همسر آزاری کرونایی

به گزارش خبرگزاری برنا استان البرز؛ همسرآزاری، یک پدیده ی اجتماعی بدون محدودیت زمانی و مکانی است که در تمامی جوامع و فرهنگ ها از دیرباز وجود داشته است.

اگرچه در عصر حاضر، شوهرآزاری به جهت شکل گیری جنبش های فمینیستی در جوامع مختلف شیوع زیادی پیدا کرده است، اما می توان گفت در بسیاری از کشورها هنوز همسرآزاری، آمار غم انگیزی را به خود اختصاص می دهد.

این روزها با گسترش و شیوع ویروس کرونا و در شرایطی که طرح قرنطینه ی خانگی و فاصله گذاری اجتماعی در حال اجراست، به اذعان نهادهای متولی، همسرآزاری و خشونت علیه زنان روز به روز در حال افزایش است.

در حالی که انتظار می رفت قرنطینه ی خانگی، فرصتی مغتنم برای باهم بودن اعضای خانواده باشد، اما متاسفانه در بسیاری از موارد، این روزها به عنوان بزرگ ترین دلیل ایجاد خشونت های خانگی محسوب می شود.

در جامعه ای که مرزهای نفوذناپذیری در تفکیک نقش های سنتی مبتنی بر جنسیت افراد دارد، در شرایط بروز بحرانی چون کرونا، زنان، فشار و بار اضافی بیشتری را در مقایسه با مردان در خصوص آموزش و مراقبت از کودکان و دیگر فعالیت های مربوط به خانه و اعضای خانواده تحمل می کنند.

در چنین شرایطی، استرس ناشی از گسترش بیماری در کنار فشار عظیمی که زنان در زمان الزام به ماندن در خانه متحمل می شوند، تشدید اختلافات و باز شدن پرونده ی مشکلات حل نشده ی گذشته را به دنبال خواهد داشت و این خشونت ها در خانواده هایی که دچار طلاق عاطفی هستند، نمود بیشتری دارد.

اگرچه که اپراتورهای اورژانس اجتماعی به صورت شبانه روزی پاسخگوی موارد کودک آزاری و همسرآزاری هستند، اما باید به این نکته نیز توجه داشت که هنوز افرادی وجود دارند که به جهت حفظ آبروی خود، از اعلام موارد آزار و اذیت و طرح شکایت علیه همسر خود، امتناع می کنند و با سکوت خود، موجبات افزایش آزار و اذیت را فراهم آورده و عقده ی ناگشوده را همچنان سربسته و مهر و موم شده در چهاردیواری خانه ی خویش حبس می کنند.

اما آیا این سکوت، ادامه دار خواهد بود؟ و آیا بهره ی چنین زنانی از زندگی مشترک، چیزی به جز افسردگی و مشکلات روحی و جسمی است؟

نظر به این که زنان یکی از قربانیان اصلی شرایط بحران در تمامی دوران ها بوده اند، بد نیست که قوانین مربوط به حقوق این قشر آسیب پذیر مورد بازبینی و بازنویسی قرار گرفته و توسط نهادهای ذیربط، مهارت های لازم در زمان مواجهه با خشونت به آنان آموزش داده شود.

امید است روزی بیاید که قلب سرشار از عاطفه و احساس هیچ زنی با انواع خشونت های رفتاری، کلامی، جنسی، جسمی و ... مکدر و آزرده خاطر نشود تا نور عشق و عطوفت در دنیا همچنان ساری و جاری باشد.