیفیت بالاتر، با استفاده از دستگاه ساب و اسکراچر سطح را خراش داده، سپس با جارو ذرات گرد و غبار را بزدایید.
در این مرحله می توان از سیستم باد و مکش استفاده نمود. پس از خشک شدن با استفاده از غلتک، سطح را با پرایمر بتن پوشش داده و بعد از این لایه کلیه خلل و درج سطح را با بتونه اپوکسی پر نمایید تا میزان مصرف کفپوش اپوکسی PEEP-2250 کاهش یابد. در صورتی که پرایمر بتن کاملا خشک شده باشد برای آزمایش چسبندگی با استفاده از دستمال آغشته به استون، MEK و یا حلال.
ماستیک| پوشش ماستیک| انواع، مزایا و معایب ماستیک
ماستیک محصولی است که از آن برای آب بندی استفاده میشود. یکی از ویژگیهای مهم و مثبت ماستیکها این است که پس از کیورینگ نیز حالت انعطاف پذیر خود را حفظ میکند. هم چنین ماستیک بر روی سطوحی از جنس دیگر نیز قابل استفاده است. بر روی سطوحی از چوب، آلومینیوم، شیشه و سنگ مرمر نیز میتوان از ماستیک استفاده کرد. برخی پیمان کاران از ماستیک به عنوان نوعی اتصال دهنده استفاده میکنند. به طور مثال از آن برای اتصال پنجرهها به سازهی اصلی ساختمان استفاده میشود. ترکهای موجود در حمام و دستشویی را میتوان به وسیلهی ماستیک پر کرد تا از درز آب و رطوبت جلوگیری شود. در کف پوشها و کف بام نیز از محصولات مختلف و متنوع ماستیکها میتوان برای درزگیری و آب بندی بتن استفاده نمود. از انواع ماستیک ها می توان به ماستیک پایه قیری، ماستیک درزبندی بتن، ماستیک گرم، ماستیک پلی یورتان اشاره کرد. ماستیکها معمولاً چیزی در حدود ۵ سال عمر دارند و پس از آن باید جایگزین شوند تا کیفیت مطلوب و مورد نظر از بین نرود. ضروری است که پیش از قرار دادن ماستیک در سطح مورد نظر، آن سطح کاملاً خشک و تمیز باشد.
درزبندهای متفاوتی در بازار موجود است که از میان آنها می توان به درزگیرهای سیلیکونی، پلی سولفیدی، آکریلیک، ضد آب، ضد حریق و اپوکسی به عنوان پرکاربردترین درزبندها اشاره کرد . در میان درزبندها برخی به شکل مایع، برخی به شکل خمیری و همچنین به شکل چسب غلیظ وجود دارند .
ماستیک نوعی درزبند است که به هر ماده ای می چسبد و پس از خشک شدن حالت الاستیکی دارد، به همین دلیل در زمان چسباندن سطوح مورد نظر انعطاف خود را حفظ می کند . ماستیک پلی پورتان به شیشه، آلومینیوم، بتن، مرمر، استیل، تخته کانال و چوب به خوبی می چسبد . ماستیک مقاومت گرمایی بالایی دارد و از کاربردهای این چسب در صنعت در تعمیر کانال گرمایشی و تهویه هوا می توان اشاره کرد .
ماستیک پلی یورتان
ماستیک محصولی شیمیایی است که از آن برای آب بندی سطوح بتنی استفاده می شود. ماستیک پلی یورتان نوعی از ماستیک هاست که بر پایه مادهی شیمیایی پلی یورتان تولید می شود. ماستیک پلی یورتان مزایای فراوانی دارد و یکی از آن ها انعطاف پذیری بالای آن ها می باشد. همچنین یکی از ویژگی های مهم و خوب در ماستیک پلی یورتان این است که حتی پس از کیورینگ نیز این حالت انعطاف پذیر در ماستیک حفظ می شود. استفاده از ماستیک پلی یورتان مختص به سطوح بتنی نیست و از آن می توان بر روی سطوحی نظیر چوب، آلومینیوم، شیشه و سنگ مرمر نیز استفاده کرد. در برخی مواقع نیز از ماستیک به عنوان نوعی اتصال دهنده یا چسب استفاده می شود. مثلاً از آن برای اتصال پنجره ها به سازهی اصلی ساختمان استفاده می شود. از استفاده های دیگر از ماستیک پلی یورتان می توان به پر کردن ترک های موجود در حمام و دستشویی اشاره کرد که به این وسیله می توان از نفوذ آب و رطوبت جلوگیری کرد. در کفپوش ها، کف بام ها و پوشش دیوارها نیز ماستیک پلی یورتان یا از انواع دیگر ماستیک برای درزگیری و آب بندی استفاده می شود. ماستیک ها معمولا عمر نسبتاً کوتاهی دارند و پس از مدت معینی (مثلا ۵ سال) باید جایگزین شوند تا کارایی مطلوب آن ها حفظ شود. پیش از قرار دادن ماستیک پلی یورتان در سطح مورد نظر، باید اطمینان حاصل کنیم که آن سطح کاملا خشک و عاری از هر گونه رطوبتی است، هم چنین سطح مورد نظر باید کاملاً تمیز باشد. این ماستیک نوعی درزگیر بر پایه پلی یورتان، تک جزیی MOISTURE cure ، کاملا تیکسوتروپ است که تحت تاثیر واکنش با رطوبت خشک شده و به محصول الاستیک و نرمی تبدیل می شود. زمان سخت شدن (گیرش) به رطوبت، دما و عمق درز وابسته است. بسته به نوع سطح استفاده از پرایمر مناسب توصیه می شود.
