به گزارش گروه روی خط رسانه ها خبرگزاری برنا؛سید امیر پروین حسینی تهیهکننده سینما درباره حذف تشریفات پروانه ساخت برای برخی موسسات فیلمسازی در پیشنویس نظامنامه جدید تهیهکنندگی گفت: این پیشنویس را نه میتوانم مطلقا رد و نه کاملا تایید کنم ولی فکر میکنم برای اجرا، باید تغییراتی داشته باشد.
وی با اشاره به این که پروانه ساخت یا باید برای همه وجود داشته باشد یا نباید وجود داشته باشد، توضیح داد: اقدام درستتر، این است که با بررسی صلاحیت تهیهکننده، مشخص شود که آیا شخص توانایی اجرای پروژه را دارد و اگر داشت، به او اعتماد شود. کسی که مسئولیت مالی و حقوقی پروژه را برعهده دارد، تهیهکننده است.
این تهیه کننده افزود: فکر میکنم اگر تهیهکننده باسابقه و معتبری طرحی را به شورای پروانه ساخت ارائه کند، حتی اگر صد درصد هم مورد تایید شورا نباشد، اعضای شورا به اعتبار شخص تهیهکننده، راحتتر میتوانند تصمیم به اعطای پروانه ساخت بگیرند.
پروین حسینی در پاسخ به این که اگر دفتر فیلمسازی وی، موفق به اخذ رده الف و تولید فیلم بدون پروانه ساخت نشود چه خواهد کرد، گفت: من به صورت مستقل و با اخذ پروانه ساخت فیلم تولید خواهم کرد زیرا پروانه ساخت مانعی برای فیلمسازی نیست.
وی توضیح داد: من در چندین کشور مثل برزیل، چین، فرانسه، افغانستان، ترکیه و امارات فیلم ساختهام و میدانم در همه این کشورها، باید برای فیلمبرداری سینمایی رسمی، مجوز گرفت. آنجا هم اینطور نیست که به هر فیلمنامهای اجازه ساخت بدهند و اگر بر خلاف قوانین عمل کنید، اجازه تولید نمیدهند.
تهیهکننده «آینه بغل» با اشاره به اهمیت وجود پروانه ساخت تاکید کرد: ما هم فیلمنامهای داشتیم که پروانه ساخت نگرفت در حالی که فکر میکردیم خیلی خوب است، اما اعضای شورا نکاتی به ما گفتند که متوجه شدیم ممکن است دچار مشکل شود و آن را کنار گذاشتیم.
پروین حسینی در پاسخ به پرسشی مبنی بر این که آیا ترجیح نمیدهید فیلمنامه را بسازید و بعد آن را به شورای پروانه نمایش ارائه کنید، گفت: خیر، ریسک این کار خیلی بالاست. شورای پروانه ساخت، محلی است که به صورت رایگان ما را راهنمایی میکند. کارشناسان درجهیک کشور در این شورا فیلمنامه را میخوانند و نظر میدهند، از جمله این که این فیلم بعدا پروانه نمایش میگیرد یا نه.
وی ادامه داد: من که از همه سیاستها و خط قرمزها خبر ندارم. من تهیهکننده بخش خصوصی هستم. اگر یک فیلمم اکران نشود، دیگر نمیتوانم کار کنم بنابراین خیلی باید احتیاط کنم و هرچه سوپاپ اطمینان بیشتری داشته باشم، استقبال میکنم. اعضای شورای پروانه ساخت، افراد حرفهای هستند. در تمام دورهها اینطور بوده که حتما حداقل ۲-۳ چهره مورد اعتماد همه در شورا حضور دارد.
پروین حسینی اضافه کرد: من همیشه از این استقبال میکنم که چند کارشناس فیلمنامه را بخوانند و نظر بدهند. حتی وقتی نظر اعضای شورا را قبول ندارم، با آنها صحبت و سعی میکنم آنها را قانع کنم. این اتفاق بارها افتاده است. اما برای من هیچگاه پیش نیامده که شورای پروانه ساخت بعد از بررسی فیلمنامه، ساخت پروژه را به طور کلی منتفی اعلام کند.
وی درباره احتمال انحصاری شدن تولید در صورت اجرای این طرح بیان کرد: انحصار وقتی مطرح میشود که شخص یا ارگانی، پول کلانی را به سینما تزریق میکند و نظام بازار را به هم میزند. هنرپیشه را گاهی با ۳ برابر دستمزد به فیلم خودشان میبرند و من دیگر نمیتوانم با آن هنرپیشهها کار کنم. انحصار از اینجا اتفاق میافتد نه پروانه ساخت. پروانه بالاخره اخذ میشود؛ یکی بدون شورا و یکی با شورا. بدون بررسی در شورا ممکن است سریعتر بگیرد. هرسال پروانههای ساخت بسیاری صادر میشود که به تولید نمیرسد.
تهیهکننده «خجالت نکش» در پایان درباره نقاط مثبت این طرح گفت: این موضوع را که از نویسندگان، تهیهکنندگان و کارگردانان پرمخاطب حمایت شود، پیشتر خودم به سازمان سینمایی پیشنهاد داده بودم. این ایده در پیشنویس نظامنامه پیشبینی شده است. برای تهیهکننده یا کارگردانی که بلد است اثری بسازد که ۴ یا ۵ میلیون نفر را به سینما بکشاند، باید امتیازی قائل شویم. آنها را ترغیب کنیم که در خانه ننشینند، فیلم بسازند تا چرخ سینما بچرخد.
صبا/