به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری برنا؛ اگر میخواهیم بدنی سالم و سلامت داشته باشیم، فقط فعالیت در یک رشته ورزشی کافی نیست، برای سالم ماندن جسمان نیاز داریم که سطح آمادگی جسمانی بالایی داشته باشیم. آمادگی جسمانی صرفا مفهومی کلی است و برای استفاده بهتر از آن، ابتدا باید با جزئیات و فاکتورهای تشکیلدهندهاش آشنا شد. فاکتورهای آمادگی جسمانی (Physical activity) عوامل مختلفی را شامل میشوند. اما به طور کل طبق تعریف سازمان بهداشت جهانی آمادگی جسمانی به معنای توانایی انجام کار عضلانی با حالت رضایت بخش است.
آمادگی جسمانی شامل چند فاکتور است که به دو هدف کلی آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت و مهارت تقسیم می شود.
در آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت، به توسعه فاکتورهای مورد نیاز برای اجرای عملکرد و حفظ شیوه زندگی سالم، توجه میشود.
فاکتورهای این بخش عبارتند از:
ترکیب بدن: به نسبت بافت چربی به بافت غیر چربی گفته میشود که به روشهای مختلف قابل اندازهگیری است.
قدرت عضلانی: حداکثر نیرویی است که می توان برای یکبار اعمال نمود.
استقامت عضلانی و هوازی: بطور کلی عبارت است از توانایی تکرار حرکتی یکنواخت.
انعطاف پذیری: به دامنه حرکتی گفته میشود که اعضا درآن دامنه قادر به حرکت هستند.
در آمادگی جسمانی مرتبط با مهارت حرکتی، به توسعه فاکتورهای مورد نیاز برای اجرای بهتر فعالیتهای ورزشی و جسمانی توجه میشود.
فاکتورهای این بخش نیز عبارتند از:
سرعت: عبارت است ازتوانایی جابجا شدن کل بدن مانند دو یا یک که رابطه مستقیم با وراثت دارد.
توان: بکارگیری حداکثر نیرو درحداقل زمان، درواقع همان قدرت انفجاری یا پلیومتریک است.
تعادل: به توانایی حفظ بدن درفضا گفته میشود که به دو صورت ایستا و پویا میباشد. (ایستا مانند بالانس زدن روی دستها و پویا مانند اجرای حرکتهای دارحلقه، بارفیکس یا پارالل)
چابکی: به توانایی تغییر سریع و ناگهانی جهت حرکت و سرعت همراه باحفظ تعادل گفته میشود.
سرعت عمل و هماهنگی: عبارت است از فاصله زمانی بین دریافت محرک و شروع حرکت.
تمام رشتههای ورزش ترکیبی از این فاکتورها هستند اما هیچ کدام از آنها شامل تمام فاکتورهای آمادگی جسمانی نمیشود. برای داشتن بدنی سالم باید به تمام این عوامل توجه کرد در غیر صورت بدن آسیبپذیرتری خواهیم داشت. به همین دلیل تمام ورزشکاران در رشتههای ورزشی مختلف علاوه بر انجام تمرینات تخصصی رشته خود، دائما باید تمرینات آمادگی جسمانی را نیز داشته باشند.
به عنوان مثال یک وزنهبردار هنگام انجام تمرینات تخصصی، بیشتر روی فاکتورهای قدرت و توان کار میکند و عوامل دیگر نقش بسیار کمرنگی دارند. بنابراین یک وزنهبردار برای افزایش بازدهای خود، باید به فاکتورهای دیگر توجه داشته باشند و همراه ورزش حرفهای تمرینات آمادگی جسمانی را نیز داشته باشند.
ژیمناسیک یکی از رشتههایی است که اکثر فاکتورهای آمادگی جسمانی را شامل میشود، به همین دلیل ژیمناستیک را رشته مادر مینامند. توصیه میشود اکثر کودکان در سنین پایه حتما به این ورزش بپردازند. همچنین جهت ارتقا سلامت هوازی، رشته شنا بسیار مفید است که کودکان نیز باید به این رشته توجه بیشتری داشته باشند.