گروت Grout چیست
گروت مخلوطی از مواد سیمانی و آب، همراه با یا بدون سنگدانه میباشد که آب موجود در آن به حدی زیاد است که این ماده کاملاً جاری میشود. معمولاً میان گروت و مورتار (ملات) به اشتباه تفاوتی قائل نمیشوند و از اسامی آنها به جای یکدیگر استفاده میکنند. در حالی گروت و مورتار تفاوتهای زیادی با هم دارند. گروت نیازی به وجود سنگدانه ندارد، در حالی مورتار بایستی دارای سنگدانهی مناسب باشد. گروت کاملاً میتواند جاری شود و روانی زیادی دارد، در حالی که مورتار این گونه نیست. از گروت برای پر کردن فضاهای خالی استفاده میشود، در حالی که مورتار برای چسباندن به کار میرود.
از گروت برای پر کردن فضاهای خالی و تخلخلهایی که در عناصر مختلف ساختمانی ممکن است وجود داشته باشد، استفاده میشود. مخلوط کردن و تهیهی گروت معمولاً ساده است و اگر به مقدار خیلی زیادی مورد نیاز نباشد، در همان محل پروژه انجام میشود. اما اگر مقدار گروت مصرفی زیاد باشد، سفارش به کارخانههای مربوطه داده میشود و گروت را با قیمت مناسب در آنجا تهیه خواهد شد.
گروتها انواع مختلفی دارند که از مهمترین آنها میتوان به گروت اپوکسی، گروت سیمانی یا پایه سیمانی، گروتهای پلیمری و گروتهای منبسط کننده اشاره کرد. انتخاب نوع گروت مورد استفاده در هر موقعیت، بستگی به مطابقت و همزیستی گروت مورد نظر با دیگر مواد موجود دارد. با در نظر گرفتن این شرایط و ویژگیهای مختلف هر نوع، گروت مورد نظر انتخاب میشود.
گروت کاربردی در زیر صفحه ستون ها، آنکربلت ها، نصب ریل ماشین آلات، برینگ پل ها، بلت ها، ریل ها، حایل ها دارند.
از جمله مهمترین مزایای گروت ها این است که مکانی که در آن گروت ریخته می شود را کامل پر می کند. چون گروت منبسط شونده خاصیت غیر انقباضی دارد از گروت آماده جهت مصارف مختلفی مثل زیر صفحه ستون ها، آنکربلت ها، نصب ریل ماشین آلات، برینگ پل ها، بلت ها، ریل ها، حایل ها و ... استفاده می شود. گروت ها به گونه ای طراحی شده اند که توان جذب نیرو های وارد و انتقال آن ها را به بخش زیرکار داشته باشد برای مثال در هنگام نصب انواع ماشین آلات نیرو های وارده از آن ها توسط گروت یا ملات به فنداسیون بتنی منتقل می شود. ملات ها و گروت ها باعث مقاومت های مطلوب و مطمئن و همچنین اتصال پایدار بین ملات یا گروت و سازه ها قرار گیرد و بر روی آن گروت یا ملات قرار گیرد از یک طرف و سطح زیر کار از طرف دیگر می شود. بطور کلی دو روش ملات ریزی یا گروت ریزی در داخل حفرات در محل اتصال آنکرو وجود دارد.
بتنهایی که بر اثر آسیب دیدگی و ترک خوردگی در آنها فضاهای خالی به وجود آمده است را میتواند با استفاده از گروت سیمانی ترمیم کرد. البته باید توجه داشته باشید که گروت صرفاً فضای خالی را پر میکند و از نظر سازهای، بتن را ترمیم نمیکند. بنا بر این زمانی از گروت استفاده میشود که ترک و آسیب دیدگی در حال پیشرفت نباشد و یا عامل آسیب دیدگی شناسایی شده و از بین رفته باشد.
