مسئولان مشاغل تئاتری را به رسمیت نمی‌شناسند /گویا تئاتر یک شغل به حساب نمی‌آید!

داوود فتحعلی‌بیگی کارگردان و بازیگر پیشکسوت تئاتر در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، اظهار داشت: مشکل معیشت در تئاتر مسأله امروز نیست، اهالی تئاتر سال‌هاست که با مشکلات عمده‌ای در بحث معیشت دست و پنجه نرم می‌کنند و اولین قدم برای رفع مشکلات معیشتی هنرمندان عرصه نمایش این است که دولت کار کردن در این حوزه را به عنوان یک حرفه و شغل بپذیرد.

فتحعلی‌بیگی در ادامه گفت: متأسفانه امروز در سیاست‌های کلان کشور کار کردن در حوزه تئاتر یک شغل به حساب نمی‌آید و دلیل اصلی‌اش می‌تواند عدم وجود امنیت شغلی مثل بیمه بیکاری است که برای هر شغلی این موضوع مطرح است غیر از افراد شاغل در حوزه تئاتر. به همین دلیل نمی‌توان انتظار داشت که در بحران‌های مختلف از جمله بحران عجیب ویروس کرونا شاهد رسیدگی به وضعیت معیشتی هنرمندان باشیم.

او افزود: اگر این موضوع امروز همه‌گیر شده و تقریباً همه افراد شاغل در تئاتر بیکار شده‌اند باید فکری داشته باشیم که در موارد بعدی اهالی تئاتر دچار چنین معضلی نشوند چرا که بسیاری از کارکنان تئاتر تنها حرفه‌ای که دارند همین حرفه نمایش است و از راه دیگر امرار معاش نمی‌کنند. من یکی از معدود افرادی هستم که به دلیل شغل دیگری که داشتم و امروز بازنشسته شدم وضعیتم به وخامت دیگر همکارانی که میشناسم نیست اما افرادی هستند که واقعاً نیاز به حمایت دارند.

بازیگر فیلم سینمایی «آلزایمر» تصریح کرد: در این وضعیت که بحران بیکاری همه‌گیر شده و تقریباً همه دچار معضل بیکاری هستند و با مشکلات معیشتی دست و پنجه نرم می‌کنند وزارت ارشاد می‌تواند با ارائه مجوز به نمایشنامه‌هایی که تا امروز امکان چاپ نداشتند تا حدی شرایط را برای امرار معاش اهالی تئاتر فراهم کند. به نظر من اتفاقاتی از این دست یا صرف هزینه بودجه جشنواره‌ها که امکان برگزاری‌شان وجود ندارد، برای حمایت از هنرمندان می‌تواند راهکارهایی باشند که تا حد اندکی شرایط را بهتر کنند.

فتحعلی‌بیگی در ادامه تأکید کرد: در این وضعیت اهالی تئاتر با راه‌اندازی مسابقاتی مثل مسابقات نمایشنامه‌نویسی می‌توانند هنر نمایش را همچنان زنده و پویا نگه‌دارند. هر چند که من نیز می‌پذیرم در این شرایط مسائل اقتصادی، معیشتی و سلامت در اولویت هستند و در کشور ما که مشکلات فراوانی وجود دارد فرهنگ جزو مسائل پایانی است که شاید به همین دلیل هم توجهی به آن نمی‌شود و به عنوان یک حرفه مطرح نیست؛ فکر می‌کنم باید برای حفظ حیات تئاتر کشور برنامه‌هایی داشت. این حیات قطعاً به حمایت از هنرمندان و آثار هنری بستگی مربوط است؛ شیوع ویروس کرونا اتفاقات بسیار تلخی را برای ما رقم زد اما به همه ما وضعیت سخت همکاران قدیمی‌مان را که سالهاست با بیکاری دست و پنجه نرم می‌کنند یادآور شد.