به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، نیما حسنینسب منتقد سینما در صفحه اینستاگرامش نوشت:
سالها پیش در عصر معصومیت، عباس جهانبخش تهیهکننده سینما و بازیگر فیلم «دو نیمه سیب» ساخته کیانوش عیاری بهخاطر مشکلات مالی سینما گرفتار شد و به زندان افتاد؛ نه متهم رانت و فساد اقتصادی کلان بود نه در نظام تولید اختلال و اعوجاج ایجاد کرده بود. شاید از بیتجربگی، ناآگاهی از مناسبات سینما یا حداکثر با سودای خام عشق به بازیگری و شهرت به دردسر افتاد و از زندگی ساقط شد. حافظهی خوبی راجع به اتفاقهای سینمایی دارم و آرشیو و مستندات زیاد. با این حال نه در حافظه نه آرشیوم چیزی پیدا نکردم که نشان دهد فیلمساز بزرگ ما آن موقع نگران حال همکارشان شده باشد و در قالب بیانیه و نامه و امضا جمعکردن به وظیفهی انسانیاش در قبال یک سینماگر در بند عمل کند. اگر هم پنهانی درگیر انسانیت بودهاند اطلاعی ندارم. کیانوش عیاری در توضیح دلایل امضای نامه برای محمد امامی - سرمایهگذار فیلم «کاناپه» و متهم فساد کلان اقتصادی - اعلام کرد «با نیت انساندوستانه و با هدف فراهم شدن شرایط آزادی موقت یکی از تهیهکنندگان سینما ... و برای این که قدمی در راه کمک به یکی از هم صنفیهایمان برداریم»! گویا انساندوستی و قدم خیر هم پیشفرضها و بسترهایی لازم دارد که آن روزگار فراهم نبوده است. تازه شرایط سریالسازی و اقتباس ادبی هم مثل امروز نبود.
توضیح واضحات: کیانوش عیاری کماکان در مقام فیلمساز از مفاخر و بزرگان است، با کارنامهای غبطهبرانگیز و شاهکارهای بیبدیل. از ارسطو نقل است که «استادم افلاطون را دوست دارم، اما حقیقت را بیشتر»