علاوه بر آب، سنگدانه و سیمان پرتلند، ممکن است برای افزایش روانی گروت، از مواد افزودنی روان کننده بتن MTOCRETE N-660 استفاده شود. نسبت آب به سیمان در مخلوط گروت معمولاً بین 0٫4 تا 0٫5 میباشد و این نسبت را میزان ترک خوردگی بتن تعیین میکند. به طور مثال، در یک گروت سیمانی معمولی، 20 لیتر آب را با 50 کیلوگرم سیمان به همراه 225 گرم افزودنیهای ضد جمع شدگی و یا روان کننده مخلوط میکنند.
خاصیت ویژهی گروت، یعنی روانی بالا، باعث میشود تا تزریق گروت به قسمتهای مختلف بتن و پر کردن تخلخلهای آن تسهیل شود.
گروت اپوکسی در حال حاضر توسط طیف گستردهای از پیمانکاران مورد استفاده قرار می گیرد و روز به روز نیز به میزان مصرف آن اضافه می شود. در گروت اپوکسی بر خلاف گروت پایه سیمانی، از رزین های اپوکسی و پودر فیلر یا پر کننده استفاده شده است. گروت اپوکسی به شدت با دوام است و سطح صاف و بدون هیچ گونه لکهای را به شما تحویل می دهد. به طور کلی گروت اپوکسی ویژگی های بسیار مثبتی دارد که آن را از موارد مشابه خصوصاً گروت پایه سیمانی متمایز می سازد. لازم است تا پیش از انتخاب مواد مورد نظر خود با ویژگی های آن آشنایی کامل حاصل کنیم تا بتوانیم بهترین گروت اپوکسی انتخاب را رقم بزنیم. گروت اپوکسی شکل پذیر و بدون حلال و شامل 3 جز می باشد. گروت اپوکسی دارای رزین اپوکسی، سخت کننده، عمل آورنده آمین و دانه بندی ویژه سیلیسی است. در هنگام مصرف گروت اپوکسی کافیست سه جز آن با هم مخلوط شوند.
گروت اپوکسی باعث سخت شدن سریع سازه می شود که بستگی به دمای اطراف دارد. گروت اپوکسی دارای قابلیت بالای چسبندگی به زیر کار های معدنی و فولادی دارد. گروت اپوکسی دارای مقاومت در برابر ارتعاشات شدید است. گروت اپوکسی باعث سخت شدن بدون جمع شدگی است. گروت اپوکسی دارای مقاومت بالا در برابر حملات مواد شیمیایی است. گروت اپوکسی دارای مقاومت مکانیکی بسیار بالایی است.
مهندسی و اجرای ترمیم سازه های بتنی
سازه های بتنی اصولا تحت تاثیر فرسایش ، شرایط بهره برداری و محیط ساخت و حتی نوع ساخت به مرور دارای آسیب هایی خواهند شد ، که عمر سازه بتنی را به مخاطره خواهد انداخت. اهمیت حفظ بتن در این شرایط ، تمرکز بر مقاومت فشاری و کششی بتن است.
بطور کلی شاخص مقاومت فشاری که از آزمایش بر روی بتن سازه ، گاه مخرب ( مغزه گیری ) و غیر مخرب بتن ( مجموعه اسکن آرماتور ، تست مقاومت سنجی پاندید و چکش اشمیت ، تست التراسونیک و هافسل ، بارگذاری و ... ) بدست می آید، در انتخاب متد های ترمیم بتن یا مقاوم سازی یک سازه ی بتنی موثر است .
ترمیم بتن یا ترمیم سازه های بتنی، مجموعه ی انتخاب مواد و روشهایی است که حفظ قابلیت و کارایی بتن موجود در دامنه ی 85 تا 100 درصد « مقاومت فشاری بتن طراحی شده » برای بتن سازه را تضمین می کند.
مقاوم سازی سازه بتنی با دو هدف ، بازگرداندن توان و مقاومت بتن برای منظور طراحی شده و نیز افزایش و ارتقا توان سازه ی طراحی شده برای تغییر کاربری یا طرح های توسعه ای است . این وقتی اتفاق می افتد که تاب بتن طراحی شده زیر 85 درصد مقاومت فشاری ( که طبیعتا مقاومت کششی و سایر خواص بتن را تحت تاثیر قرار می دهد ) بوده و لازم است علاوه بر تعمیر بتن ، خواص مکانیکی بتن سازه افزایش یابد.
