محقق ایرانی از زهر حلزون انسولین تولید کرد

|
۱۳۹۹/۰۳/۱۴
|
۲۲:۲۰:۲۳
| کد خبر: ۱۰۱۰۵۹۰
محقق ایرانی از زهر حلزون انسولین تولید کرد
یک محقق ایرانی همراه گروهی از پژوهشگران از زهر نوعی حلزون، انسولینی ساخته است که سرعت تاثیرگذاری آن بیشتر است و عوارض جانبی داروهای فعلی دیابت را ندارد.

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ محققان ادعا می‌کنند از زهر یک نوع حلزون دریایی مهاجم انسولینی تولید کرده‌اند که درمانی ایمن تر و مؤثرتر برای دیابت است.

هلنا صفوی همامی استادیار دانشگاه کپنهاگ در دانمارک همراه گروهی از محققان این پژوهش را انجام داده‌اند. به گفته محققان این انسولین ویژگی‌های زهر حلزون دریایی را برای کاهش قند خون تقلید می‌کند و مانند بقیه داروهای دیابت، عوارض جانبی طولانی مدت ندارد.

در این پژوهش محققان دانشگاه یوتا آمریکا نیز شرکت کرده‌اند. آنها ادعا می‌کنند کوچک‌ترین و کارآمدترین نسخه هورمون انسولین را از زهر حلزون ساخته‌اند. یافته‌های پژوهشی آنان بر اساس مطالعات روی حیوانات است و نقطه آغازی برای توسعه درمان‌های انسولینی است که می‌تواند زندگی افراد مبتلا به دیابت را متحول کند.

دانی هونگ چیو چو یکی از مؤلفان این پژوهش می‌گوید: اکنون می‌توانیم نسخه هیبریدی انسولین را بسازیم که ضمن اینکه کارآمد است، در عین حال به نظر می‌رسد بسیاری از ویژگی‌های مثبت انسولین حلزون مخروطی (cone snail) را نیز همراه خود دارد.

این نوع از حلزون مخروطی روی صخره‌های مرجانی حرکت می‌کند و به دنبال طعمه است. زهر حلزون Conus geographus حاوی نوع خاصی از انسولین است.

این جانور زهر را در آب پراکنده می‌کند و همین امر سبب می‌شود گلوکز خون ماهی‌های اطراف به طور موقت کاهش یابد و آنها را فلج کند. همزمان با این کار حلزون به طور ناگهانی از زیر پوسته خود ظاهر می‌شود و طعمه را می‌بلعد.

محققان کشف کردند این انسولین زهرآگین ویژگی‌هایی مشابه انسولینی دارد که در بدن انسان تولید می‌شود و البته تأثیرگذاری آن نیز سریع‌تر است.

صفوی در این باره می‌گوید: انسولین با قابلیت تأثیرگذاری سریع‌تر خطر ایجاد هایپر گلیسیمی (افزایش ناگهانی قند خون) و اختلالات دیگر دیابتی را می کاهد.

او می‌افزاید: این کشف می‌تواند عملکرد پمپ‌های انسولین یا پانکراس‌های مصنوعی را بهبود دهد. ما می‌خواهیم به افراد مبتلا به دیابت کمک کنیم تا بهتر و سریع تر قند خونشان را کنترل کنند.

این تحقیق در نشریه Nature Structural & Molecular Biology منتشر شده است.

نظر شما