استاندارد ها و دستور العمل های مورد استفاده ، شامل مبحث 9 مقررات ملی ساختمان ، نشریه 354 ( بهسازی لرزه ای سازه ها ، ACI 2800 و ACI 546 خواهد بود.
روان کننده های بتن یا کاهش دهنده آب (Plasticizers Water Reducers)
روان کننده های بتن مواد آلی یا ترکیبی از مواد آلی و معدنی هستند. در استانداردها و آییننامههای بتن، از دو نوع روانکننده نام برده شده است: نوع 1: روان کننده و نوع آن 2: روانکننده و ایجاد کنندهی تاخیر در گیرش. روان کنندههای بتن معمولاً تاثیر بیشتری در تولید بتن روان نسبت به کاهش دهنده های آب در بتن معمولی یا با رنج معمولی دارند. تاثیر روانکنندهها در افزایش کارایی و اسلامپ حدود 30 تا 60 دقیقه دوام دارد و پس از آن کارایی و اسلامپ بتن به سرعت کاهش مییابد. بالا بودن دما نیز میتواند به سرعت کاهش اسلامپ قوت ببخشد. این افزودنیها معمولاً در محل اجرای پروژه به بتن اضافه میشوند و به شکلهای مختلفی موجود هستند. انواع افزودنی های بتن مایع و پودر فوق روان کننده های بتن موجود هستند. زمان گیرش بتن ممکن است بر پایه ویژگیهای مختلف این افزودنی از جمله ترکیب شیمیایی، مقدار مورد استفاده و واکنش آن با دیگر مواد مورد استفاده در بتن، به تاخیر بیفتد یا به آن سرعت بخشیده شود. برخی روانکنندهها قادرند تا گیرش نهایی بتن را بین یک تا چهار ساعت به تاخیر بیندازند.
مکانیزم عمل روان کننده های بتن
ترکیبات اصلی و فعال روان کننده های بتن ، موادی با سطح فعال (Surface Active) هستند که در فصل مشترک دو فاز غیر قابل اختلاط (Immiscible) جمع می شوند و نیروهای فیزیکی – شیمیایی را در این سطح تماس داخلی تغییر می دهند. این مواد (Surface Active Agent) روی دانه های سیمان جذب شده و به آنها بار منفی می دهد که سبب دفع شدن (دور شدن) این ذرات از هم و تثبیت حالت پخش شدگی آن ها می شود ، حباب های هوا نیز دفع شده و نمی توانند به ذرات سیمان بچسبند. علاوه بر این، بار منفی سبب بوجود آمدن پوسته ای منظم از مولکولهای آب دور هر ذره شده و در نتیجه موجب جداشدگی ذرات از هم می شود. چون آزادی بیشتری برای حرکت ذرات وجود دارد و آبی که در اثر سیستم فولکوله شدن تحت قید است آزاد می شود و برای روان سازی مخلوط در دسترس قرار می گیرد و در نتیجه کارپذیری افزایش می یابد.
فوق روان کننده ای با کارایی عالی بر پایه پلی کربوکسیلیک (پلی کربوکسیلات) اتر برای مصرف در بتن های آماده ، کارخانه های بتن پیش ساخته و بتن های توانمند. فوق روان کننده بتن MTOBUILD D-20 برای مصرف در بتن آماده ، کارخانه های بتن پیش ساخته و تولید بتن های توانمند که انتظار کسب مقاومت های زیاد و عملکرد خوب می رود طراحی شده است.
فوق روان کننده های متداول که به طور عموم بر پایه ملامین سولفونات و یا نفتالین فرمالدئید می باشند، در هنگام اختلاط جذب سیمان می شوند و در لحظات اولیه هیدارسیون سیمان ، این گروه از پلیمر ها بار منفی ذرات سیمان را افزایش داده و باعث پخش شدن آن ها می گردند که ناشی از خاصیت دافعه الکتریسیته ساکن می باشد.
فوق روان کننده بتن MTOBUILD D-20 با فوق روان کننده های متداول در عمل تفاوت دارند . بدین ترتیب که پایه این محصول پلی کربوکسیلیک اثر بوده و دارای زنجیره های جانبی مولکولی نیز می باشد. در شروع هیدراسیون همانند فوق روان کننده های متداول به کمک خاصیت افزایش الکتریسیته ساکن ذرات سیمان را به خوبی پخش می کند. در ادامه حضور زنجیره های جانبی باعث ممانعت شدید از تجمع مجدد ذرات سیمان می گردند و کماکان آن ها را به صورت مجزا و پخش شده نگه می دارند. این رفتار پدید آورنده بتنی روان با مقادیر آب بسیار کم می باشد.